تاریخچه شیرجه در ایران

[bahar]

تاریخچه شیرجه در ایران

بدون تردید هیچ شیرجه رونده‌ای در ایران یاد و خاطره دایو ۱۰ متر استخر قهرمانی شهید شیرودی یا امجدیه سابق را از یاد نبرده است.

این دایو در سال ۱۳۱۹ یعنی در زمان جنگ جهانی دوم در تهران ساخته شد و تا ۶۴ سال بدون استراحت وخستگی مانند کوهی استوار در خدمت قهرمان پروری در رشته شیرجه در ایران بود. چه قهرمانانی که در تاریخ شیرجه ایران مدال آور قهرمانی بودند و چه بچه‌های کوچکی که آرزو داشتند روزی ازبالای این دایو زیبا و سربلند شیرجهه بزنند. ابهت و اقتدار این پدر بزرگ شیرجه که سایه آن نیمی از قهرمانی رامی پوشاند و اصولا به نام سمبل باشگاه امجدیه معروف بود به یاد دارند.

درسال ۱۹۵۱ در اولین دوره بازیهای آسیایی دهلی، دوشیرجه رو افتخار آفرین ایرانی به نام تقی عسگری و منوچهر خموش در این سابقات شرکت کردند که آقای تقی عسگری درعین ناباوری مسئولان ورزش کشور دو مدال نقره در رشته تخته و سکو و برنز در رشته تخته و آقای منوچهر خموش توانست دررشته سکو مقام چهارم را بدست بیاورد. که شروع شیرجه و تمامی تمرینات این ورزشکاران از همین دایو امجدیه انجام می‌شد.

هفت سال بعد در بازیهای آسیایی ۱۹۵۸ توکیو نیز دو شیرجه رونده از ایران با نامهای منوچهر فصیحی و حسن اعظمی صاحب مدال برنز این مسابقات شدند که آقای منوچهر فصیحی در رشته تخته و آقای حسن اعظمی در رشته سکو به این مدالها دست یافتند. همچنین آقای محمود پاکیزه تن برنده مدال طلای بین المللی مسابقات جام اکو در کشور ترکیه و مسابقات مجارستان و رومانی در خاطرات خود نقل می‌کند که ۲۰ سال تمرین در شرایط مختلف جوی حتی در پاییز در استخر قهرمانی و دایو قهرمانی را هرگز فراموش نخواهد کرد.

در سال ۱۹۷۳ در مسابقات ارتشهای جهان که در تهران برگزار شد آقای یدالله باشی مقام اول این مسایقات را بدست آورد.

لازم به ذکر است که تا سال ۱۳۵۳ که استادیوم آزادی افتتاح شد غیر از استخر قهرمانی استخر دیگری وجود نداشت که دایو ده مترداشته باشد.

سالها بعد شاگردان این بزرگان شیرجه مثل آقایان: عباس خلیلی، محمد آذر پی، هادی نیکو نژاد، حسین صدری، سعید خانلری، امید حیدر پور، علی حسینی، حسن لطفی، بهمن فضل الهی و نسل بعد شیرجه ایران: مرحوم عادل میرابیان و غلامرضا خبیری نژاد شرکت کنندگان در مسابقات آسیایی هیرو شیما و خبیری نژاد برنده مدال طلای آسیایی که در حال حاضر سر مربی تیم ملی شیرجه میباشد.

همچنین جوانانی چون: سعید طاقبستانی، سید محمد رضا هدایتی، قائم و فیاض میرابیان قهرمان رقابتهای آسیا پاسفیک چین و همچنین قهرمانی آسیا در بوسان کره جنوبی و مسابقات چند جانبه مصر هم افرادی بودند که افتخارات بزرگ شیرجه را تکمیل کردند و همگی افرادی بودند که بخشی از تمرینات حرفه ای خود را از روی این دایو شروع کردند

در سال ۱۳۸۲ نوجوانانی که در همین استخر ابتدا شنا یاد گرفتند و بعد شروع به تمرین شرجه ، این ورزش زیبا وپر تحرک درعین حال محروم نمودند، برای اولین بار در تاریخ شیرجه کشور از این دایو حرکات سنگین ۵/۳ پشتک، ۵/۳ مهتاب و بالانس سه چرخ را اجرا نمودند که باعث افتخار نویسنده و جامعه شیرجه کشور شدند. این نوجوانان عبارتند از: مجید نظافتی ، سید عماد میر سلطانی ، مرتضی نواب کارگر، حامد مداح، مهدی آقا رضایی و همینطور شیرجه روندگان جوانتری چون امید آزمون، ایمان حامی، سعید محمد خانی، مهدی سلطان زاده، سعید کریمی و حمید کریمی. اینها نوجوانانی بودند که همچون پششکسوتان خود بدون کوچکترین وسایل ایمنی و کمک آموزشی تنها با غیرت و تعصب خود مدارج ترقی را به سرعت طی کردند و وارد اردوی تیم ملی شدند.

به هر حال به علت تعمیرات اساسی استخر و مشکلات مربوط به آن این دایو در تاریخ ۶/اردیبهشت/۱۳۸ در ساعت ۹:۱۰ شب بعد از دو هفته تلاش و تخریب بلدوزر سقوط کرد و خاطرات ۶۴ سال افتخار آفرینی را با خود فرود آورد به طوری که هر روز در استخر قهرمانی در حال تعمیر ، پیرمرد هایی دیده میشدند که با چشمانی اشک آلود در کنار استخر قدم میزنند وخاطرات خود را مرور میکنند.

تاسال ۱۳۵۳ که استخر شیرجه سرپوشیده استادیوم آزادی افتتاح نشده بود و حتی بعد از آن استخر قهرمانی استادیوم شیرودی بهترین استخر برای تمرین شیرجه بود وبه دلیل نزدیک بودن به مرکز شهر (میدان هفت تیر) نقش استعداد یابی و قهرمانی پیروزی زیادی در رشته شنا، شیرجه و واترپلو داشت.

به هر حال خراب شدن و سقوط این دایو مطمئنا هرگز باعث فراموش شدن خاطرات بزرگان شیرجه نخواهد شد و یاد و خاطره آن شیرجه‌های زیبا همیشه در یاد دوستداران آنها خواهد ماند.