تاریخچه راگبی

[bahar]

راگبی



در سال ۱۸۷۰ در بریتانیا، ۷۵ باشگاه وجود داشتند که به بازی راگبی مدرسه‌ای می‌پرداختند. این مدارس عبارت بودند از بلاک هیس (سال تأسیس ۱۸۵۸ که طبق سوابق مناقشه‌ای به‌عنوان قدیمی ترین باشگاه غیر دانشگاهی راگبی که هنوز وجود دارد، شناخته می‌شود). باشگاه‌های راگبی همچنین در کشور‌های ایرلند، استرالیا، کانادا و زلاند نو فعال بودند. بهرحال، تا سال ۱۸۷۱ یعنی زمانیکه ۲۱ باشگاه لندن گرد آمده تا اتحادیه فوتبال راگبی (آر. اف. یو.) را تشکیل دهند،قواعد قابل قبولی برای راگبی وجود نداشت. (بصورت کنایه‌ای، بلاک هیس اقدام به ممنوع ساختن ضربه زدن نمود.)
اولین قواعد آر. اف. یو. در ماه ژوئن سال ۱۸۷۱ بکار گرفته شد. بر طبق این قوانین پاس دادن توپ مجاز اعلام شده بود. آن‌ها همچنین تلاش را در جائیکه بسمت دروازه و در بیرون خط با توپ تماس ایجاد شود شامل نمودند، اگر چه گل‌های ناشی از امتیاز و بازی عمومی و برگشت پنالتی هنوز در مناقشه بودند.

[hamed1]

تاریخچه راگبی

ریشه فوتبال به سالها قبل از میلاد مسیح در چین برمی گردد. چینی ها توپ هایی را با موی اسب ساخته و با آن به بازی می پرداختند که این بازی بعد ها که بازی های محلی به رشته های ورزشی تبدیل شدند زمینه ساز آغاز ورزش فوتبال گردید. از آنجایی که کشور چین در گذشته از مراکز تجاری جهان محسوب می شد و بازرگانان و ملوانان کشورهای مختلف با کشتی به چین سفر می نمودند این بازی را مشاهده و پس از یادگیری آن در زمان های استراحت به آن می پرداختند.

رفته رفته ملوانان انگلیسی که به این بازی علاقه بیشتری نشان داده بودند این بازی را به اروپا برده و پس از قانونمند کردن آن، این بازی را در انگلستان انجام دادند. پس از گذشت سالها علاقه مندان به این بازی بیشتر شدند و توجه بیشتری برای بوجود آوردن قوانین این بازی صورت گرفت ولی دراین میان در سال 1823 میلادی آقای ویلیام وب آلیس هنگامی که در کالج راگبی انگلستان مشغول انجام این بازی بود توپ را با دستانش گرفت و به سمت دروازه تیم حریف دوید و از همان لحظه این بازی نام راگبی را به خود گرفت.

پس ار آن با توجه به سلیقه های مختلف دوستداران بازی فوتبال، اختلافات در خصوص قوانین آن و استفاده از دست یا پا در این بازی بوجود آمد و نهایتا در سال 1863 تعدادی از طرفداران فوتبال به اجرای آن بدون استفاده از دست و فقط با پاها پرداختند و نام ساکر که امروزه طرفداران فراوانی را به خود جلب کرده بر آن گذاشتند. پس از آن از سال 1879 این دو رشته کاملا از هم جدا و به فوتبال راگبی و فوتبال ساکر تبدیل گشت. آمریکاییها نیز با الهام از این دو نوع فوتبال نسخه شخصی خود را ابداع و آن را فوتبال آمریکایی نامیدند که ورزشی بسیار خشن و خطرناک بوده و قوانین آن با راگبی بسیار متفاوت می باشد.

راگبی در ایران به اوایل دهه 20 برمی گردد به زمانی که پیمانکاران نفتی برای اولین بار در مسجد سلیمان به انجام این بازی پرداختند.

رفته رفته این رشته در ایران گسترش پیدا کرده و انجمن راگبی ایران تاسیس گردید و مسابقاتی نیز در میان تیمهای مختلف راگبی انجام می شد و اولین باشگاه رسمی راگبی در ایران باشگاه ورزشی تهران جوان بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت این رشته متوقف شد ولی در سال 1375 تعدادی از دانشجویان تربیت بدنی مجددا به این رشته پرداختند و گام های فعالیت مجدد این ورزش را در ایران برداشتند. روند رشد صعودی این رشته و جذابیت آن و افزوده شدن علاقه مندان به این رشته و نیز تلاش و پشتکارهمان دانشجویان تربیت بدنی سبب شد تا در خرداد ماه 1380 مجوز رسمی فعالیت این رشته از سوی سازمان تربیت بنی صادر گردد و راگبی به عنوان یکی از رشته های تحت پوشش فدراسیون بیس بال کار خود را رسما آغاز نمود.

پس از گذشت 9 سال از آغاز رسمی ورزش راگبی در ایران خصوصا در زمان ریاست جناب آقای حسین صادق عابدین مجددا موفقیتهای چشمگیر ورزشکاران این رشته در مسابقات داخلی و خارجی و جذب علاقه مندان فراوان و تلاش و پشتکار تمامی مربیان، مسئولان، ورزشکاران و علاقه مندان به راگبی باعث گردید تا سازمان تربیت بدنی مجوز جدا شدن راگبی از فدراسیون بیس بال را صادر و از مرداد ماه 89 فدراسیون راگبی به صورت مستقل و تنها با تحت پوشش داشتن رشته کریکت فعالیت خود را ادامه داد.
راگبی از جمله ورزشهایی است که در آن ورزشکاران با توانایی و قدرت بدنی مختلف به رقابت با یکدیگر پرداخته و سعی در کسب امتیاز دارند. هدف این بازی این است که دو تیم 7، 10 و یا 15 نفره با رعایت قوانین و بطور جوانمردانه و با حفظ روحیه ورزشکاری بدون وارد کردن کوچکترین ضربه به بازیکن حریف توسط پاس دادن و یا شوت زدن توپ را به منطقه گل تیم مقابل رسانده و روی زمین بگذارد که در این صورت 5 امتیاز کسب خواهد نمود.


موفقیتهای کسب شده:

1. عضویت در کنفدراسیون آسیا
2. حضور در مسابقات قهرمانی آسیا A5N
3. پیروزی در کلیه مسابقات برون مرزی راگبی 15 نفره
4. حضور در تورنمنت های مختلف راگبی 7 نفره در خارج از کشور
5. حضور در کنفدراسیون های سالانه راگبی
6. برگزاری مسابقات بین المللی راگبی
7. اعزام تیم ملی راگبی بانوان به مسابقات آسیایی
8. اعزام تیم های راگبی استانی به تورنمنت های بین المللی معتبر خارجی
9. استخدام مربیان خارجی راگبی جهت آقایان و بانوان
10. حضور دبیر کل کنفدراسیون راگبی آسیا در ایران
11. حضور مسئول توسعه راگبی غرب آسیا یی اتحادیه بین المللی راگبی
12. حضور مسئول توسعه راگبی کنفدراسیون آسیا
13. برگزاری مسابقات قهرمانی کشور راگبی آقایان و بانوان
14. راه اندازی لیگ راگبی آقایان
15. برگزاری کلاسهای مختلف داوری و مربیگری راگبی آقایان و بانوان در شهرهای مختلف
16. برگزاری المپیاد ورزشی ایرانیان در رشته راگبی آقایان و بانوان
17. حضور در مسابقات راگبی 7 المپیک آسیایی 2010 گوانگ جو آقایان