تونى مايلز قهرمان شطرنج

[نادیا]

تونى مايلز

تونى مايلز، اولين استاد بزرگ انگليسى، الهام بخش نسلى از بازيكنان جوان انگليسى براى كسب عنوان قهرمانى تيمى و انفرادى بوده است. او يك بازيكن حرفه اى موفق و استوار است كه تقريباً در تمام تورنمنتهاى سراسر جهان بازى مىكند و ركوردى عالى در مقابل اغلب شطرنجبازان روس بجز كارپف داشته است.

مايلز شطرنج را در ۵ سالگى آموخت اما خيلى به كندى پيشرفت كرد. حتى وقتيكه برنده جايزه قهرمانى مسابقات زير چهارده سالان انگليس شد مشخصه ويژه اى را كه نشانگر استعداد خارق العاده اى باشد نشان نداد. اما هنگاميكه هنوز در سنين زير بيست سال قرار داشت برنده يك جايزه بين المللى جوانان در فرانسه شد و در ميدلند به برترى دست يافت.

راى داوران بر آن شد كه انگليس را به مسابقات قهرمانى جوانان ۱۹۷۳ دعوت كردند و تونى مايلز و مايكل استين از اميدهاى اول اين مسابقات بودند.مايلز در اين مسابقات به مدال نقره دست يافت و در پشت سر بلياوسكى از شوروى قرار گرفت ولى در همانجا تصميم گرفت كه مدال طلاى سال بعد را از آن خود كند.

در مسابقات قهرمانى دانشجويان سال بعد در مانيل آشكارا بهترين بازيكن بود. با قاطعيت حريف شوروى را در يك بازى درخشان شكست داد و علاوه بر قهرمانى به كسب عنوان استادى بين المللى نيز نائل شد.

دو سال بعد از قهرمانى بين المللى جوانان به مقام استادى بزرگ ارتقا يافت. سپس اظهار داشت كه "تنها چيزى كه باقى مانده است رودررو شدن با كارپف است" و در سال ۱۹۷۷ چيزى نمانده بود كه بعنوان حريف اصلى غربى وى شناخته شود.

و اگر چه كارپف را دو بار در بازيهاى انفرادى در اسكارا سال ۱۹۸۰ و مسابقات بى.بى.سى ۱۹۸۳ شكست داد اما در نا اميدى رسيدن به دوره فعال و اوج جهت حضور در مسابقه بر سر عنوان قهرمانى دست و پا مى زد. در ۱۹۸۶ مايلز در يك سرى بازى معمولى رو در روى كاسپارف قرار گرفت اما با نتيجه خرد كننده ۵/۰ در مقابل ۵/۵ از وى شكست خورد.پس از بازى با او اظهار كرد "فكر ميكردم با قهرمان جهان مبارزه ميكنم نه با يك هيولاى ۲۲ چشم كه همه چيز را در نظر دارد " و اين گفته جزيى از فرهنگ شطرنج شده است.

اما يك بازيكن از مايلز چه ميتواند بياموزد؟ بالاتر از هر چيز يك راه عملى براى دست يافتن به پيروزى. در اوايل به گشايش1.e4 علاقمند بود عادت داشتن شكل تند و تيزى از دفاع سيسيلى را با g6,c5 بكار ببرد اما چند شكست سنگين از حريفانش وى را متقاعد كرد كه بايد به مجموعه بيشترى از گشايشها مجهز باشد تا بتواند برعليه حريفان كمى ضعيفتر بدون هيچ ريسكى مبارزه كند. گشايشهاى حاضر و آماده براى بازيكنانى كه چنين روشهايى را برگزيده اند سيستم انگليسى و گشايش غير مشخص 1,Nf3 مىباشد.

مايلز استفاده زيادى از اينگونه سيستمها مينمايد و در همان زمان ايده هاى خاص خود را در گشايشها اجرا ميكند.

جايزه نخست مايلز در تيلبورگ ۱۹۸۴ بعنوان بهترين نتيجه اى كه انگليسها در تورنمنتها داشته اند ارزيابى شد و از لحاظ طبقه بندى جهان در رده چهاردهم بود و امتياز برجسته اش (۲۷۷۰) در سطح قهرمانى جهان بود.

كمى بعد جان نان امتياز بالاتر ۲۸۰۰ را تصاحب نمود – اگر چه آنرا در المپيكهاى شطرنج تيمى در سالونيكا بدست آورده بود. در تيلبورگ، مايلز با امتياز ۱۱/۸ بر حريفانش غلبه يافت. پنج بازى در يك رديف را برد، سه آلمانى را شكست داد و پورتيش و اسميسلف، نامزدهاى عنوان قهرمانى را ناكام گذاشت. اين پيروزى مهمتر از رقابت اصلى اش براى كسب مقام مرد شماره ۱ اروپاى غربى بود.

يكسال بعد، در تيلبورگ ۱۹۸۵ بطريقى غير عادى اول شد. با شروعى ضعيف آغاز كرد بعد كمرش آسيب ديد و روى ميز انتظاربيمارستان به بازيها ادامه داد. عده اى را شكست داد، حريفانش در مورد ميز اعتراض كردند اما داوران اعلام كردند كه احتياجى به نشستن آنها در پشت ميز بيمارستان نيست. يك استاد بزرگ بازى را بطور همزمان در محل ديگرى انجام داد نفر دوم روى يك صفحه جداگانه بازى كرد و سومى با حركات مضحكى به يك تساوى تن در داد.

تكنيك ديگر مايلز امتناع از بازى با گشايشهاى فرعى و دست دوم است. انجام مسابقه در سطح بين المللى يعنى بالغ بر ده ساعت كار طاقت فرسا در روز، و اغلب كارشناسان ترجيح مىدهند كه بازيهاى بيشتر اما كوتاه ترى را كه انرژى فكرى كمترى را طلب مىكند انجام دهند.

ساده ترين راه دستيابى به آن تساويهاى سريع است كه در مسابقات جهانى رخ ميدهد. اما اين كار فقط نيم امتياز نصيب طرفين ميكند و بازيكنى كه به رده هاى بالا چشم دوخته است بايستى كه قادر باشد كه حريفان ضعيفتز را بدون زحمت زياد شكست دهد.

سال ۱۹۸۰ بعنوان نقطه عطفى در زندگى مايلز بشمار مىرود چرا كه وى براى اولين بار كارپف،قهرمان جهان را شكست داد و اولين حركت گشايشىاش بقدرى نا مانوس و عجيب بود كه نامى نداشت. مجلات شطرنج شوروى هفته ها درگير اين مسائله بودند كه چگونه مىتوانند خود را راضى به چاپ اين حركت كنند.