درباره وینگ چون

[bahar]

وینــگ ‌چــــون

وینگ‌چون (به چینی: 永春) که معنای تحت اللفظی آن «مناجات بهاری» یا «بهار جاودانه» است)، یکی از محبوبترین سبک‌های هنرهای رزمی چینی است. مطابق روایت‌هایی که درباره ریشه اصلی این سبک نقل می‌شود، یکی از راهبه‌های معبد شائولین به نام نگ مویی نقشی کلیدی در طراحی این سبک و آموزش آن به زنی جوان به نام وینگ چون (به معنی بهار زیبا) داشته‌است و به همین جهت به هنر نگ مویی نیز معروف است[۱].

وینگ تسون (انگلیسی: WingTsun) نوعی خاص از طرز نگارش واژه وینگ چون (انگلیسی: Wing Chun) می‌باشد. اگرچه این کلمه به صورت وینگ تسون نوشته می‌شود اما همان وینگ چون خوانده می‌شود.

در ایران نیز برای برای جداسازی این سیستم از سیستم‌های مشابه به جای خواندن واژه Wing Tsun به صورت وینگ تسون از اصطلاح وینگ چون دبلیو تی (WT) استتفاده می‌کنند.

این نحوه نگارش تنها برای متمایزسازی نحوه مدرن آموزش در سیستم WingTsun با سیستم‌های با نام مشابه سبک انتخاب شده‌است.

WingTsun Kung Fu یا Wing Tsun (که بطور مختصر WT نیز نوشته می‌شود) یکی از شاخه‌های وینگ چون کونگ فو است که توسط استاد بزرگ لئونگ تینگ گسترش داده شده‌است.


معرفی

مهم‌ترین هدف وینگ چون واقع گرایی در سیستم دفاع شخصی می‌باشد. وینگ‌چونبه جای تاکید بر تکنیکهای مبارزه بر روی اصول انرژی و مبارزه تکیه می‌کند.

ایده اصلی این است که، تحت فشار و استرس مبارزه، غیر ممکن است که از طریق بینایی جهت دقیق و سرعت یک حمله را تشخیص داده و تصمیمی هوشمندانه با استفاده از روشی موثر در مفابل حمله حریف گرفت. این تصمیم باید در زمانی کوتاه و قبل از فرود آمدن حمله حریف گرفته شود. ترجیحاًَ شخص باید بلافاصله حمله‌ای را مستقیماً و محتاطانه طراحی کند. این واکنش‌های غیرارادی است که تعیین می‌کند در صورتیکه حمله حریف در ادامه خطرساز شود، واکنش چگونه باشد. چی سائو یا «دستان چسبان» به هنرجو یاد می‌دهد که چگونه به طور غیر ارادی در برابر سرعت، نیرو و جهت یک حمله بر مبنای حس لامسه (حسی که مغز بسیار سریع تر از حس بینایی آن را پردازش می‌کند)واکنش نشان دهد.

نام

Wing Tsun (که همان وینگ چون خوانده می‌شود) نوع خاصی از طرز نگارش عبارت چینی 咏春 (که به معنای تحت اللفظی «مناجات بهاری» است، اما «بهار جاودانه» نیز خوانده می‌شود) است که بطور عادی wing chun نوشته می‌شود. این شیوه نگارش توسط بنیانگذار این شاخه از وینگ چون یعنی استاد بزرگ لئونگ تینگ به منظور متمایزسازی این شاخه از دیگر شاخه‌ها تعیین شده‌است. WingTsun (بدون فاصله بین دو واژه) به عنوان مارک تجاری انجمن بین‌المللی وینگ چون (IWTA) به ثبت رسیده‌است.