آلکساندر آلکساندرویچ آلخین نام آور شطرنج

[نادیا]

آلخین، الکساندر

( ملیت:آمریکا قرن:19)
آلکساندر آلکساندرویچ آلخین (به روسی: Алекса́ндр Алекса́ндрович Але́хин) (زاده ۱۸۹۲ ـ درگذشته ۱۹۴۶) قهرمان شطرنج جهان از سال ۱۹۲۷ (میلادی) تا ۱۹۳۵ و از سال ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۶ (سال مرگش) بود. او در سال ۱۹۲۷ در مسکو یک مسابقه جنجالی کاپابلانکا را با ۶ برد ۳ باخت و ۲۵ تساوی شکست داد. در سال ۱۹۳۵ در کمال شگفتی از ماکس ایوه شکست خورد ولی دو سال بعد در یک مسابقه انتقامی او را شکست داد و مقام قهرمانی را تا زمان مرگش حفظ کرد.

آلخین از بزرگ‌ترین شطرنج‌بازان حمله‌ای در طول تاریخ شطرنج شناخته می‌شود.او توانایی بسیاری در کاربرد ترکیب داشت و معمولاً بازیهای او بسیار پیچیده‌ است.

فعالیتها:

• شطرنج • قهرمانان ورزشی

[نادیا]

الكساندر آلخين (۱۹۴۶-۱۸۹۲)

آلخين يكى از درخشانترين استادان تاكتيكى استراتژيكى همه دوران است و احتمالاً بجز فيشر، پركارترين بازيكن در دنياى شطرنج بود. وى حرص و اشتياق وافرى جهت كسب پيروزيهاى بدست آمده توسط همه بازيكنان بزرگ را داشت.

براى برترى يافتن بر كاپابلانكا پنج سال تمام به تمرين پرداخت و كلكسيون بهترين بازيهايش و كتاب تورنمنت ۱۹۲۴ نيويورك انباشته از مدلهاى استراتژيكى است كه بگونه اى گسترده و مفصل مورد ارزيابى وى قرار گرفته است در دوران اوج قدرتش (۳۴-۱۹۳۰ ) برهمه رقبايش چيرگى يافت و در شهرهاى سان رمو (1۹۳۰) و بلد (۱۹۳۱) بترتيب ۵/۳ و ۵/۵ امتياز از حد نصاب كلاس جهانى بازيها را به پايان برد.در سالهاى بعد به مشروب خوارى افتاد و در زمان جنگ به همكارى با نازىها كشيده شد.

اما تاريخ به واسطه بازيهاى زيبا به جا مانده از او و همچنين سهم بسيار او در تئورى شطرنج، نام وى را بعنوان يكى از قهرمانان جهان ثبت كرده است. آلخين در مسكو دوران اشرافيت زاده شد. برادر بزرگترش، آلكسى نيز يك شطرنجباز بود اما در آنزمان به آنها اجازه داده نشد كه در كلوپهاى شطرنج نامنويسى كنند از اينرو دو برادر مجبور شدند كه استعداد خود را از طريق شطرنج مكاتبه اى پرورش دهند.

آلخين مثل مورفى يا كاپابلانكا اعجوبه نبود اما در طى دوران بلوغش بسرعت پيشرفت نمود و در ۱۵ سالگى استادان بسيارى را مغلوب ساخت. در سال ۱۹۱۴ در تورنمنت بزرگ پترزبورگ بعد از لاسكر و كاپابلانكا در رده سوم قرار داشت اما به زودى جنگ آغاز شد و بعد از آن انقلاب به وقوع پيوست. بعد از پيروزى در اولين مسابقات قهرمانى سال۱۹۲۰ شوروى را ترك گفت و تبعه فرانسه شد.

گفته ميشود كه آلخين در اوايل سال ۱۹۱۴ احتمالاًً در انتظار يك مسابقه با كاپابلانكا –قبل از آنكه كاپابلانكا با لاسكر بازى كند –بوده است. او يكسرى از تورنمنتهاى بزرگ اوايل و اواسط سالهاى ۱۹۲۰ را با پيروزى پشت سر گذاشت و همه جا توجه و تحسين همگان را برانگيخت-مهمتر از اينها پشتيبانى مالى مردم از وى براى مسابقه با كاپابلانكا بود. جاذبه و گيرائى آلخين بيشتر به واسطه جسارت بازى تاكتيكى –منطقى وى بود كه اغلب با استفاده از پيشروى كند و آهسته حريفانش انجام ميگرفت.

تفسير ماهرانه و درخشان او از بازى و شخصيت پرنفوذش از جمله مراتب برتريش بر ظرافت تن پرورانه كاپابلانكا بودند. نسبت به استرانژيستهاى كلاسيك مثل روبنشتين و تاراش سختگير بود.

آلخين بعد از تصاحب عنوان قهرمانى جهان از كاپابلانكا، براى غلبه بر ديگر بازيكنان جهان مصرتر شد .

اوج قدرت آلخين در سان رمو بسال ۱۹۳۰ بود جائيكه او ۱۴ امتياز از ۱۵ امتياز بازيها را تصاحب كرد و در بازى فينال در حاليكه بر اثر گرما عرقش در آمده بود توانست يك پياده اش را به رديف آخر رسانده و آنرا به يك رخ تبديل كند. سال ۱۹۳۱ در بلد بازيهايش كمتر قانع كننده بود اما با كسب ۵/۵ امتياز و برنده شدن در مقابل فلوهر فاتح مسابقات شد.

آخرين توفيق بزرگ آلخين در دوره اوجش مسابقات ۱۹۳۴ زوريخ بود. بعد از آن مشروب خواريش افزايش يافت و اين مسئله در جريان شكست غيره منتظره اش به ايوه در سال ۱۹۳۵ بر بازى و اخلاق و رفتارش تاثير گذاشت. در حالى كه از اين شكست تكان خورده بود به پرهيزگارى و رياضت كشيده شد و دو سال بعد عنوان قهرمانى را دوباره كسب نمود. وى هنوز حريفى مشكل براى شطرنجبازان بود.

بوتوينيك تشريح ميكند كه چگونه آلخين در ناتينگهام بسال ۱۹۳۶ هنگام مواجه شدن با پوزيسيون پيچيده. بعد از اينكه حركت خود را انجام ميداد از جا برميخاست و مثل يك پرنده دور ميز ميگشت. در جريان بازى با بوتونيك، آلخين براى خلاصى يافتن از آن فشارروانى كه در موقعيت پيچيده اى از بازى رخ نموده بود بمدت بيست دقيقه مثل يك پرنده دور ميز ميچرخيده است.

اين بازى براى هر دو بازيكن جنبه حياتى داشت. آلخين دراواخر سالهاى فعاليتش يك شركت كننده برجسته در تورنمنت هاى زمان جنگ نازى بودو يك رشته سخنان ضد سامى در زير نام وى منتشر شد بعد از سال ۱۹۴۳ بازى او بنحو چشمگيرى نزول يافت. در سال ۱۹۴۶ هنگامى كه مبارزه بر سر عنوان قهرمانى با بوتوينيك را پذيرفت و در حاليكه خود را براى اين مسابقه آماده ميكرد بطور ناگهانىدر شهر ليبسون دار فانى را وداع گفت.

آلخين در طى زندگيش در ۸۷ تورنمنت شركت جست و در ۶۲ تورنمنت عنوان نخست را بدست آورد – بعد از ۱۹۱۲ وى تنها يكبار ، آنهم در ناتينگهام ۱۹۶۳، جزو چهار نفر اول نبود. مختصر آنكه اگر به شطرنج تاكتيكى علاقمنديد و نيز ميتوانيد از عهده بازى پوزيسيونى و استراتژيك برآييد، آلخين يك قهرمان ممتاز شطرنج در اين زمينه است.