رکود و ایستایی ذهن در تمرینات کیهون

bahar · 20-11-2010, 04:27 PM

رکود و ایستایی ذهن در تمرینات کیهون

تمرينات کاراته بر سه بخش جسمانی پايه تقسيم بندی می‌شوند که عبارتند از کيهون، کاتا و کوميته. کسانی که تمرينات کاراته را آغاز می‌کنند معمولا بعنوان اساس، تمريناتشان را با کيهون آغازمی‌نمايند. کيهون در واقع اجزاء بنيادی تمرينات می‌باشد که ریشه در ديگر قسمتها دارد. کیهون مانند قلم زدن در نقاشی، حروف در نوشتار و نـُتهای موزون در موسيقی می‌باشند. تکنیک‌های کیهون به تنهايی دارای ارزش اندکی می‌باشند، اما زمانیکه به درستی و به طور کامل فرا گرفته شوند و به طور طبیعی در بدن کاراته‌کا جریان یابند، بسیار پرقدرت‌تر از ضربات پایه و انفرادی، حروف و یا نت موسیقی باید در نظر گرفته شوند.

کيهون کينـِستيتـِک "احساس و لمس حرکت بدن"

تنش عضله، وضعيت بدن، کشش و ساير احساسات فيزيکی تجربه شده در طی تمرين کاراته "kinesthetic" که تلفیقی است از دو کلمه "kin" به معنای حرکت و"esthetic" به معنای قدردانی است، ناميده می‌شود. در تمامی اقشار مردم "kinesthetic" به حد اعلای خود می‌رسد که نمی‌توان آن را بوسيله ديگر هنرها يا مسلماً در عموم مردم جستجو کرد.

تمام کسانی که درگير کاراته هستند، حتی مبتديان مقداری از ارزش فوق‌الذکر مربوط به "kinesthetic" در کاراته را کسب می‌کنند. اگر چنين نبود آنها نمی‌توانستند در مسير يادآوری ذهنی ترکيبات تکنيک‌های کاراته در توالی‌‌های کوتاه پيشرفت نمايند. ابتدا ذهن الگوهای حرکتی کيهون را حفظ می‌کند(به حافظه می‌سپارد) و در مدت بسيار کوتاهی بدن حس می‌کند که کيهون را بدرستی انجام می‌دهد. اين حس ادراکی از حرکت "kinesthetic" آغاز هنر در زمانی است که بدن کاراته را لمس نموده و فقط به حفظ نمودن چند تکنيک و يا فن اکتفا نکرده است.

انتقال انرژی از ذهنيت به "kinesthetic حس ادراکی از حرکت"

با توسعه کینستِتیک، ذهن يک هنرآموز کاراته برای انجام حرکات ترکيبی با توالی‌‌های طولانی‌تر آزاد می‌گردد. اگر کيهون پايه و رن ذوکو ايدو کيهون (تکنيکهای پايه ترکيبی) ملکه ذهن نشود باعث عقب‌ماندگی و عدم توجه و تمرکز کاراته‌کا در فرصت‌های بدست آمده در ميدان مبارزه خواهد گرديد. اين تکنيک‌ها پيچيده‌تر از آنند که بخواهيم وظيفه بخصوصی برايشان تعريف کنيم، تا اينکه يک کاراته‌کا بر اساس تجارب کسب کرده خود آنها را منسجم و هماهنگ سازد. اين تکنيک‌ها بايد حس شوند تا مفيد واقع شده و بدينوسيله ذهن کاراته‌کا را آزاد نمايند تا باعث بالا رفتن قدرت تاکتيکی رزمی و استراتژی گردند.

کيهون بطور نسبی به دو دسته "static" (ايستا) و "dynamic" (پويا) تقسيم‌بندی می‌شود. کيهون‌های ايستا دارای هيچ حرکتی نبوده و موقعيت‌هايی نظير ايستادن‌ها را دارند، در حاليکه کيهون‌های پويا دارای حرکت می‌باشند نظير يک دفاع يا يک ضربه دست و يا پا. احساس هر يک از اين گروه ها متفاوت است.

از طريق توسعه احساس در کيهون يعنی فرايندی که "کيموچی" يا احساس خوانده می‌شود، کاراته‌کا ذهن خود را برای غايت نبرد آزاد کرده و آنچنان به آزاد کردن ذهن می‌پردازد که می‌تواند تاکتيک‌های اغواکننده عالی و استراتژی‌‌های موثری را به اجرا در آورد. کاراته‌کايی که احساس کينستـِتیک در کيهون را در خود پرورش داده و به درجات بالای پويايی حرکت بدنی رسيده (البته ناخودآگاه) بطور مصمم و با چالاکی حرکت می‌نمايد. با توسعه حجم و عمق حرکات پيچيده و فشرده کيهون، کاراته‌کا حداقل چند شانس بيشتر برای حفظ يک صحنه مبارزه منسجم در مقابل خود پيدا می‌کند، حتی اگر اين صحنه مبارزه در مقابل چند نفر و يا در مقابل افراد و حريفان مسلح باشد.

رن ذوکو ايدو کيهون (تکنيک‌های پايه ترکيبی)

تکنيک‌های ترکيبی همچنانکه طولانی‌تر می‌گردد، می‌تواند طول يک کاتا را پيدا کنند. اگر چه اين تکنيک‌ها در داخل کاتا مداخله نکرده و با آن آميخته نمی‌شوند. تفاوت بين اين دو بسيار عميق است. تکنيک‌های پايه ترکيبی و کيهون، ريشه‌های بخش گويا و گيرای حرکات فيزيکی هستند، حال آنکه کاتا نتيجه‌ای از کليات در هنر است. اجازه دهيد اين موضوع را بيشتر مورد بررسی قرار دهيم. کاتا هنر است. بعنوان يک هنر، کاتا احساس مدار می‌باشد يعنی بايد حس شود و تنها يا بطور معمول تفکری از يک موضوع نمی‌باشد. اما همانند نقاشی، آنها جدا از ارتباط نمی‌باشند. مسئله اين است که اين ارتباط به شکل حرکت بدن، عمل و يا اگر شما خواسته باشيد از طريق کينـِستِژيا kinesthesia (تقدیر از حرکت و وضعيت بدن) منتقل می‌گردد.

اگر کيهون حس نشد و مورد تقدير قرار نگيرد، کاتا نمی‌تواند فراتر از يک سطح ابتدايی بوجود آيد. هر چه عمق تقدير و احساسات برای کاتا بيشتر شود به همان نسبت کاراته‌کا بيشتر در عمق کاتا رسوخ می‌کند. يک مبتدی اغلب توالی‌های کاتا را حفظ می‌کند حال آنکه کماکان تلاش می‌کند که با چه چيزی کيهون درست را بسازد. شاگرد سعی می‌کند تا فرم درست کيهون را بخاطر بياورد و مضافاً بياد بياورد که توالی حرکات کاتا چه می‌باشند. معمولا گم کردن يا قاطی کردن اين توالی‌ها رخ می‌دهد و شاگرد بايد يک کاتا را پياپی تمرين و تکرار نمايد تا توالی‌ها را حفظ نمايد. اما البته هنر آموز موفق می‌شود و کاتا را از بر میکند، اگر چه هنرآموز زمان زيادی لازم دارد تا کاتا ملکه ذهن او گردد.

کيهون و تصوير ذهنی بسمت کيهون

در اين سطح هنرآموز احتمالاً فقط کيهون ابتدايی را آموخته، داچی‌ها "ارتفاع ايستادن‌ها" بالا می‌باشد، داچی‌ها ضعيف و ناپايدار هستند، دفاع‌ها، ضربه‌های دست و پا بشدت نامؤثر و ضعيف هستند و از سرعت و مسير صحيح برای حداکثر کارآیی برخوردار نمی‌باشند. تغير مسير و حرکت از يک کيهون به کيهون ديگر معمولا نامتعادل و آهسته می‌باشند. هنرآموز مسافرتی را آغاز کرده که سالها برای تکميل آن بايد زمان بگذارد. در طول اين مسافرت خطاهايی بس خطرناک وجود دارد اما کاراته‌کا اين سفر را حداقل آغاز نموده.

يكی از تله‌ها، كه بسيار معمول است، ايستائی و ركود كیهون است. پس از هفته‌ها و ماهها تمرين كیهون، شاگرد باور می‌كند كه به خوبی آنها را فرا گرفته است. ديگر حوصله تمرين كيهون را ندارند. اين مسئله به دو شكل قابل رويت است، اول اينكه شاگردان سعی می‌كنند به نحوی از تمرينات كيهون خودداری كنند و يا حداقل تلاش خود را در جلسات تمرينی كيهون به كارمی‌برند. دومين شكل اين است كه علاقه‌ای در جهت تكامل بخشيدن به كيهون، آن طور كه انتظار می‌رود، نشـان نمـی‌دهد. بعضی شـاگردان باور دارند كه در اين مرحله، به خوبی كيهون را فرا گرفته‌اند و به تلاش بيشتر احتیاج نیست. در هر صورت، اين نشان دهنده ايستايی و ركود در كيهون است و منجر به اين می‌شود كه پس از سالها، شاگرد پيشرفت جزئی در كاراته نشان دهد. كـيهون، كليد اين هنر را دردست دارد. كيهون نه تنها پيشرفت در روشی كه كاراته تمرين می‌شود را به وجود می‌آورد، بلكه ديناميك بدن را نيز توسعه می‌دهد. اگر كيهون به هر دليلی مورد تحريف قرارگيرد، تصفيه فرم و شكل غير ممكن می‌گردد و علاوه بر آن ديناميك صحيح بدن، به دست نخواهد آمد. تمرين ناصحيح كيهون منجر به از شكل انداختن و معمولا غير مؤثر بودن ديناميك بدن می‌شود.

پس از صدها سال توسعه كاراته، اين ورزش مانند ساير ورزشهای رزمی، تکامل پیدا کرده که شامل تکامل دینامیک بدن نيز می‌گردد. حذف يا دستكاری و يا يك غفلت كوچك از فرم صحيح، منـجر به كـاهش و ضعف در ديناميك بدن شده است و در تحت اين شرايط است كه موثر واقع شدن ورزشهای رزمی، دچار خدشه شده و متوقف می‌گردد.

توصيه در مورد رکود و ایستایی کیهون

ركود و ايستائی كيهون در واقع در هزاران شاگرد ديده شده است. صدها نفر از آنها بـه مرحله‌ای رسيده‌اند كه ديگر پيشرفت بيشتر غير ممكن بوده. آن عده كه از تمرين كيهون غفلت كرده‌اند، اگر تصميم بگيرند كه به تمرين كاراته ادامه دهنـد، معمولا يكی از دو مورد زير را انجام می‌دهند: يكی اينكه در تمـرينات‌شان جنبـه‌های فلسـفی را برای كاوش معمای كاتا، هنر و روحانيّت را مدّ نظر می‌گيرند. دوّم اينكه آنها اين عقيده را رها می‌كنند كه ورزشهای رزمی ورای تكنيـك‌ها، همه چيز را در خود دارند. هر دوی اين گـروه برای پيشرفت بيشتر در ورزشهای رزمی، مخرب هستند.

اين كيهون است كه اصول آنچه را كه قرار است در وراء بيايد را با خود حمل می‌كند

20-11-2010, 04:27 PM	#1
bahar (کاربر طلایی) تاریخ عضویت: Oct 2010 نوشته ها: 1,078	رکود و ایستایی ذهن در تمرینات کیهون رکود و ایستایی ذهن در تمرینات کیهون تمرينات کاراته بر سه بخش جسمانی پايه تقسيم بندی می‌شوند که عبارتند از کيهون، کاتا و کوميته. کسانی که تمرينات کاراته را آغاز می‌کنند معمولا بعنوان اساس، تمريناتشان را با کيهون آغازمی‌نمايند. کيهون در واقع اجزاء بنيادی تمرينات می‌باشد که ریشه در ديگر قسمتها دارد. کیهون مانند قلم زدن در نقاشی، حروف در نوشتار و نـُتهای موزون در موسيقی می‌باشند. تکنیک‌های کیهون به تنهايی دارای ارزش اندکی می‌باشند، اما زمانیکه به درستی و به طور کامل فرا گرفته شوند و به طور طبیعی در بدن کاراته‌کا جریان یابند، بسیار پرقدرت‌تر از ضربات پایه و انفرادی، حروف و یا نت موسیقی باید در نظر گرفته شوند. کيهون کينـِستيتـِک "احساس و لمس حرکت بدن" تنش عضله، وضعيت بدن، کشش و ساير احساسات فيزيکی تجربه شده در طی تمرين کاراته "kinesthetic" که تلفیقی است از دو کلمه "kin" به معنای حرکت و"esthetic" به معنای قدردانی است، ناميده می‌شود. در تمامی اقشار مردم "kinesthetic" به حد اعلای خود می‌رسد که نمی‌توان آن را بوسيله ديگر هنرها يا مسلماً در عموم مردم جستجو کرد. تمام کسانی که درگير کاراته هستند، حتی مبتديان مقداری از ارزش فوق‌الذکر مربوط به "kinesthetic" در کاراته را کسب می‌کنند. اگر چنين نبود آنها نمی‌توانستند در مسير يادآوری ذهنی ترکيبات تکنيک‌های کاراته در توالی‌‌های کوتاه پيشرفت نمايند. ابتدا ذهن الگوهای حرکتی کيهون را حفظ می‌کند(به حافظه می‌سپارد) و در مدت بسيار کوتاهی بدن حس می‌کند که کيهون را بدرستی انجام می‌دهد. اين حس ادراکی از حرکت "kinesthetic" آغاز هنر در زمانی است که بدن کاراته را لمس نموده و فقط به حفظ نمودن چند تکنيک و يا فن اکتفا نکرده است. انتقال انرژی از ذهنيت به "kinesthetic حس ادراکی از حرکت" با توسعه کینستِتیک، ذهن يک هنرآموز کاراته برای انجام حرکات ترکيبی با توالی‌‌های طولانی‌تر آزاد می‌گردد. اگر کيهون پايه و رن ذوکو ايدو کيهون (تکنيکهای پايه ترکيبی) ملکه ذهن نشود باعث عقب‌ماندگی و عدم توجه و تمرکز کاراته‌کا در فرصت‌های بدست آمده در ميدان مبارزه خواهد گرديد. اين تکنيک‌ها پيچيده‌تر از آنند که بخواهيم وظيفه بخصوصی برايشان تعريف کنيم، تا اينکه يک کاراته‌کا بر اساس تجارب کسب کرده خود آنها را منسجم و هماهنگ سازد. اين تکنيک‌ها بايد حس شوند تا مفيد واقع شده و بدينوسيله ذهن کاراته‌کا را آزاد نمايند تا باعث بالا رفتن قدرت تاکتيکی رزمی و استراتژی گردند. کيهون بطور نسبی به دو دسته "static" (ايستا) و "dynamic" (پويا) تقسيم‌بندی می‌شود. کيهون‌های ايستا دارای هيچ حرکتی نبوده و موقعيت‌هايی نظير ايستادن‌ها را دارند، در حاليکه کيهون‌های پويا دارای حرکت می‌باشند نظير يک دفاع يا يک ضربه دست و يا پا. احساس هر يک از اين گروه ها متفاوت است. از طريق توسعه احساس در کيهون يعنی فرايندی که "کيموچی" يا احساس خوانده می‌شود، کاراته‌کا ذهن خود را برای غايت نبرد آزاد کرده و آنچنان به آزاد کردن ذهن می‌پردازد که می‌تواند تاکتيک‌های اغواکننده عالی و استراتژی‌‌های موثری را به اجرا در آورد. کاراته‌کايی که احساس کينستـِتیک در کيهون را در خود پرورش داده و به درجات بالای پويايی حرکت بدنی رسيده (البته ناخودآگاه) بطور مصمم و با چالاکی حرکت می‌نمايد. با توسعه حجم و عمق حرکات پيچيده و فشرده کيهون، کاراته‌کا حداقل چند شانس بيشتر برای حفظ يک صحنه مبارزه منسجم در مقابل خود پيدا می‌کند، حتی اگر اين صحنه مبارزه در مقابل چند نفر و يا در مقابل افراد و حريفان مسلح باشد. رن ذوکو ايدو کيهون (تکنيک‌های پايه ترکيبی) تکنيک‌های ترکيبی همچنانکه طولانی‌تر می‌گردد، می‌تواند طول يک کاتا را پيدا کنند. اگر چه اين تکنيک‌ها در داخل کاتا مداخله نکرده و با آن آميخته نمی‌شوند. تفاوت بين اين دو بسيار عميق است. تکنيک‌های پايه ترکيبی و کيهون، ريشه‌های بخش گويا و گيرای حرکات فيزيکی هستند، حال آنکه کاتا نتيجه‌ای از کليات در هنر است. اجازه دهيد اين موضوع را بيشتر مورد بررسی قرار دهيم. کاتا هنر است. بعنوان يک هنر، کاتا احساس مدار می‌باشد يعنی بايد حس شود و تنها يا بطور معمول تفکری از يک موضوع نمی‌باشد. اما همانند نقاشی، آنها جدا از ارتباط نمی‌باشند. مسئله اين است که اين ارتباط به شکل حرکت بدن، عمل و يا اگر شما خواسته باشيد از طريق کينـِستِژيا kinesthesia (تقدیر از حرکت و وضعيت بدن) منتقل می‌گردد. اگر کيهون حس نشد و مورد تقدير قرار نگيرد، کاتا نمی‌تواند فراتر از يک سطح ابتدايی بوجود آيد. هر چه عمق تقدير و احساسات برای کاتا بيشتر شود به همان نسبت کاراته‌کا بيشتر در عمق کاتا رسوخ می‌کند. يک مبتدی اغلب توالی‌های کاتا را حفظ می‌کند حال آنکه کماکان تلاش می‌کند که با چه چيزی کيهون درست را بسازد. شاگرد سعی می‌کند تا فرم درست کيهون را بخاطر بياورد و مضافاً بياد بياورد که توالی حرکات کاتا چه می‌باشند. معمولا گم کردن يا قاطی کردن اين توالی‌ها رخ می‌دهد و شاگرد بايد يک کاتا را پياپی تمرين و تکرار نمايد تا توالی‌ها را حفظ نمايد. اما البته هنر آموز موفق می‌شود و کاتا را از بر میکند، اگر چه هنرآموز زمان زيادی لازم دارد تا کاتا ملکه ذهن او گردد. کيهون و تصوير ذهنی بسمت کيهون در اين سطح هنرآموز احتمالاً فقط کيهون ابتدايی را آموخته، داچی‌ها "ارتفاع ايستادن‌ها" بالا می‌باشد، داچی‌ها ضعيف و ناپايدار هستند، دفاع‌ها، ضربه‌های دست و پا بشدت نامؤثر و ضعيف هستند و از سرعت و مسير صحيح برای حداکثر کارآیی برخوردار نمی‌باشند. تغير مسير و حرکت از يک کيهون به کيهون ديگر معمولا نامتعادل و آهسته می‌باشند. هنرآموز مسافرتی را آغاز کرده که سالها برای تکميل آن بايد زمان بگذارد. در طول اين مسافرت خطاهايی بس خطرناک وجود دارد اما کاراته‌کا اين سفر را حداقل آغاز نموده. يكی از تله‌ها، كه بسيار معمول است، ايستائی و ركود كیهون است. پس از هفته‌ها و ماهها تمرين كیهون، شاگرد باور می‌كند كه به خوبی آنها را فرا گرفته است. ديگر حوصله تمرين كيهون را ندارند. اين مسئله به دو شكل قابل رويت است، اول اينكه شاگردان سعی می‌كنند به نحوی از تمرينات كيهون خودداری كنند و يا حداقل تلاش خود را در جلسات تمرينی كيهون به كارمی‌برند. دومين شكل اين است كه علاقه‌ای در جهت تكامل بخشيدن به كيهون، آن طور كه انتظار می‌رود، نشـان نمـی‌دهد. بعضی شـاگردان باور دارند كه در اين مرحله، به خوبی كيهون را فرا گرفته‌اند و به تلاش بيشتر احتیاج نیست. در هر صورت، اين نشان دهنده ايستايی و ركود در كيهون است و منجر به اين می‌شود كه پس از سالها، شاگرد پيشرفت جزئی در كاراته نشان دهد. كـيهون، كليد اين هنر را دردست دارد. كيهون نه تنها پيشرفت در روشی كه كاراته تمرين می‌شود را به وجود می‌آورد، بلكه ديناميك بدن را نيز توسعه می‌دهد. اگر كيهون به هر دليلی مورد تحريف قرارگيرد، تصفيه فرم و شكل غير ممكن می‌گردد و علاوه بر آن ديناميك صحيح بدن، به دست نخواهد آمد. تمرين ناصحيح كيهون منجر به از شكل انداختن و معمولا غير مؤثر بودن ديناميك بدن می‌شود. پس از صدها سال توسعه كاراته، اين ورزش مانند ساير ورزشهای رزمی، تکامل پیدا کرده که شامل تکامل دینامیک بدن نيز می‌گردد. حذف يا دستكاری و يا يك غفلت كوچك از فرم صحيح، منـجر به كـاهش و ضعف در ديناميك بدن شده است و در تحت اين شرايط است كه موثر واقع شدن ورزشهای رزمی، دچار خدشه شده و متوقف می‌گردد. توصيه در مورد رکود و ایستایی کیهون ركود و ايستائی كيهون در واقع در هزاران شاگرد ديده شده است. صدها نفر از آنها بـه مرحله‌ای رسيده‌اند كه ديگر پيشرفت بيشتر غير ممكن بوده. آن عده كه از تمرين كيهون غفلت كرده‌اند، اگر تصميم بگيرند كه به تمرين كاراته ادامه دهنـد، معمولا يكی از دو مورد زير را انجام می‌دهند: يكی اينكه در تمـرينات‌شان جنبـه‌های فلسـفی را برای كاوش معمای كاتا، هنر و روحانيّت را مدّ نظر می‌گيرند. دوّم اينكه آنها اين عقيده را رها می‌كنند كه ورزشهای رزمی ورای تكنيـك‌ها، همه چيز را در خود دارند. هر دوی اين گـروه برای پيشرفت بيشتر در ورزشهای رزمی، مخرب هستند. اين كيهون است كه اصول آنچه را كه قرار است در وراء بيايد را با خود حمل می‌كند

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)