اسکیت بورد در دهه 80 و 90

hamed1 · 30-12-2010, 10:03 AM

اسکیت بورد در دهه 80 و 90

اسکیت برد در دهه 80 قهرمانان خاص خود را داشت، آنهایی که پس از ماجراهای سالهای قبل و افول دوباره اسکیت برد مجبورد شدند خود با تخته و چرخ، اسکیت درست کنند. اما اینبار با ساخت پیست هایی در زمین های متروک شهری به برگزاری مسابقات نیز پرداختتند.

از قهرمانان این دوران می توان به تونی هاوک (Tony Hawk) و یا استیو کابالرو (Steve Caballero) نام برد. در اواخر دهه 80 توجه توجه اسکیت سواران به خیابان های شهر معطوف شد و قهرمانانی چون مارک گونزالس (Mark Gonzales) و مایک وللی (Mike Vallely) مطرح شدند.

1987 نقطه اوج پیشرفت اسکیت برد در این سالها بود، هنگامی که اسکیت برد سواران از فرهنگ معاصر خود که موسیقی پانک بود تاثیر گرفتند، ستاره ها علاقمند به پوشیدن شلوارهای بگی (Baggy) - شلوارهای گشاد و باد کرده - ، لباس های خاکی و کفشهای تنیس نمودند. علاقه جونانان به این ورزش باعث شد تا شرکتهای جدید تخته های جدیدی با کیفیت و طرح های مورد علاقه جوانان تولید کنند که خود باعث پیشرفت بیشتر این ورزش طی این سالها شد. در این رابطه می توان از تخته های استیو روکو (Steve Rocco) که بسیار مورد علاقه جوانانان بود نام برد. دهه 80 زمانی بود که حدود 80 درصد تکنیک های خیابانی و 60 درصد تکنیک های پیست ابداع شد و مورد استفاده قرار گرفت.

1995 اسکیت برد سواری بار دیگر به شدت مطرح شد یعنی هنگامی که در Rhode Island آمریکا اولین دوره از مسابقات بزرگ ورزشهای اکستریم (Extreme) برگزار شد. اسکیت برد سواری که به دلیل خطرناک بودن و اغلب مورد تنفر والدین بودن سالها بعنوان یک ورزش سرکش و یاغی مطرح بود، فرصتی پیدا کرد تا در این مسابقات خود را دوباره مطرح کند تا شاید مسیر اصلی خود پیدا کند. رقابت جدی و زیبای اسکیت سواران در این مسابقات باعث تغییر دیدگاه جامعه به این ورزش شد بگونه ای که در دور بعدی این مسابقات در سال 1996، این ورزش میلیون ها نفر بازدید کننده را به سمت محل برگزاری مسابقات کشاند و پس از گذشت یکسال مسابقات زمستانی شامل اسکیت برد سواری و اسنو برد (Snow Board) سواری نیز برقرار شد.

اتفاق جالبی که در این زمان رخ داد، پخش اخبار رادیویی و تصویر برداری تلویزیونی از این ورزش طی این سالها بود که باعث شد تا اسکیت برد سواری رسما" از یک ورزش زیر زمینی به یک ورزش رسمی تبدیل شود. همین ماجرا همجوم شرکتهای تبلیغاتی به سمت این ورزش را به همراه داشت، آنها با حمایت خود از این ورزش موجبات ترقی آنرا فراهم آورند. از تولید نوشابه گرفته تا چیپس، آب نبات و حتی تلفن مخصوص اسکیت سواران. مجله های تخصصی اسکیت برد چاپ شد و کمک بسیاری به توسعه آن در این سالها نمود.

ساخت پارکهای اسکیت سواری در دهه 90 علاوه بر امکان برگزاری رقابت های محلی امکان فراگیری و آموزش تکنیکها را به دوستداران این ورزش می داد. این پارکها مجهز به انواع رمپ (Ramp)، لوله (Pipe) و سایر امکانات یک پیست اسکیت برد بودند. همین امر باعث شد تا تولید کنندگان اسکیت هایی با کیفیت بالاتر و تنوع بیشتر تولید کنند که بتواند نظر هر ورزشکاری را تامین کند، برای داشتن تعادل بیشتر چرخ ها بزرگتر و تخته ها پهن تر شد.

از سنتهای خوبی که در دهه 90 برجای گذاشته شد استفاده از تجهیزات لباسهای مخصوص بود چرا که تا قبل از آن اسکیت سواران با توجه به مد روز لباس خود را انتخاب می کردند. در استفاده از لباسها و تجهیزات به پا توجه بیشتری شد بگونه ای که در حال حاضر در بازار فروش تجیهزات اسکیت، کفش 26.5 درصد، تخته 26 درصد، لباس 16 درصد، تجیهزات ایمنی زانو و مچ 11.5 درصد، چرخ 11 درصد و سایر لوازم 9 درصد از فروش را تشکیل می دهد.

همچنین دو سازمانی که در این سالها بوجود آمد یکی سازمان جهانی شرکتهای تولید کننده تجهیزات اسکیت برد (IASC) و دیگری سازمان مسابقات جهانی اسکیت برد سواری (World Cup Skateboarding) که مسئولیت برگزاری مسابقات بین المللی این ورزش را بعهده دارد می باشد. فعالیت این سازمان باعث شده است که امروز اسکیت برد سواری بعنوان یک ورزش قابل احترام مورد توجه تمام جوانان باشد.

30-12-2010, 10:03 AM	#1
hamed1 (کاربر باتجربه) تاریخ عضویت: Nov 2010 نوشته ها: 127	اسکیت بورد در دهه 80 و 90 اسکیت بورد در دهه 80 و 90 اسکیت برد در دهه 80 قهرمانان خاص خود را داشت، آنهایی که پس از ماجراهای سالهای قبل و افول دوباره اسکیت برد مجبورد شدند خود با تخته و چرخ، اسکیت درست کنند. اما اینبار با ساخت پیست هایی در زمین های متروک شهری به برگزاری مسابقات نیز پرداختتند. از قهرمانان این دوران می توان به تونی هاوک (Tony Hawk) و یا استیو کابالرو (Steve Caballero) نام برد. در اواخر دهه 80 توجه توجه اسکیت سواران به خیابان های شهر معطوف شد و قهرمانانی چون مارک گونزالس (Mark Gonzales) و مایک وللی (Mike Vallely) مطرح شدند. 1987 نقطه اوج پیشرفت اسکیت برد در این سالها بود، هنگامی که اسکیت برد سواران از فرهنگ معاصر خود که موسیقی پانک بود تاثیر گرفتند، ستاره ها علاقمند به پوشیدن شلوارهای بگی (Baggy) - شلوارهای گشاد و باد کرده - ، لباس های خاکی و کفشهای تنیس نمودند. علاقه جونانان به این ورزش باعث شد تا شرکتهای جدید تخته های جدیدی با کیفیت و طرح های مورد علاقه جوانان تولید کنند که خود باعث پیشرفت بیشتر این ورزش طی این سالها شد. در این رابطه می توان از تخته های استیو روکو (Steve Rocco) که بسیار مورد علاقه جوانانان بود نام برد. دهه 80 زمانی بود که حدود 80 درصد تکنیک های خیابانی و 60 درصد تکنیک های پیست ابداع شد و مورد استفاده قرار گرفت. 1995 اسکیت برد سواری بار دیگر به شدت مطرح شد یعنی هنگامی که در Rhode Island آمریکا اولین دوره از مسابقات بزرگ ورزشهای اکستریم (Extreme) برگزار شد. اسکیت برد سواری که به دلیل خطرناک بودن و اغلب مورد تنفر والدین بودن سالها بعنوان یک ورزش سرکش و یاغی مطرح بود، فرصتی پیدا کرد تا در این مسابقات خود را دوباره مطرح کند تا شاید مسیر اصلی خود پیدا کند. رقابت جدی و زیبای اسکیت سواران در این مسابقات باعث تغییر دیدگاه جامعه به این ورزش شد بگونه ای که در دور بعدی این مسابقات در سال 1996، این ورزش میلیون ها نفر بازدید کننده را به سمت محل برگزاری مسابقات کشاند و پس از گذشت یکسال مسابقات زمستانی شامل اسکیت برد سواری و اسنو برد (Snow Board) سواری نیز برقرار شد. اتفاق جالبی که در این زمان رخ داد، پخش اخبار رادیویی و تصویر برداری تلویزیونی از این ورزش طی این سالها بود که باعث شد تا اسکیت برد سواری رسما" از یک ورزش زیر زمینی به یک ورزش رسمی تبدیل شود. همین ماجرا همجوم شرکتهای تبلیغاتی به سمت این ورزش را به همراه داشت، آنها با حمایت خود از این ورزش موجبات ترقی آنرا فراهم آورند. از تولید نوشابه گرفته تا چیپس، آب نبات و حتی تلفن مخصوص اسکیت سواران. مجله های تخصصی اسکیت برد چاپ شد و کمک بسیاری به توسعه آن در این سالها نمود. ساخت پارکهای اسکیت سواری در دهه 90 علاوه بر امکان برگزاری رقابت های محلی امکان فراگیری و آموزش تکنیکها را به دوستداران این ورزش می داد. این پارکها مجهز به انواع رمپ (Ramp)، لوله (Pipe) و سایر امکانات یک پیست اسکیت برد بودند. همین امر باعث شد تا تولید کنندگان اسکیت هایی با کیفیت بالاتر و تنوع بیشتر تولید کنند که بتواند نظر هر ورزشکاری را تامین کند، برای داشتن تعادل بیشتر چرخ ها بزرگتر و تخته ها پهن تر شد. از سنتهای خوبی که در دهه 90 برجای گذاشته شد استفاده از تجهیزات لباسهای مخصوص بود چرا که تا قبل از آن اسکیت سواران با توجه به مد روز لباس خود را انتخاب می کردند. در استفاده از لباسها و تجهیزات به پا توجه بیشتری شد بگونه ای که در حال حاضر در بازار فروش تجیهزات اسکیت، کفش 26.5 درصد، تخته 26 درصد، لباس 16 درصد، تجیهزات ایمنی زانو و مچ 11.5 درصد، چرخ 11 درصد و سایر لوازم 9 درصد از فروش را تشکیل می دهد. همچنین دو سازمانی که در این سالها بوجود آمد یکی سازمان جهانی شرکتهای تولید کننده تجهیزات اسکیت برد (IASC) و دیگری سازمان مسابقات جهانی اسکیت برد سواری (World Cup Skateboarding) که مسئولیت برگزاری مسابقات بین المللی این ورزش را بعهده دارد می باشد. فعالیت این سازمان باعث شده است که امروز اسکیت برد سواری بعنوان یک ورزش قابل احترام مورد توجه تمام جوانان باشد.

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)