سیستم های تولید انرژی در بدن

شقایق · 19-12-2010, 10:21 AM

سیستم های تولید انرژی در بدن

سیستم های تولید انرژی در بدن تولید انرژی در بدن به 3 طریق انجام می گیرد كه 2 طریق آنها برای تولیدATP نیاز به اكسیژن ندارند (بی هوازی) و در سومین طریقه وجود اكسیژن كاملاً ضروری است كه به آن (هوازی) گویند .

این سیستم ها عبارتند از : سیستم ATP-CP ( فسفاژن ) سیستم اسیدلاكتیك سیستم هوازی سیستم ATP-CP ( فسفاژن ) در ورزشهایی چون: پرتاب نیزه ، پرتاب دیسك ، دو 100 متر و شیرجه یا فعالیتهایی كه زمان اجرای آن بسیار كم است (حدود 10 ثانیه) و با حداكثر شدت انجام می شوند انرژی مورد نیاز را از این سیستم تأمین می كنند.

ATP وCP موجود در عضله به صورت ذخیره وجود دارند و به هنگام فعالیت انرژی مورد لزوم را تهیه می كنند. در این سیستم برای تأمین انرژی احتیاجی به حضور اكسیژن نیست (بی هوازی) سیستم اسیدلاكتیك در ورزشهایی كه زمان اجرای آنها بین 1 تا 3 دقیقه طول می كشد انرژی مورد نیازشان را از این طریق تأمین می كنند مثل دوهای 400 و800 متر وكشتی.

هنگام اجرای این فعالیت ها اكسیژن به قدر كافی در عضله موجود نیست لذا گلوكز موجود در عضله به اسیدلاكتیك و ATP تبدیل می شود. در حقیقت در این سیستم گلوكز عامل اصلی تأمین كننده انرژی عضله است. سیستم هوازی هر موجود زنده ای برای ادامه زندگی و فعالیت احتیاج به اكسیژن دارد.

بعد از چند دقیقه كه اكسیژن به بدن نرسد، نه ATP در بدن ساخته می شود و نه انرژی وجود دارد و در نتیجه زندگی پایان می یابد. در ورزشهایی كه بیش از 3 دقیقه طول می كشد عضلات انرژی مورد احتیاج را از تجزیه مواد غذایی در مقابل اكسیژن بدست می آورند.

در دوهای ماراتن، كوهنوردی و. . . ATP مورد نیاز عضلات از این طریق تأمین می گردد. پروتئین ها، گلیگوژن و چربیها از جمله مواد غذایی هستند كه در این سیستم مورد استفاده قرار می گیرد و بیشترین مقدار تولید ATP را نیز دارد. برگشت به حالت اولیه و وام اكسیژن (ریكاوری) همانطور كه گفته شد برای اینكه بدن از حالت استراحت به حالت فعالیت درآید فعل و انفعالات متعددی در عضله صورت می گیرد تا انرژی لازم كسب شود. همچنین برگشت بدن از حالت فعالیت به حالت استراحت نیز بسیار مهم است كه آن را برگشت به حالت اولیه (Recavery ) گویند.

ذخیره اكسیژن بدن هنگام فعالیت های شدید به مصرف سوخت و ساز بدن می رسد؛ در نتیجه هنگام استراحت مقدار اكسیژنی كه از ذخیره بدن گرفته شده است باید دوباره به بدن باز گردد و اسیدلاكتیك جمع شده در عضلات نیز باید از سلول های عضلانی خارج شودكه البته هر دو نیز هوازی هستند.

انرژی از دست رفته بدن را وام اكسیژن (Oxygen Debt ) گویند. مقدار وام اكسیژن برابر است با مقدار اكسیژن مورد نیاز در هنگام فعالیت؛ اگر نوع فعالیت شخص ملایم، طولانی و یكنواخت باشد بدن می تواند انرژی مورد نیاز را از هوا بگیرد و وام اكسیژن به وجود نمی آید والی اگر فعالیت شخص شدید باشد به طوری كه او مجبور باشد با كمبود انرژی به فعالیت خود ادامه دهد مبتلا به وام اكسیژن می شود.

مدت زمانی كه طول می كشد تا بدن به حالت اول برگردد بستگی به مدت، شدت و آمادگی جسمانی فرد دارد؛ بعد از فعالیت ها در 2 یا 3 دقیقه اول مصرف اكسیژن به شدت پایین می آید اما از این شدت به تدریج كاسته می شود تا به حالت یكنواخت برسد. اگر شخص بعد از فعالیت ورزشی خود، به جای استراحت، كار ساده ای مثل راه رفتن یا دویدن آرام (سرد كردن) را انجام دهد اسیدلاكتیك موجود در بدن زودتر از بین می رود.

19-12-2010, 10:21 AM	#1
شقایق (کاربر باتجربه) تاریخ عضویت: Nov 2010 نوشته ها: 113	سیستم های تولید انرژی در بدن سیستم های تولید انرژی در بدن سیستم های تولید انرژی در بدن تولید انرژی در بدن به 3 طریق انجام می گیرد كه 2 طریق آنها برای تولیدATP نیاز به اكسیژن ندارند (بی هوازی) و در سومین طریقه وجود اكسیژن كاملاً ضروری است كه به آن (هوازی) گویند . این سیستم ها عبارتند از : سیستم ATP-CP ( فسفاژن ) سیستم اسیدلاكتیك سیستم هوازی سیستم ATP-CP ( فسفاژن ) در ورزشهایی چون: پرتاب نیزه ، پرتاب دیسك ، دو 100 متر و شیرجه یا فعالیتهایی كه زمان اجرای آن بسیار كم است (حدود 10 ثانیه) و با حداكثر شدت انجام می شوند انرژی مورد نیاز را از این سیستم تأمین می كنند. ATP وCP موجود در عضله به صورت ذخیره وجود دارند و به هنگام فعالیت انرژی مورد لزوم را تهیه می كنند. در این سیستم برای تأمین انرژی احتیاجی به حضور اكسیژن نیست (بی هوازی) سیستم اسیدلاكتیك در ورزشهایی كه زمان اجرای آنها بین 1 تا 3 دقیقه طول می كشد انرژی مورد نیازشان را از این طریق تأمین می كنند مثل دوهای 400 و800 متر وكشتی. هنگام اجرای این فعالیت ها اكسیژن به قدر كافی در عضله موجود نیست لذا گلوكز موجود در عضله به اسیدلاكتیك و ATP تبدیل می شود. در حقیقت در این سیستم گلوكز عامل اصلی تأمین كننده انرژی عضله است. سیستم هوازی هر موجود زنده ای برای ادامه زندگی و فعالیت احتیاج به اكسیژن دارد. بعد از چند دقیقه كه اكسیژن به بدن نرسد، نه ATP در بدن ساخته می شود و نه انرژی وجود دارد و در نتیجه زندگی پایان می یابد. در ورزشهایی كه بیش از 3 دقیقه طول می كشد عضلات انرژی مورد احتیاج را از تجزیه مواد غذایی در مقابل اكسیژن بدست می آورند. در دوهای ماراتن، كوهنوردی و. . . ATP مورد نیاز عضلات از این طریق تأمین می گردد. پروتئین ها، گلیگوژن و چربیها از جمله مواد غذایی هستند كه در این سیستم مورد استفاده قرار می گیرد و بیشترین مقدار تولید ATP را نیز دارد. برگشت به حالت اولیه و وام اكسیژن (ریكاوری) همانطور كه گفته شد برای اینكه بدن از حالت استراحت به حالت فعالیت درآید فعل و انفعالات متعددی در عضله صورت می گیرد تا انرژی لازم كسب شود. همچنین برگشت بدن از حالت فعالیت به حالت استراحت نیز بسیار مهم است كه آن را برگشت به حالت اولیه (Recavery ) گویند. ذخیره اكسیژن بدن هنگام فعالیت های شدید به مصرف سوخت و ساز بدن می رسد؛ در نتیجه هنگام استراحت مقدار اكسیژنی كه از ذخیره بدن گرفته شده است باید دوباره به بدن باز گردد و اسیدلاكتیك جمع شده در عضلات نیز باید از سلول های عضلانی خارج شودكه البته هر دو نیز هوازی هستند. انرژی از دست رفته بدن را وام اكسیژن (Oxygen Debt ) گویند. مقدار وام اكسیژن برابر است با مقدار اكسیژن مورد نیاز در هنگام فعالیت؛ اگر نوع فعالیت شخص ملایم، طولانی و یكنواخت باشد بدن می تواند انرژی مورد نیاز را از هوا بگیرد و وام اكسیژن به وجود نمی آید والی اگر فعالیت شخص شدید باشد به طوری كه او مجبور باشد با كمبود انرژی به فعالیت خود ادامه دهد مبتلا به وام اكسیژن می شود. مدت زمانی كه طول می كشد تا بدن به حالت اول برگردد بستگی به مدت، شدت و آمادگی جسمانی فرد دارد؛ بعد از فعالیت ها در 2 یا 3 دقیقه اول مصرف اكسیژن به شدت پایین می آید اما از این شدت به تدریج كاسته می شود تا به حالت یكنواخت برسد. اگر شخص بعد از فعالیت ورزشی خود، به جای استراحت، كار ساده ای مثل راه رفتن یا دویدن آرام (سرد كردن) را انجام دهد اسیدلاكتیك موجود در بدن زودتر از بین می رود.

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)