13-12-2010, 04:20 PM | #1 |
(کاربر باتجربه)
تاریخ عضویت: Nov 2010
نوشته ها: 123
|
بابى فيشر قهرمان شطرنج
روبرت جى.(بابى) فيشر،جنجاليترين بازيكن همه ادوار،بعد از تصاحب عنوان قهرمانى جهان از اسپاسكى و قبل از محروم شدن از مسابقات و تورنمنتها نام خود را بعنوان يك افسانه زنده در تاريخ شطرنج به ثبت رساند. عنوان جهانى، تايمانوف و لارسن (هر دو از استادان بزرگ جهان) را با نتيجه ۰-۶ و ۰-۶ شكست داد و بر اثر يك غفلت و اشتباه فاحش قبل از غلبه بر قهرمان جهان دو بازى را به وى واگذار نمود. فيشر شطرنج را در شش سالگى آموخت، اما بزرگترين حادثه براى او- بعنوان يك شطرنجباز جوان – وقتى رخ داد كه مادرش تصميم گرفت كه آنها در بروكلين اقامت كنند. زندگى شطرنجى در نيويورك – با كلوپهاى پررونق مانهاتان و مارشال و سالنهاى شطرنج – محيط مساعدى براى يك عده بازيكن شايسته استادى بزرگ ايجاد كرده است و فيشر مهارتهاى شطرنجىاش را با بازيهاى بيليتز و مطالعه تئوريهاى شطرنج شوروى افزايش ميداد. نتيجه اين تمرين و ممارست مفرط – كه با غفلت و اهمال از كار كلاسيك شطرنجى توام بود – آن شد كه در ۱۴ سالگى به مقام قهرمانى مردان ايالات متحده رسيد. فيشر احتمالاًً در آن زمان درست نميدانست كه پله هاى بعدى براى دستيابى به قهرمانى جهان – كه در آن زمان در دست بوتوينيك بود – چگونه هستند.در آن دوره او خود را براى تورنمنت انتخابى آماده ميكرد و در اولين تلاشش توانست در سن ۱۵ سالگى به مقام جوانترين استاد بزرگ دست يابد.گروه بهم فشرده استادان روس به آسانى رقيب كم تجربه شان را در سال ۱۹۵۹ و ۱۹۶۲ كنار زدند و فيشر سپس تقاضا كرد كه سيستم بازيها در مرحله يك هشتم از شكل تورنمنت به يك سرى مسابقه حذفى تغيير كند و اين درخواست پذيرفته شد . تحت اين سيستم بود كه در سال ۱۹۷۱ توانست رقبايش راشكست داده و بعد از يكسال نيز به اسپاسكى غلبه كند. مردم حتى فيشر را بيشتر از بازى بزرگش عليه اسپاسكى، بخاطر ستيزه جويى و غرابتش بياد دارند. مسابقه اش با رشوسكى در ۱۹۶۱ با يك رسوايى و مرافعه جنجالى پايان گرفت و بعد از سر و صدا و اعتراضى كه بر سر جدول بازى براه انداخت از شركت در مسابقات ۱۹۶۷ كناره گرفت. فقط هنگامى كه سرمايه گذار انگليسى ،جيم اسلاتر، جايزه پنجاه هزار پوندى را دو برابر كرد ترغيب شد كه براى رودررويى با اسپاسكى عازم ايسلند شود- البته ميانجيگرى هنرى كسينجر،وزير امور خارجه وقت آمريكا نيز بىتاثير نبود. سرانجام هنگاميكه فدراسيون جهانى شطرنج قانون قبلىاش – كه اگر مسابقه ۹-۹ خاتمه پذيرد عنوان قهرمانى همچنان در دست قهرمان سابق باقى خواهد ماند- را تغيير داد و اعلام كرد كه برنده كسى است كه ده بازى را برنده شود فيشر عنوان قهرمانى را بدون مبارزه به كارپف واگذار نمود.مطالبات رسمى فيشر غير قابل قبول بودند. وى براى مسابقه در نظر گرفته شده با كارپف و يك مسابقه برگشت با گليگوريك در ۱۹۷۹ – كه صورت نگرفت – يك ميليون دلار يا بيشتر مطالبه كرده بود. عليرغم وجوهى كه فيشر بجيب استادان معمولى شطرنج ميريخت تضاد شديدى ميان اين ارقام و ارقامى كه در تورنمنتهاى بين المللى تعيين ميشد وجود داشت. جدا از درخواست پول زياد، توقعات بسيار فيشر در رابطه با نور سالن، صداى تماشاچيان و جزئيات ديگر بازى نيز وجود داشت ولى همه اين بهانه ها دال بر اين بود كه فيشر در وضعيتى قرار گرفته كه ترس از شكست، ترس از بازى در حضور جمع بروى غلبه يافته است. وگرنه چه جز پيروزى بر كاسپارف يا كارپف ميتوانست شهرت و آوازه او را افزايش دهد.شايد قوانين رسمى روزى وى را وادار به بازى نمايد، اما احتمال بيشتر اين است كه او نيز بدنبال مورفى استاد بزرگ ديگرى خواهد رفت كه شطرنج را در اوج شهرتش كنار گذاشت. اما يك بازيكن معمولى از بابى فيشر چه ميتواند بياموزد؟ ابتدا تمايل به پيروزى. غريزه كشنده فيشر بر اين اساس بود كه پوزيسيونهائى را كه اغلب استادان به محض رسيدن به آن پيشنهاد تساوى مىدادند ادامه ميداد تا به فرصتهايى براى كسب برترى دست پيدا كند. جواب او به يك تقاضاى مساوى سريع اين بود "البته كه نه" بازى با او مشكل بود، از موقع شروع بازى صورت قوش وار و چشمان تيزبينش را به صفحه ميدوخت و بندرت سرش را براى ديدن بازيهاى ديگر بلند ميكرد.دستانى بلند داشت و انگشتانى كه با آنها مهره هاى مخالف را به هنگام تصرف همچون پرنده اى كه شكار را به چنگ گرفته در دست ميفشرد. تمايل به پيروزى وى را قادر ميساخت كه با ركوردهاى بالا در مقابل حريفانش پيروز شود.همچون آلخين داراى يكنوع تعصب فكرى بود اما برخلاف او، فيشر تا موقعيكه بازيكن فعالى بود سلامتى اش را در حالت خوبى نگهداشت. فيشر دانش عميقى راجع به خطوط گشايشى تند و تيزى كه غالباً قبل از تورنمنتها آنها را تجزيه و تحليل مىنمود داشت. استراتژىاش در پوزيسيونهاى ساده،آشكارا رسيدن به هدف كاپابلانكا بود. دانش گشايشىاش را خاصه بهنگام بازى با سفيد بخوبى بكار ميبرد در جائيكه كلاً فضا و كنترل بازى را در دست ميگرفت از آن به گونه اى پرقدرت استفاده كرده و حريف را مجبور به دفاع مىنمود تا اين كه مقاومتش در هم شكسته شود. در فاصله سالهاى ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰ در وضعيت كناره گيرى بود اما هنگاميكه در" مسابقه قرن " از نو حضور يافت به يكباره بازى جانانه اى انجام داد. يكى از دلايل علاقه مردم به فيشر توانايى فوق العاده اش در خلق بازيهاى هيجان انگيز در مهمترين مقاطع مسابقه بود. اين اتفاق به هنگامى كه او دوباره در يكسال بعد با پتروسيان در آرژانتين رودررو شد اتفاق افتاد همانطور كه فيشر در مسابقات جلو ميرفت، جمعيت نيز افزايش مييافت و ازدحام تماشاچيان براى ديدن جدال استادان بزرگ افزون بر ۱۰۰۰۰ نفر مىشد.فيشر با ارائه يكى از بهترين بازيهاى عمرش به آن همه اشتياق مردم پاسخ داد. |
برچسب ها |
ورزش, شطرنج |
کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
ابزارهای موضوع | |
نحوه نمایش | |
|
|
War Dreams Super Perfect Body Scary Nature Lovers School Winner Trick Hi Psychology Lose Addiction Survival Acts The East Travel Near Future Tech How Cook Food Wonderful Search Discommend
Book Forever Electronic 1 Science Doors The Perfect Offers Trip Roads Travel Trip Time Best Games Of Shop Instrument Allowedly