تمرین برای مبارزه در تکواندو

نادیا · 07-12-2010, 02:59 PM

تمرین برای مبارزه

هر تکواندو کاری باید بداند که برای آماده شدن برای یک مبارزه چه تمریناتی مناسب و مهم است و باید روال دائمی تمرینات خود را تغییر داده تا با مسابقاتی که در پیش دارد سازگار باشد.

همانگونه که 20روز تا1 ماه قبل از آزمون های ارتقاء کمربند خود را به آب و آتش میزنید تا رده بالاتر را کسب کنید زمانی که خود را برای یک مبارزه چه سطح پایین مثل مسابقات شهرستانی و چه سطح بالا مثل مسابقات قهرمانی استان و کشوری اگر واقعا قصد قهرمانی داشته باشید آماده می کنید باید تمرینات مخصوص مبارزه را جدی بگیرید.اولین چیزی که در این خصوص بسیار مهم است , سازگاری ضربان قلب با سطح تمرین و مبارزه می باشد . چرا که این امر باعث افزایش تنفس می شود تا در برابر حریف زود خسته نشده و به اصطلاح نفس کم نیاورید.

اگر نفس نداشته باشید نمی توانید زیاد تمرین کرده و خوب مبارزه کنید.هر اندازه وقت بیشتری برای اجرای فنون صرف کنید به همان اندازه نیز بهتر مبارزه خواهید کرد.بنابراین در ساعات تمرینی خود بر روی تمرینات تنفسی بیشتر کار کنید.هر اندازه نفستان خوب باشد تمرینات روزانه تان بهتر خواهد بود.هر اندازه که بهتر و بیشتر تمرین کنید مسلما کارتان بهتر خواهد شد.عده ای بر این باورند که افرادی که در مسابقات نفس کم می آورند خیلی زود ناک اوت می شوند.وقتی که مبارز تازه نفس است در برابر ضربات نیز استقامت دارد.اما کسی که نفس کم بیاورد , بر اثر ضربه سنگین نقش بر زمین خواهد شد.زیرا توان دفاع از خود را نخواهد داشت.

به خاطر داشته باشید تنها بر اثر ضرباتی که به سر وارد شود مبارز ناک اوت نمی شود بلکه برخی از ضربات را می توان به دیگر نقاط بدن زد و حریف را از دور رقابت خارج کرد.مثلا می توان با یک ضربه آپ میلگی دقیق و محکم به ناحیه دیافراگم حریف را ناک اوت و حتی حریف را کشت. واین بستگی به بنیه قوی شما دارد. اما اگر با رقص پا های بی جهت و ضربات پای بی هدف خود را از نفس بیندازید به احتمال قوی به دست خودتان با شکست مواجه می شوید.وقتی انرژی خود را بیهوده هدر دهید , حتی یک آپ چاگی ساده برای شما به اندازه کوه اورست , سنگینی خواهد داشت.

بیشتر شاگردان تنها تمرین با میت را تمرین آماده سازی مبارزه برای خود می دانند . این اصل غیر قابل انکار است که ابتدا باید اصول را یاد گرفت اما فراموش نکنید که شما یک کمربند قرمز و یا مشکی هستید دیگر یک کمربند زرد و سبز نیستید و اگر قرار به آموزش اصول ضربه زنی بود تا بحال باید این اصول را فرا می گرفتید چرا که با وارد شدن به رده قرمز و مشکی شما آنقدر یاد گرفته اید و آنقدر روی شما حساب می کنند که می توانید مسابقات کشوری شرکت کنید.

پس به یاد داشته باشید که تمرینات میت زنی تنها یک روی سکه است و در آنسوی سکه که خیلی خیلی هم مهم بشمار می آید قرار گرفتن در شرایط واقعی مبارزه است . مسلما یک کمربند قرمز یا مشکی که بعد از حداقل 2 یا 3 سال این رده را کسب کرده و طی این مدت حتی یک مسابقه داخلی انجام نداده نمی تواند در مسابقه ای در سطح بالاتر مقام کسب کند و قاعدتا این انتظار هم از چنین تکواندو کاری نمی رود پس مربیان عزیز دقت کنند این روی بحث با شماست و این وظیفه ی شماست که شاگرد را در شرایط مبارزه و مسابقه قرار دهید.

عده ای به این موارد توجه نمی کنند و چنین تصور می کنند که در مسابقات با تمرین یک یا دو هفته قبل از آن می توان مقام آورد در صورتی که اصلا این فرض درست نیست چنین مبارزانی در یکی دوهفته تمرین فکر می کنند دریگر آماده هر گونه مسابقه ای هستند و در تمرینات بگونه ای عمل می کنند که به نظر می رسد در مسابقات ترکیبی شرکت کرده اند و این امر به این می ماند که کسی بخواهد برای صدها نفر سخنرانی کند بی آنکه یادداشتی برای خود فراهم کرده باشد.

به قول یکی از اساتید موفق ایرانی (استاد مجتبی رحمان زاده در سوئیس) "در تکواندو برتر از کره ای ها و ایرانی ها در مبارزه و برتر از اروپایی ها در مسابقات فرم وجود ندارد"پس حالا که ما ایرانی ها می توانیم چرا نباید استفاده کنیم.

دیگر اینکه قبل از هر نوع تمرین مبارزاتی , ابتدا بهتر است قوانین و مقررات را مطابق با آخرین بروز رسانی فدراسیون بررسی کنیم,چه بسا همانگونه که مشاهده می شود قوانین حتی گاهی روز بروز عوض می شوند.

همچنین سعی کنید هنگام تمرین برای مبارزه خود را با شرایط مسابقه یکسان کنید یعنی مثلا با پوشش کامل حفاظتی شامل: ساق, ساعد, هوگو و حتی نانشیم یا محافظ بیضه را هم بپوشید تا به آنهاعادت کنید و روز مسابقه پوشیدن این امکانات برای شما سخت نباشد.همیشه سعی کنید در بین شاگردان کلاس از آن دسته باشید که با مربی رو در رو تمرین می کنند چون تنها در این صورت است که زیر نظر و توجه مستقیم خواهید بود و اشکالاتتان بهتر رفع می شود.همچنین مربی می تواند با نظارت مستقیم در بالای سر شما بایستد و شما را مجبور به اجرای تکنیک کند.

از دیگر تمریناتی که جهت آماده سازی مبارزه مهم است کار با حریف تمرینی است. در برخی از باشگاه ها بین افراد مسابقات دوستانه برگزار می گردد که برای پیشرفت و ارتقاء تجربه آنها بسیار مفید است. این نوع مبارزات دوستانه فرصتی به هنرجو می دهد تا فنون خود را بصورت ترکیبی و با قدرت تعقل و خلاقیت به بوته آزمایش بگذارد و بر تجربه خود بیفزاید.

یادتان باشد همیشه با افرادی بهتر از خودتان مبارزه کنید.
مبارزه جنبه های مختلفی دارد . فن , زمانبندی , ریتم حرکات و راهبرد های مبارزه باید به طور صحیح تعلیم داده و مدام تمرین شود , به گونه ای که چیزی به دست شانس سپرده نشود و جای حرف و حدیث ( حق خوری) برای کسی باقی نماند.

07-12-2010, 02:59 PM	#1
نادیا (کاربر باتجربه) تاریخ عضویت: Nov 2010 نوشته ها: 123	تمرین برای مبارزه در تکواندو تمرین برای مبارزه هر تکواندو کاری باید بداند که برای آماده شدن برای یک مبارزه چه تمریناتی مناسب و مهم است و باید روال دائمی تمرینات خود را تغییر داده تا با مسابقاتی که در پیش دارد سازگار باشد. همانگونه که 20روز تا1 ماه قبل از آزمون های ارتقاء کمربند خود را به آب و آتش میزنید تا رده بالاتر را کسب کنید زمانی که خود را برای یک مبارزه چه سطح پایین مثل مسابقات شهرستانی و چه سطح بالا مثل مسابقات قهرمانی استان و کشوری اگر واقعا قصد قهرمانی داشته باشید آماده می کنید باید تمرینات مخصوص مبارزه را جدی بگیرید.اولین چیزی که در این خصوص بسیار مهم است , سازگاری ضربان قلب با سطح تمرین و مبارزه می باشد . چرا که این امر باعث افزایش تنفس می شود تا در برابر حریف زود خسته نشده و به اصطلاح نفس کم نیاورید. اگر نفس نداشته باشید نمی توانید زیاد تمرین کرده و خوب مبارزه کنید.هر اندازه وقت بیشتری برای اجرای فنون صرف کنید به همان اندازه نیز بهتر مبارزه خواهید کرد.بنابراین در ساعات تمرینی خود بر روی تمرینات تنفسی بیشتر کار کنید.هر اندازه نفستان خوب باشد تمرینات روزانه تان بهتر خواهد بود.هر اندازه که بهتر و بیشتر تمرین کنید مسلما کارتان بهتر خواهد شد.عده ای بر این باورند که افرادی که در مسابقات نفس کم می آورند خیلی زود ناک اوت می شوند.وقتی که مبارز تازه نفس است در برابر ضربات نیز استقامت دارد.اما کسی که نفس کم بیاورد , بر اثر ضربه سنگین نقش بر زمین خواهد شد.زیرا توان دفاع از خود را نخواهد داشت. به خاطر داشته باشید تنها بر اثر ضرباتی که به سر وارد شود مبارز ناک اوت نمی شود بلکه برخی از ضربات را می توان به دیگر نقاط بدن زد و حریف را از دور رقابت خارج کرد.مثلا می توان با یک ضربه آپ میلگی دقیق و محکم به ناحیه دیافراگم حریف را ناک اوت و حتی حریف را کشت. واین بستگی به بنیه قوی شما دارد. اما اگر با رقص پا های بی جهت و ضربات پای بی هدف خود را از نفس بیندازید به احتمال قوی به دست خودتان با شکست مواجه می شوید.وقتی انرژی خود را بیهوده هدر دهید , حتی یک آپ چاگی ساده برای شما به اندازه کوه اورست , سنگینی خواهد داشت. بیشتر شاگردان تنها تمرین با میت را تمرین آماده سازی مبارزه برای خود می دانند . این اصل غیر قابل انکار است که ابتدا باید اصول را یاد گرفت اما فراموش نکنید که شما یک کمربند قرمز و یا مشکی هستید دیگر یک کمربند زرد و سبز نیستید و اگر قرار به آموزش اصول ضربه زنی بود تا بحال باید این اصول را فرا می گرفتید چرا که با وارد شدن به رده قرمز و مشکی شما آنقدر یاد گرفته اید و آنقدر روی شما حساب می کنند که می توانید مسابقات کشوری شرکت کنید. پس به یاد داشته باشید که تمرینات میت زنی تنها یک روی سکه است و در آنسوی سکه که خیلی خیلی هم مهم بشمار می آید قرار گرفتن در شرایط واقعی مبارزه است . مسلما یک کمربند قرمز یا مشکی که بعد از حداقل 2 یا 3 سال این رده را کسب کرده و طی این مدت حتی یک مسابقه داخلی انجام نداده نمی تواند در مسابقه ای در سطح بالاتر مقام کسب کند و قاعدتا این انتظار هم از چنین تکواندو کاری نمی رود پس مربیان عزیز دقت کنند این روی بحث با شماست و این وظیفه ی شماست که شاگرد را در شرایط مبارزه و مسابقه قرار دهید. عده ای به این موارد توجه نمی کنند و چنین تصور می کنند که در مسابقات با تمرین یک یا دو هفته قبل از آن می توان مقام آورد در صورتی که اصلا این فرض درست نیست چنین مبارزانی در یکی دوهفته تمرین فکر می کنند دریگر آماده هر گونه مسابقه ای هستند و در تمرینات بگونه ای عمل می کنند که به نظر می رسد در مسابقات ترکیبی شرکت کرده اند و این امر به این می ماند که کسی بخواهد برای صدها نفر سخنرانی کند بی آنکه یادداشتی برای خود فراهم کرده باشد. به قول یکی از اساتید موفق ایرانی (استاد مجتبی رحمان زاده در سوئیس) "در تکواندو برتر از کره ای ها و ایرانی ها در مبارزه و برتر از اروپایی ها در مسابقات فرم وجود ندارد"پس حالا که ما ایرانی ها می توانیم چرا نباید استفاده کنیم. دیگر اینکه قبل از هر نوع تمرین مبارزاتی , ابتدا بهتر است قوانین و مقررات را مطابق با آخرین بروز رسانی فدراسیون بررسی کنیم,چه بسا همانگونه که مشاهده می شود قوانین حتی گاهی روز بروز عوض می شوند. همچنین سعی کنید هنگام تمرین برای مبارزه خود را با شرایط مسابقه یکسان کنید یعنی مثلا با پوشش کامل حفاظتی شامل: ساق, ساعد, هوگو و حتی نانشیم یا محافظ بیضه را هم بپوشید تا به آنهاعادت کنید و روز مسابقه پوشیدن این امکانات برای شما سخت نباشد.همیشه سعی کنید در بین شاگردان کلاس از آن دسته باشید که با مربی رو در رو تمرین می کنند چون تنها در این صورت است که زیر نظر و توجه مستقیم خواهید بود و اشکالاتتان بهتر رفع می شود.همچنین مربی می تواند با نظارت مستقیم در بالای سر شما بایستد و شما را مجبور به اجرای تکنیک کند. از دیگر تمریناتی که جهت آماده سازی مبارزه مهم است کار با حریف تمرینی است. در برخی از باشگاه ها بین افراد مسابقات دوستانه برگزار می گردد که برای پیشرفت و ارتقاء تجربه آنها بسیار مفید است. این نوع مبارزات دوستانه فرصتی به هنرجو می دهد تا فنون خود را بصورت ترکیبی و با قدرت تعقل و خلاقیت به بوته آزمایش بگذارد و بر تجربه خود بیفزاید. یادتان باشد همیشه با افرادی بهتر از خودتان مبارزه کنید. مبارزه جنبه های مختلفی دارد . فن , زمانبندی , ریتم حرکات و راهبرد های مبارزه باید به طور صحیح تعلیم داده و مدام تمرین شود , به گونه ای که چیزی به دست شانس سپرده نشود و جای حرف و حدیث ( حق خوری) برای کسی باقی نماند.

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)