سوانح مرگبار پرواز با پاراگلایدر

[ali-foroozan]

خلبان خودآگاه

چهار سانحه منجر به فوت در چهار ماه

هنوز آنطور که باید و شاید فصل شروع نشده و پروازهای آنچنانی هم نکرده ایم ولی غم دوری چهار نفر از دوستان و همپروازیهایمان را به دوش میکشیم .

دو حادثه در اراک مرحوم حمید جلالوند (24/4/87 ) و نوید . یک حادثه هم در تهران ، مرحوم مصطفی شفیعی ( 17/3/87 ) ، و اینک یک حادثه در استان گلستان مرحوم نصرت منوچهری ( 4/5/87 ) .

از چگونگی سه حادثه قبلی حتماً مطلع هستید ، ولی در مورد چگونگی آخرین حادثه باید گفت که مشابه سانحه نوید مرحوم بوده است . حادثه در سایت آق قمیش که بعد از آزادشهر است و به عنوان تپه آموزشی و برای پروازهای کوتاه استفاده میشود ، اتفاق افتاده است . مرحوم منوچهری پس از تیک آف در حالیکه هنوز از دیواره فاصله زیادی نگرفته بود ، بطرف تپه برگشته و با سرعت با آن برخورد میکند . در اثر این حادثه پای وی شکسته و به بیمارستان منتقل میشود . به گفته شاهدان عینی وی در تمام مدت به هوش بوده است . پس از یک ساعت که پای وی را نیز گچ گرفته بودند ، مرحوم منوچهری به علت خونریزی داخلی جان به جان آفرین تسلیم میکند .

روحشان شاد و قرین رحمت باد .

حوادث در ایران به نسبت دیگر کشورهای جهان بالاست . ولی بدنبال مقصر نباشید بلکه علت را جستجو کنید . دلایل آنهم نه در قوانین FAI و نه در هیج کتاب مدون دیگری نیامده است . مشکل ما هستیم . ما که بخاطر جاه طلبی ، پول ، شهرت و ... دست به هر کاری زده و برای مطرح شدن از هیچ کاری ابا نداریم . ولی به چه علت شخصی بدون تجربه کافی در 35 کیلومتر باد بلند شده و بدون جمع شدگی و خراب شدن بالش رو به کوه شده و مستقیم با آن برخورد میکند ؟؟؟!!! شاید باد زیاد علت چرخش به سمت کوه بوده است . در هر صورت ماجرا حکایت از عدم تجربه خلبان دارد .

واقعاً چرا میزان حوادث در ایران تا این حد بالاست ؟ جواب به این سئوال ساده نیست ولی میتوان به دلایلی که در بوجود آمدن این حوادث دخیل هستند اشاره کرد .

اول از همه خود خلبان است که میبایست واقع بین بوده و نسبت به قابلیتهای خود آگاه باشد و از آنها پیشی نگیرد . خلبانی که اینچنین رفتار کند یک خلبان خودآگاه است . خلبان خودآگاه هیچگاه عوامل مخاطره آمیز را کنار هم نمیگذارد و صد البته هرگز مبادرت به انجام مانوری که در آن تجربه ندارد ، نمیکند . یک خلبان خودآگاه هرگز عوامل خطر همچون : سایت جدید ، اکیپ جدید و شرایط جدید را کنار هم قرار نمیدهد . خلبان خودآگاه بدنبال اطلاعات بیشتر برای بهبود پروازش میگردد ، آنهم از منابع معتبر. خلبان خودآگاه همیشه سه نکته اصلی یعنی : خلبان ، محیط و پرواز را در نظر گرقته و با توجه به عوامل یادشده پرواز میکند .

خلبان خودآگاه نسبت به وسائل پروازی خود حساس و از آنها بخوبی مراقبت میکند ، زیرا میداند که پرواز ایمن وی با سالم بودن لوازمش رابطه مستقیم دارد . او میداند که هر شش ماه یکبار باید کمکی خود را برای 48 ساعت باز و سپس بسته بندی نماید . او بخوبی از محدودیتهایش مطلع است و بی گدار به آب نمیزند . هیچوقت به صرف اینکه همه کاری را انجام داده اند ، بدنبال آن نرفته و در مورد آن تفکر میکند . هر کاری را از راه درست آن دنبال میکند . با اینکه ممکن است عاشق آکرو باشد ولی تا شرایط آن مهیا نشود به آن اقدام نمیکند . هر چند اگر این انتظار طولانی به نظر برسد .

خلبان خودآگاه با شناخت واقع بینانه از قابلیتهایش تحت تأثیر قرار نمیگیرد و از گفتن " من نمیتوانم " ابایی ندارد . شناخت خلبانان خودآگاه نیز دشوار نیست . معمولاً خلبانانی هستند که با حرف دیگران تحریک نمیشوند . از پروازهای بلند و دور لذت میبرند و در سایتهای پروازی بدنبال تماشاچی نمیگردند .

نقطه مقابل خلبان خودنماست !!! خلبانی که از سایت خلوت لذت نمیبرد . در سایت به دنبال تماشاچی میگردد . با اینکه یک مسافت در کارنامه خود ندارد و پروازهای بلند انجام نداده ، هرگاه بیرون میرود به انجام مانور اقدام میکند . یک خلبان کامل خلبانیست که به خلبانی در تمام شرایط مسلط باشد .

گذراندن و انجام مانورها بر روی آب نیز بدان معنا نیست که در هر پرواز به انجام آنها اقدام کنیم . دوره امنیت برای شناخت بال و عکس العملهای آن در مقابل جمع شدگیها و چرخش منفی و... است که اگر روزی در پرواز این اتفاق افتاد بتوانید آنرا جبران و بال را به حالت عادی بازگردانید .

اگر هر کدام از ما قابلیتهای واقعی خود را بدانیم و بیش از آن عمل نکنیم ، آمار حوادث به مقدار قابل توجهی پائین خواهد آمد . این بدان معنی است که هر کس به نسبت تجربه اش پرواز کند و نه بیشتر . این بدان معنی نیست که از یادگیری خودداری و یا روند آن را کند سازیم . بلکه باید به آن زمان دهیم و زیر نظر مریبان با تجربه این یادگیری و پیشرفت را شکل دهیم .

هستند ، بودند و خواهند بود خلبانانی که آنها را شاید یکبار و فقط هنگام سلویی دیده ایم و بدون اینکه نامشان را بدانیم به فراموشی سپرده شده اند . چراکه پس از آن بخاطر یک ضرب دیدگی ، شکستگی و ... پرواز را کنار گذاشته اند . هنرجو پس از سلویی به مراقبت بیشتری نیاز دارد . زیرا از نطر وی دیگر فن را فراگرفته است . در حالیکه تازه اول راه است و برای رسیدن به جائیکه مد نطر اوست پروازهای بسیاری لازم است . در اینجا کار مربی روشن ساختن ذهن این خلبان جدید است . مربی باید به وی تفهیم کند که این شروع است و نه پایان .

هدف ما در اوج ایر دادن اطلاعات و اخبار جدید برای آشنایی بیشتر خلبانان با اطلاعات و فن آوری روز میباشد . امید است در این راه گام هر چند کوچک برداشته و مثمر ثمر واقع شویم . به امید روزی که به جای اخبار حوادث ، خبر رکورد و پروازهای بلند خلبانان ایرانی را برایتان بازگو کنیم . انشا ا...