یانگ لوچان Yang Lu chan

hamed1 · 05-12-2010, 08:56 AM

یانگ لوچان Yang Lu chan

یانگ فو کوئی (Yang Fu Kui) معروف به یانگ لو چان ، ابداع کننده سبک یانگ تای چی چوان است .او در سال ۱۷۹۹ میلادی در روستای نان گوئن شهرستان یونگ نیان از توابع گوانگ پینگ در استان هبی چین ، در خانواده ای فقیر چشم به جهان گشود. او از کودکی به فراگیری هنرهای رزمی شائولین پرداخت و بدلیل نیاز خانواده اش از ۱۰ سالگی در یک مغازه خواربار فروشی مشغول به کار گردید. یک روز مرد تنومند و بی ادبی وارد داروخانه Tai He در مجاورت محل کار لوچان شده و درخواست داروی گیاهی گرانبهایی نمود و قصد داشت مبلغ ناچیزی در قبال آن بپردازد. آنچه که لوچان توانست ببیند فریاد بلند آن مرد و پرتاب مشت او بود و صحنه بعدی اینکه مرد تنومند تا وسط خیابان پرتاب شد بدون اینکه داروخانه دار حرکت چندان تندی از خود نشان داده باشد. لوچان احساس کرد این کار عجیبی است که یک نفر بتواند بدون استفاده از قدرت بدنی، چنین ضربه شاهکاری بزند. لوچان پس از چند روز این شجاعت را در خود ایجاد کرد که نزد داروخانه دار رفته و از وی تقاضای شاگردی نماید. نام داروخانه دار " چن دهو (Chen De Hu) " و از اهالی روستای چن چیاگو بود.

چن دهو ابتدا جانب احتیاط را رعایت کرده و از پذیزش یانگ اجتناب نمود ولی پس از اینکه صداقت و نجابت لوچان را دید به او گفت که نام هنر رزمی اش، تای چی چوان بوده و این هنر متعلق به روستای چن جیاگو در شهرستان ون شیان استان هنان میباشد و ادامه داد که در روستای من ، مردم زیادی به تمرین تای چی میپردازند و استاد من، استاد " چن چانگ شین (Chen Chang Xing) معروف میباشد.

لوچان بسیار ذوق زده شده و از چن دهو خواست تا او را به استاد چن چانگ شین معرفی کند. پس از موافقت چن دهو ، یانگ سریعاْ یونگ نیان را به مقصد روستای چن ترک نمود و در منزل استاد بعنوان خدمتکار ساکن و مشغول به کار گردید.

لوچان پس اینکه استعداد و صداقت خود را به استادش نشان داد تحت تعلیم وی قرار گرفته و در واقع اولین غریبه ایست که هنر رزمی چن چوان ( یعنی هنر مشت زنی سبک چن) یا همان تای چی چوان، به وی تعلیم داده شده است. یانگ همراه با دیگر اعضای خانواده چن و در سرما و گرما به تمرین تای چی می پرداخت.

گفته میشود یانگ پس از شش سال به زادگاهش برگشت و مردم روستا که میخواستند هنر رزمی او را محک بزنند از او خواستند در مبارزه ای شرکت کند . او در این مبارزه شکست را پذیرفت ولی هیچگاه امید خود را از دست نداد و مجدداْ برای یکدوره شش ساله دیگر به روستای چن جیاگو عزیمت نمود. دومین بازگشت لوچان به زادگاهش مصادف بود با سال نو چینی . مردم از این بابت هیجان خاصی داشتند و تصور میکردند که او دیگر شکست ناپذیر است.

در آن منطقه رزمی کار دیگری زندگی میکرد که بنوعی با روستای چن در ارتباط بوده و سبکهای متعدد رزمی را کار کرده بود. او تمایل داشت تا توان رزمی یانگ را ارزیابی کند . براین اساس مبارزه ای ترتیب داده شده و در آن، دو مبارز به نتیجه تساوی رضایت دادند.

یانگ با آنکه توانسته بود در مقابل مبارزی در آن سطح تبحر بایستد ولی احساس میکرد مهارتهایش هنوز کامل نشده فلذا تصمیم گرفت برای بار سوم نزد استادش برگردد. در سفر سوم ، چن چانگ شین مهارتهای یانگ را به حد اعلا رسانده و عنوان کرد اگر اینبار لوچان به زادگاهش بازگردد، دیگر کسی را یارای مقابله با او نخواهد بود. لوچان به زادگاهش برگشت و دیگر هیچوقت در مبارزاتش شکست نخورد.

یانگ لوچان در مجموع ۱۸ سال در روستای چن به مطالعه و تمرین تای چی پرداخت و با آنکه تمامی آموزشها را از چن چانگ شین فرا گرفته بود ولی هیچگاه از توانایی های خود راضی نشد. او تمامی جنبه های سبک رزمی خود را بدقت بررسی و تمرین می نمود تا اینکه به سطح اعجاب برانگیزی از مهارت رزمی رسیده و شهرت عام یافت.

یانگ لوچان پس از مراجعت به زادگاهش ، به تدریس تای چی در خانواده Wu (که بعدها با ترکیب سبک یانگ و چن ، سبک Wu را بنیان نهادند) پرداخت. در این دوران بود که یانگ بواسطه مهارتهایش در مبارزه بسیار معروف شده و با توصیه خانواده Wu بعنوان استاد هنرهای رزمی دربار سلطنتی به پکن دعوت شد. لوچان پس از رسيدن به پكن درسال ۱۸۵۰ميلادي در منزل تاجري بنام ژانگ ميهمان شد.

يكي از كسب و كارهاي خانواده ژانگ ، تعليم سبكهاي مختلف رزمي بود. اولين برخورد يانگ با خانواده ژانگ در يك مجلس ميهماني رخداد كه در آن مجلس هركس ميتوانست مهارتهاي رزمي خود را بنمايش بگذارد. در آن اثنا يكي از سران خانواده ژانگ نگاهي تحقيرآميز به اندام نحيف يانگ انداخته و نمايش او را به زمان بعد از نمايش يك رزمي كار معمولي موكول كرد. پس از نمايش حركات يانگ، آقاي ژانگ از او پرسيد آيا " مشتهاي نرم مثل پارچه " يانگ لوچان توانايي مبارزه با حريف را نيز دارد؟ لوچان پاسخ داد، بجز سنگ و آهن و برنز ، او ميتواند هر كسي كه از گوشت و خون ساخته شده باشد را شكست دهد. ژانگ پرسيد آيا حاضر است مبارزه كند؟

و يانگ پاسخ داد نه تنها با او بلكه با هريك از اساتيدي كه در مجلس حضور دارند حاضر است مبارزه كند. با اين جواب همه ميهمانان به محوطه باغ رفتند تا شاهد اين مبارزه باشند. با شروع مبارزه، يكي از اساتيد هنرهاي رزمي همچون ببري خشمگين بطرف لوچان خيز برداشت و وقتي دو مبارز بهم رسيدند، لوچان فقط دستانش را بلند كرد و در برابر چشمان حيرت زده تماشاگران، حريفش چند متري روي هوا به عقب پرتاب شد.

بلافاصله استاد ديگري بطرف لوچان حمله ور شد و او نيز قبل از تمام شدن تكنيك اول، چند متر آن طرفتر بر روي زمين غلطيد و با ديدن اين صحنه ديگر كسي بخود جرات نداد تا به لوچان حمله کند. پس از بازگشت حاضران به سالن ميهماني، لوچان را در بالاترين صندلي مجلس جاي دادند و بسيار احترام كردند.

از آن روز به بعد لوچان شروع به تعليم تاي چي در اقامتگاه ژانگ نمود. پس از اين ميهماني، مبارزان بسياري براي مبارزه با لوچان بدانجا مي آمدند و بهر نحو پذيراي شكست مي شدند. از اين زمان به بعد بود كه يانگ لوچان بنام " يانگ شكست ناپذير ( Yang Wu Di) " ملقب گرديد. در آن دوران از تاريخ چين ، امپراطوران سلسله چينگ (Qing) كه از منچوري هاي شمال بودند بر اين كشور حكومت ميكردند.

مردم چين (كه اصطلاحاً نژاد هان ناميده ميشوند) منچوري ها را اجنبي و غارتگر مي دانستند و منچوري ها نيز بر هنرهاي رزمي نژاد هان ( چيني ها) چشم طمع داشتند . كسب شهرت و مقام استادي در دربار امپراطور ، لوچان را بر سر دو راهي سختي قرار داده بود. او يا بايد عمق هنر رزمي خود را به منچوري ها ياد ميداد و يا تغييراتي در آن ايجاد مي نمود تا هم تكنيك خود را حفظ كند و هم عطش درباريان را به اين هنر سيراب نمايد.

در وقايعنامه هنر رزمي تاي چي نوشته Kuo Lien-ying آمده است كه فرم ساده شده اي از تاي چي در دربار امپراطور تدريس شد چرا كه درباريان تمايلي به تمرينات ساعيانه نداشتند و پسران يانگ (يانگ بان هو و يانگ چي ان هو) كه براي كمك به پدرشان در تعليم تاي چي به پكن آمده بودند، از نژاد هان بودند و نمي خواستند عمق هنر خانواده خود را به منچوري ها بياموزند. لذا سبك جديدي از تاچي چوان بنام يانگ شي تاي چي از خاندان يانگ لوچان بوجود آمد كه در طول ساليان بعد تغيیرات فراواني نمود. يانگ لوچان با سبك جديد خود موجب اشاعه تاي چي چوان در پايتحت و بتدريج در ديگر نقاط چين گرديد و خدمات او در اين راه شايان تقدير است. امروزه دو سبك شاخص يانگ تاي چي (و طيف وسيعي از فرمهاي مرتيط با آنها) وجود دارند كه بنام سبك پكني و سبك كوانگ پينگ(زادگاه يانگ) شناخته ميشوند. متداولترين فرم تمريني يانگ از سبك پكني استخراج شده و مربوط به فرمي است كه در دربار منچوري ها تدريس ميشد.

امروزه سبك يانگ با توجه به سهولت اجراي آن ، طرفداران بسياري در سرتا سر جهان دارد و علاقمندان این سبک از این حیث مدیون استاد بزرگی بنام یانگ لوچان هستند.

05-12-2010, 08:56 AM	#1
hamed1 (کاربر باتجربه) تاریخ عضویت: Nov 2010 نوشته ها: 127	یانگ لوچان Yang Lu chan یانگ لوچان Yang Lu chan یانگ فو کوئی (Yang Fu Kui) معروف به یانگ لو چان ، ابداع کننده سبک یانگ تای چی چوان است .او در سال ۱۷۹۹ میلادی در روستای نان گوئن شهرستان یونگ نیان از توابع گوانگ پینگ در استان هبی چین ، در خانواده ای فقیر چشم به جهان گشود. او از کودکی به فراگیری هنرهای رزمی شائولین پرداخت و بدلیل نیاز خانواده اش از ۱۰ سالگی در یک مغازه خواربار فروشی مشغول به کار گردید. یک روز مرد تنومند و بی ادبی وارد داروخانه Tai He در مجاورت محل کار لوچان شده و درخواست داروی گیاهی گرانبهایی نمود و قصد داشت مبلغ ناچیزی در قبال آن بپردازد. آنچه که لوچان توانست ببیند فریاد بلند آن مرد و پرتاب مشت او بود و صحنه بعدی اینکه مرد تنومند تا وسط خیابان پرتاب شد بدون اینکه داروخانه دار حرکت چندان تندی از خود نشان داده باشد. لوچان احساس کرد این کار عجیبی است که یک نفر بتواند بدون استفاده از قدرت بدنی، چنین ضربه شاهکاری بزند. لوچان پس از چند روز این شجاعت را در خود ایجاد کرد که نزد داروخانه دار رفته و از وی تقاضای شاگردی نماید. نام داروخانه دار " چن دهو (Chen De Hu) " و از اهالی روستای چن چیاگو بود. چن دهو ابتدا جانب احتیاط را رعایت کرده و از پذیزش یانگ اجتناب نمود ولی پس از اینکه صداقت و نجابت لوچان را دید به او گفت که نام هنر رزمی اش، تای چی چوان بوده و این هنر متعلق به روستای چن جیاگو در شهرستان ون شیان استان هنان میباشد و ادامه داد که در روستای من ، مردم زیادی به تمرین تای چی میپردازند و استاد من، استاد " چن چانگ شین (Chen Chang Xing) معروف میباشد. لوچان بسیار ذوق زده شده و از چن دهو خواست تا او را به استاد چن چانگ شین معرفی کند. پس از موافقت چن دهو ، یانگ سریعاْ یونگ نیان را به مقصد روستای چن ترک نمود و در منزل استاد بعنوان خدمتکار ساکن و مشغول به کار گردید. لوچان پس اینکه استعداد و صداقت خود را به استادش نشان داد تحت تعلیم وی قرار گرفته و در واقع اولین غریبه ایست که هنر رزمی چن چوان ( یعنی هنر مشت زنی سبک چن) یا همان تای چی چوان، به وی تعلیم داده شده است. یانگ همراه با دیگر اعضای خانواده چن و در سرما و گرما به تمرین تای چی می پرداخت. گفته میشود یانگ پس از شش سال به زادگاهش برگشت و مردم روستا که میخواستند هنر رزمی او را محک بزنند از او خواستند در مبارزه ای شرکت کند . او در این مبارزه شکست را پذیرفت ولی هیچگاه امید خود را از دست نداد و مجدداْ برای یکدوره شش ساله دیگر به روستای چن جیاگو عزیمت نمود. دومین بازگشت لوچان به زادگاهش مصادف بود با سال نو چینی . مردم از این بابت هیجان خاصی داشتند و تصور میکردند که او دیگر شکست ناپذیر است. در آن منطقه رزمی کار دیگری زندگی میکرد که بنوعی با روستای چن در ارتباط بوده و سبکهای متعدد رزمی را کار کرده بود. او تمایل داشت تا توان رزمی یانگ را ارزیابی کند . براین اساس مبارزه ای ترتیب داده شده و در آن، دو مبارز به نتیجه تساوی رضایت دادند. یانگ با آنکه توانسته بود در مقابل مبارزی در آن سطح تبحر بایستد ولی احساس میکرد مهارتهایش هنوز کامل نشده فلذا تصمیم گرفت برای بار سوم نزد استادش برگردد. در سفر سوم ، چن چانگ شین مهارتهای یانگ را به حد اعلا رسانده و عنوان کرد اگر اینبار لوچان به زادگاهش بازگردد، دیگر کسی را یارای مقابله با او نخواهد بود. لوچان به زادگاهش برگشت و دیگر هیچوقت در مبارزاتش شکست نخورد. یانگ لوچان در مجموع ۱۸ سال در روستای چن به مطالعه و تمرین تای چی پرداخت و با آنکه تمامی آموزشها را از چن چانگ شین فرا گرفته بود ولی هیچگاه از توانایی های خود راضی نشد. او تمامی جنبه های سبک رزمی خود را بدقت بررسی و تمرین می نمود تا اینکه به سطح اعجاب برانگیزی از مهارت رزمی رسیده و شهرت عام یافت. یانگ لوچان پس از مراجعت به زادگاهش ، به تدریس تای چی در خانواده Wu (که بعدها با ترکیب سبک یانگ و چن ، سبک Wu را بنیان نهادند) پرداخت. در این دوران بود که یانگ بواسطه مهارتهایش در مبارزه بسیار معروف شده و با توصیه خانواده Wu بعنوان استاد هنرهای رزمی دربار سلطنتی به پکن دعوت شد. لوچان پس از رسيدن به پكن درسال ۱۸۵۰ميلادي در منزل تاجري بنام ژانگ ميهمان شد. يكي از كسب و كارهاي خانواده ژانگ ، تعليم سبكهاي مختلف رزمي بود. اولين برخورد يانگ با خانواده ژانگ در يك مجلس ميهماني رخداد كه در آن مجلس هركس ميتوانست مهارتهاي رزمي خود را بنمايش بگذارد. در آن اثنا يكي از سران خانواده ژانگ نگاهي تحقيرآميز به اندام نحيف يانگ انداخته و نمايش او را به زمان بعد از نمايش يك رزمي كار معمولي موكول كرد. پس از نمايش حركات يانگ، آقاي ژانگ از او پرسيد آيا " مشتهاي نرم مثل پارچه " يانگ لوچان توانايي مبارزه با حريف را نيز دارد؟ لوچان پاسخ داد، بجز سنگ و آهن و برنز ، او ميتواند هر كسي كه از گوشت و خون ساخته شده باشد را شكست دهد. ژانگ پرسيد آيا حاضر است مبارزه كند؟ و يانگ پاسخ داد نه تنها با او بلكه با هريك از اساتيدي كه در مجلس حضور دارند حاضر است مبارزه كند. با اين جواب همه ميهمانان به محوطه باغ رفتند تا شاهد اين مبارزه باشند. با شروع مبارزه، يكي از اساتيد هنرهاي رزمي همچون ببري خشمگين بطرف لوچان خيز برداشت و وقتي دو مبارز بهم رسيدند، لوچان فقط دستانش را بلند كرد و در برابر چشمان حيرت زده تماشاگران، حريفش چند متري روي هوا به عقب پرتاب شد. بلافاصله استاد ديگري بطرف لوچان حمله ور شد و او نيز قبل از تمام شدن تكنيك اول، چند متر آن طرفتر بر روي زمين غلطيد و با ديدن اين صحنه ديگر كسي بخود جرات نداد تا به لوچان حمله کند. پس از بازگشت حاضران به سالن ميهماني، لوچان را در بالاترين صندلي مجلس جاي دادند و بسيار احترام كردند. از آن روز به بعد لوچان شروع به تعليم تاي چي در اقامتگاه ژانگ نمود. پس از اين ميهماني، مبارزان بسياري براي مبارزه با لوچان بدانجا مي آمدند و بهر نحو پذيراي شكست مي شدند. از اين زمان به بعد بود كه يانگ لوچان بنام " يانگ شكست ناپذير ( Yang Wu Di) " ملقب گرديد. در آن دوران از تاريخ چين ، امپراطوران سلسله چينگ (Qing) كه از منچوري هاي شمال بودند بر اين كشور حكومت ميكردند. مردم چين (كه اصطلاحاً نژاد هان ناميده ميشوند) منچوري ها را اجنبي و غارتگر مي دانستند و منچوري ها نيز بر هنرهاي رزمي نژاد هان ( چيني ها) چشم طمع داشتند . كسب شهرت و مقام استادي در دربار امپراطور ، لوچان را بر سر دو راهي سختي قرار داده بود. او يا بايد عمق هنر رزمي خود را به منچوري ها ياد ميداد و يا تغييراتي در آن ايجاد مي نمود تا هم تكنيك خود را حفظ كند و هم عطش درباريان را به اين هنر سيراب نمايد. در وقايعنامه هنر رزمي تاي چي نوشته Kuo Lien-ying آمده است كه فرم ساده شده اي از تاي چي در دربار امپراطور تدريس شد چرا كه درباريان تمايلي به تمرينات ساعيانه نداشتند و پسران يانگ (يانگ بان هو و يانگ چي ان هو) كه براي كمك به پدرشان در تعليم تاي چي به پكن آمده بودند، از نژاد هان بودند و نمي خواستند عمق هنر خانواده خود را به منچوري ها بياموزند. لذا سبك جديدي از تاچي چوان بنام يانگ شي تاي چي از خاندان يانگ لوچان بوجود آمد كه در طول ساليان بعد تغيیرات فراواني نمود. يانگ لوچان با سبك جديد خود موجب اشاعه تاي چي چوان در پايتحت و بتدريج در ديگر نقاط چين گرديد و خدمات او در اين راه شايان تقدير است. امروزه دو سبك شاخص يانگ تاي چي (و طيف وسيعي از فرمهاي مرتيط با آنها) وجود دارند كه بنام سبك پكني و سبك كوانگ پينگ(زادگاه يانگ) شناخته ميشوند. متداولترين فرم تمريني يانگ از سبك پكني استخراج شده و مربوط به فرمي است كه در دربار منچوري ها تدريس ميشد. امروزه سبك يانگ با توجه به سهولت اجراي آن ، طرفداران بسياري در سرتا سر جهان دارد و علاقمندان این سبک از این حیث مدیون استاد بزرگی بنام یانگ لوچان هستند.

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)