18 قانون هند بال

[bahar]

قانون (14) پرتاب 7 متر

اعلام 7 متر

(14:1) يک پرتاب 7 متر اعلام مي شود براي:

الف: از بين بردن يک فرصت مسلم گل در هر قسمت زمين توسط بازيکن يا مسؤول تيم مقابل؛

ب: سوت نابهنگام در موقعيت يک شانس مسلم گل؛

ج: يک شانس مسلم گل به وسيله دخالت فردي که اجازه شرکت در بازي را ندارد از بين برود (به استثناي زماني که قانون 9 قابل اجرا مي باشد). براي تعريف شانس مسلم گل نگاه کنيد به توضيحات پيرامون قوانين بازي شماره 8.

(14:2) اگر عليرغم تخلف قيد شده در قانون 14:1 الف، بازيکن مهاجم کنترل توپ و بدن خود را حفظ کرد نبايد پرتاب 7 متر اعلام شود حتي اگر پس از آن بازيکن مذکور فرصت مسلم را از دست بدهد. هنگامي که امکان اعلام يک 7 متر وجود دارد داوران همواره بايد از دخالت، خودداري نمايند تا زماني که اگر اعلام 7 متر به درستي، قانوني و لازم باشد بتوانند يک رأي صحيح اتخاذ نمايند. اگر بازيکن مهاجم عليرغم مداخله غيرقانوني مدافع از يک امتياز گل سود برد، بديهي است که دليلي براي واگذاري يک پرتاب 7 متر وجود ندارد، برعکس اگر معلوم شد که آن بازيکن در اثر تخلف، واقعاً کنترل توپ يا بدن خود را از دست داده و بدين علت آن شانس مسلم از بين رفته است آنگاه پرتاب 7 متر بايد داده شود.

(14:3) هنگامي که يک پرتاب 7 متر اعلام مي شود داوران بايد تايم اوت اعلام نمايند.


اجراي 7 متر

(14:4) پرتاب 7 متر به صورت شوت به طرف دروازه و ظرف 3 ثانيه پس از سوت داور زمين بايد اجرا شود (13:1الف).

(14:5) بازيکني که پرتاب 7 متر را اجرا مي کند تا قبل از رها شدن توپ از دستش نبايد خط 7 متر را لمس يا قطع نمايد (1ـ13 الف).

(14:6) پس از اجراي پرتاب 7 متر تا قبل از تماس توپ با حريف يا دروازه، پرتاب کننده يا هم تيمي هاي او نمي توانند مجدداً با توپ بازي کنند (1ـ13 الف).

(14:7) هنگامي که يک پرتاب 7 متر در حال اجرا مي باشد، تا قبل از رها شدن توپ از دست پرتاب کننده بازيکنان هم تيمي پرتاب کننده بايد بيرون خط پرتاب آزاد باشند. در صورت تخلف از اين امر، يک پرتاب آزاد عليه تيمي که در حال اجراي پرتاب 7 متر است اعلام مي شود (13:1 الف).

(14:8) هنگامي که يک پرتاب 7 متر در حال اجرا مي باشد و تا قبل از رها شدن توپ از دست پرتاب کننده، بازيکن تيم مقابل بايد بيرون خط پرتاب آزاد بوده و حداقل 3 متر با خط 7 متر فاصله داشته باشد. در صورت تخلف از اين امر، چنانچه توپ منجر به گل نشود، پرتاب تکرار خواهد شد.

(14:9) در صورتي که قبل از رها شدن توپ از دست پرتاب کننده، دروازه بان خط محدوديت خود (به عبارت ديگر خط 4 متر) را قطع نمايد چنانچه توپ گل نشود، پرتاب 7 متر تکرار خواهد شد.

(14:10) هنگامي که پرتاب کننده همراه با توپ در وضعيت صحيح جهت اجراي پرتاب 7 متر مستقر مي باشد، دروازه بان مجاز به تعويض، نمي باشد. هرگونه تلاش جهت انجام تعويض در اين موقعيت به عنوان عمل خارج از روحيه ورزشي جريمه خواهد شد (16:3، 16:1، 8:4).

[bahar]

قانون (15) دستورالعملهاي عمومي براي اجراي پرتابها

(پرتاب اوت، پرتاب دروازه بان، پرتاب آزاد، پرتاب 7 متر و پرتاب شروع)

(15:1) قبل از اجراي پرتاب، توپ بايد در دست پرتاب کننده باشد. کليه بازيکنان، بايد در وضعيت مقرر براي پرتاب مورد نظر قرار گيرند. بازيکنان، بايد تا زماني که توپ از دست پرتاب کننده رها شود، در وضعيت صحيح باقي بمانند، به استثناي موارد ذکر شده در پاراگراف دوم قانون 10:3 وضعيت نادرست اوليه بايد اصلاح شود (با وجود اين نگاه کنيد به پاراگراف دوم قانون 13:8 و 15:7).

(15:2) به استثناي موارد پرتاب دروازه بان در هنگام اجراي يک پرتاب، پرتاب کننده بايد قسمتي از يک پاي خود را در تماس دايم با زمين داشته باشد (1ـ13الف) پاي ديگر را مي توان به صورت مکرر بلند کرد و به زمين گذاشت.

(15:3) داوران بايد در موارد ذيل براي شروع مجدد بازي سوت بزنند:

الف) همواره براي پرتاب شروع (10:3) يا پرتاب 7 متر (14:4)؛

ب) در موارد پرتاب اوت، پرتاب دروازه بان يا پرتاب آزاد ذيل:

ــ براي شروع مجدد پس از تايم اوت؛

ــ براي شروع به وسيله پرتاب آزاد تحت قانون (13:4)؛

ــ هنگامي که در اجراي پرتاب، تأخير شود؛

ــ پس از اصلاح وضعيت بازيکن؛

ــ پس از تذکر شفاهي يا اخطار؛

ــ پس از علامت سوت، پرتاب کننده بايد ظرف 3 ثانيه پرتاب را انجام دهد (1ـ13الف).

(15:4) پرتاب، هنگامي انجام شده تلقي مي گردد كه توپ از دست پرتاب کننده رها شود. با وجود اين نگاه کنيد به قانون 12:2. هنگام اجراي پرتاب، توپ را نمي توان دست به دست کرد يا توسط يک بازيکن هم تيمي لمس شود.

(15:5) تا قبل از تماس توپ با بازيکن ديگري يا دروازه، پرتاب کننده نبايد مجدداً توپ را لمس نمايد (1ـ13الف).

(15:6) همه پرتابها مي توانند منجر به يک گل شوند (به استثناي پرتاب دروازه بان هنگامي که توپ به داخل دروازه خودي مي رود) (12:2).

(15:7) وضعيت ناصحيح بازيکنان دفاعي در هنگام اجراي پرتاب شروع، پرتاب اوت يا پرتاب آزاد اگر که آوانتاژ را از بازيکنان مهاجمي که مي خواهند سريعاً پرتاب را انجام دهند سلب نکنند نبايد توسط داوران اصلاح شود. در صورت سلب آوانتاژ، اين وضعيت بايد اصلاح شود (15:3ب).

چنانچه عليرغم وضعيت ناصحيح بازيکنان دفاعي حق خواهند داشت به صورت کامل در بازي مداخله نمايند بازيکني که با نزديک شدن و يا انجام ساير خطاها، پرتاب بازيکنان تيم مقابل را به تعويق اندازد يا در آن دخالت کند بايد اخطار بگيرد و در صورت تکرار او بايد تعليق شود (16:1ج، 16:3و).

[bahar]

قانون (17) داوران

(17:1) دو داور، با اختيارات مساوي، مسؤوليت برگزاري هر مسابقه را بر عهده دارند. اين داوران را يک نفر وقت نگهدار و يک نفر منشي، همراهي مي کنند.

(17:2) داوران رفتار و حرکات بازيکنان را از لحظه ورود به محل مسابقه تا زماني که آن را ترک مي کنند، تحت نظارت و کنترل قرار مي دهند.

(17:3) داوران، مسؤوليت دارند قبل از شروع بازي، زمين بازي، دروازه ها و توپها را مورد بازرسي و کنترل قرار دهند. آنها تصميم مي گيرند کدام توپ مورد استفاده قرار گيرد (قانون1، 3:1). داوران همچنين حضور دو تيم را با لباس متحدالشکل و مناسب مورد کنترل و تأييد قرار مي دهند. آنها جدول مسابقه و وسايل بازيکنان را کنترل مي نمايند. آنها از تعداد مجاز بازيکنان و مسؤولين حاضر در محوطه تعويض، اطمينان حاصل کرده و همچنين هويت و حضور سرپرست مسؤول هر يک از تيمها را کنترل و تأييد مي نمايند. هرگونه موارد اختلاف بايد اصلاح شود (2ـ4:1، 9ـ4:7).

(17:4) پرتاب سکه را يکي از داوران در حضور داور ديگر و کاپيتانهاي هر دو تيم انجام مي دهد (1ـ10).

(17:5) در شروع مسابقه يکي از داوران با استقرار در پشت تيمي که پرتاب شروع را انجام مي دهد در موقعيت داور زمين، قرار مي گيرد. داور زمين با سوتي که براي پرتاب شروع، به صدا در مي آورد بازي را آغاز مي کند (10:3)، در ادامه وقتي که تيم ديگر مالکيت توپ را به دست آورد اين داور در موقعيت داور خط بيروني دروازه تيمي که اينک مدافع شده است قرار مي گيرد. داور ديگر که در شروع بازي به عنوان داور خط دروازه در موقعيت خط بيروني دروازه تيم مدافع قرار گرفته وقتي که اين تيم مالکيت توپ را به دست آورد، وي به داور زمين تبديل مي شود. در خلال مسابقه داوران بايد به تناوب، جاي خود را در زمين عوض نمايند.

(17:6) اصولاً مسابقه بايد با همان داوراني که شروع شده به پايان برسد و داوران، مسؤوليت دارند مراقبت نمايند که بازي بر طبق قوانين، انجام گردد و بايد هرگونه تخلف را جريمه نمايند (با وجود اين نگاه کنيد به 13:2، 14:2).

در صورتي که يکي از داوران نتواند تا پايان مسابقه به کار خود ادامه دهد، داور ديگر به تنهايي بازي را ادامه خواهد داد. (براي مسابقات فدراسيون جهاني هندبال و قاره اي اين موقعيت متناسب با مقررات خاص همان مسابقات انجام مي شود.)

(17:7) اگر هر دو داور براي اعلام خطايي سوت بزنند و هر دو درخصوص تيمي که بايد جريمه شود هم نظر باشند ولي عقايد متفاوتي در خصوص شدت جريمه داشته باشند، آنگاه جريمه شديدتر اجرا خواهد شد.

(17:8) اگر هر دو داور براي اعلام خطا سوت بزنند يا توپ از زمين خارج شود و دو داور نظريات متفاوتي در خصوص تيم صاحب توپ داشته باشند آنگاه يک تصميم مشترک که داوران پس از مشورت با يکديگر به دست مي آورند، قابل اجرا مي باشد. اگر داوران موفق به اتخاذ يک تصميم مشترک نشوند آنگاه نظر داور زمين قابل اجرا مي باشد. در اين شرايط، تايم اوت الزامي مي باشد. پس از مشورت داوران با يکديگر، آنها با علامت دست واضح و روشن و با سوت بازي را مجدداً شروع خواهند کرد (8:2 و 15:3ب).

(17:9) هر دو داور براي کنترل و حفظ نتايج، مسؤوليت دارند. آنها همچنين موارد اخطار، تعليق، ديسکاليفه و کسکلود را ثبت مي نمايند.

(17:10) هر دو داور مسؤولند که وقت بازي را کنترل نمايند. در صورت بروز هرگونه ترديد در اين باره، داوران به يک تصميم مشترک مي رسند (نگاه کنيد به قانون 2:3).

(17:11) داوران، مسؤوليت دارند در پايان بازي کنترل نمايند که برگ ثبت مسابقه، صحيح تنظيم شده باشد. اکسکلودها (16:11) و ديسکاليفه هاي از نوع موارد اشاره شده در پاراگراف چهارم قانون 16:8 بايد در برگه مسابقه توضيح داده شوند.

(17:12) تصميمات داوران که بر اساس مشاهده حقايق، اتخاذ مي شود، جنبه نهايي دارد. فقط عليه تصميماتي که با قوانين، انطباق ندارد مي توان درخواست رسيدگي نمود. در طول مسابقه فقط سرپرست مسؤول تيم مربوطه مي تواند داوران را مورد خطاب قرار دهد.

(17:13) داوران حق دارند مسابقه را به صورت دايم يا موقت معلق کنند. قبل از تصميم به تعليق دايم بازي، بايد براي ادامه آن همه گونه تلاش به عمل آيد.

(17:14) براي داوران در درجه اول لباس مشکي در نظر گرفته شده است.

[bahar]

قانون (18) وقت نگهدار / منشي

(18:1) اساساً مسؤوليت اصلي وقت نگهدار براي وقت بازي، تايم اوت ها و زمان تعليق بازيکنان تعليقي مي باشد. به صورت مشابه، مسؤوليت اصلي منشي براي فهرست اسامي تيم، جدول مسابقه، ورود بازيکناني که پس از شروع بازي رسيده اند و ورود بازيکناني که واجد شرايط بازي نيستند مي باشد. ديگر وظايف، همانند کنترل تعداد بازيکنان و مسؤولين تيم در محوطه تعويض و خروج و ورود بازيکنان به عنوان مسؤوليت مشترک، تلقي مي شود. به طور کلي فقط وقت نگهدار در صورت لزوم مي تواند بازي را قطع نمايد.

(18:2) اگر استفاده از ساعت تابلوي عمومي، امکان پذير نباشد، آنگاه وقت نگهدار بايد به صورت مرتب علي الخصوص در هنگام تايم اوت سرپرست مسؤول هر تيم را از وقتِ گذشته و وقتِ باقيمانده آگاه سازد. اگر استفاده از ساعت تابلوي عمومي مجهز به علامت پايان اتوماتيک امکان پذير نباشد، وقت نگهدار، مسؤوليت اعلام علامت نهايي را در پايان نيمه اول و پايان بازي بر عهده دارد (قانون2:3). اگر تابلوي عمومي، قابليت نشان دادن وقت تعليق را نداشته باشد، (در مسابقات رسمي فدراسيون جهاني هندبال حداقل 3 مورد براي هر تيم) وقت نگهدار بايد به وسيله کارت زمان، خاتمه هر تعليق به انضمام شماره پيراهن بازيکن را بر روي ميز نشان دهد.