شایع ترین آسیب های ورزش رزمی تکواندو

[devil-man]

آشنایی با شایع ترین آسیب های ورزش رزمی تکواندو:

در رشته رزمی تکواندو که ورزشکاران باید با انگشتان پای خود به ضربه گیر حریف ضربه وارد کند و در عوض با گارد دستانش جلوی ضربه های حریف را بگیرد، بیش از هر عضو دیگر ساعد، مچ و انگشتان دست و همچنین زانو، ساق و انگشتان پا در معرض آسیب دیدگی قرار می گیرند.

البته احتمال کشیدگی و گرفتگی عضلات ران و کتف نیز وجود دارد، اما عمده مصدومیت هایی که برای ورزشکاران تکواندو کار ایجاد می شود مربوط به مفاصل و استخوان های دست و پا هستند.


کبودی شایع ترین آسیب تکواندو:

رییس کمیته پزشکی فدراسیون تکواندو در این خصوص می گوید: دلایل اصلی صدمات ورزشی عدم آمادگی بدن، گرم نکردن پیش از شروع فعالیت، استفاده از تکنیک های نادرست و نیز ماهیت رشته ورزشی است. در رشته ورزشی تکواندو استفاده کردن از تکنیک های صحیح می تواند به شکل قابل توجهی از ایجاد مصدومیت بکاهد، اما باید به خاطر داشته باشیم که با توجه به اینکه در این ورزش ورزشکار مدام در حال وارد کردن ضربه به حریف است، در صورتیکه یک بار مصدوم شود احتمال آسیب دیدگی های مجدد افزایش می یابد.

دکتر میر ابوطالب می گوید: طبق تحقیق 5 ساله سازمان تربیت بدنی آمریکا، شایع ترین آسیب ها در تکواندو، اکیموز یا کبودی است، به طوریکه 40 درصد از مصدومیت های این رشته را تشکیل می دهد. با مقایسه این رشته ورزشی و دیگر ورزش های رزمی در می یابیم که آسیب هایی مانند شکستگی و ترک خوردگی کمتر در ورزشکاران تکواندو کار دیده می شود. البته 70 درصد آسیب ها گریبان افرادی را می گیرد که تمرینات نا منظم داشته و با بدن گرم و آماده به مصاف حریف نرفته اند.


گرفتگی عضلات ران:

وی اضافه کرد علت اصلی گرفتگی عضلات قبل از شروع ورزش نا کافی بودن جریان خون در عضله است. در هنگام استراحت، قطر برای رساندن خون به عضلات بسیار مناسب است اما در زمان ورزش اما در زمان ورزش عضلات به مقدار بیشتری خون پر اکسیژن نیاز دارند.

اگر قطر شریان ها برای رساندن خون به حد کافی نباشد، عضله به علت کمبود اکسیژن، دچار گرفتگی می شود. به همین خاطر است که همیشه تاکید می شود قبل از تمرین یا مبارزه ابتدا بدن خود را به اندازه کافی گرم کرده و سپس با انجام حرکات کششی، عضلات را آماده کنید.

وی اظهار داشت: بعد از انجام مبارزه، اغلب در اثر از دست دادن آب بدن نیز گرفتگی عضلات ایجاد می شود. با فعالیت طولانی در هوای گرم مقدار زیادی مایعات به صورت عرق از بدن دفع می گردد، در این صورت حجم خون کاهش یافته، غلظت آن افزایش می یابد و در نتیجه خون کافی برای رساندن به عضلات وجود ندارد. با نوشیدن آب قبل از فعلیت و در صورت تعریق زیاد هر 15 دقیقه یک بار، می توان از بروز گرفتگی عضلات پیشگیری نمود.

دکتر میر ابوطالب ابراز کرد: اگر قبل از تمرین، بدن به اندازه کافی گرم و آماده نشده باشد، کشش و فشار بیش از حد روی عضلات (به خصوص عضلات بزرگ ران) موجب پارگی رشته های عضله و آسیب دیدگی آنها می شود. کشیدگی عضلات ران، به سادگی با احساس درد و سفتی در محل، قابل تشخیص است. هنگام اجرای ضربات پا مانند آپ چاگی و آپ دولیو چاگی احساس درد در ناحیه آسیب دیده بیشتر خواهد شد.