مصاحبه با مارال راسخی اسکیت باز معروف

[شقایق]

مارال راسخی

مارال راسخی هستم ۸ ۱سالمه و متولد تهران. من هم snowboard می کنم و هم عضو تيم ملی اسکيت زنان ايران هستم که برای مسابقات جهانی به ژاپن رفتم. الان در باشگاه انقلاب تهران تمرين اسکيت می کنم و در رشته Snowboard هم توی پيست اسکی ديزين تمرين دارم.

-- مثل اينکه Snowboard يک ورزش جديدی هست که بين دخترها و پسرهای ايرانی رايج شده. يک مقدار درباره اين رشته برامون توضيح ميدی؟
اين ورزش حدود سه چهار سالی هست که توی ايران خوب پاگرفته و قبل از اون هر کسی Snowboard نمی کرد. اين رشته در ايران در حال پيشرفته.

-- رشته ورزشی Snowboard چه وسائلی می خواد ؟
Snowboard يک تخته است که يکجفت Fix يا گيره کنار هم داره. اين وسيله به دو صورت وجود داره، يکی Hard يا نوع سخت و يکی هم Soft و يا نوع نرم. نوع سخت اون بيشتر برای رشته سرعت و توسط افراد حرفه ای به کار ميره که ما توی ايران اين رشته رو نداريم. در ايران بيشتر روی رشته سرعت حرفه ای کار می کنند. به غير از اين تخته، يک چکمه مخصوص هم جزو وسائل اين رشته ورزشی هست.

-- با توجه به اينکه رشته های ورزشی ديگه رو هم انجام ميدی، چطور رشته Snowboard رو انتخاب کردی و چی شد که به اين ورزش علاقمند شدی؟
دايی من، زمان خودشون قهرمان اسکی ايران بودن و من هم به تشويق ايشون حدود شش سال اسکی کردم و بعد از اون حدود پنج ساله که به رشته Snowboard اومدم.

-- وضعيت پيست های اسکی و پيست های Snowboard توی ايران چطوريه؟
در ايران پيست ديزين به خاطر بزرگ بودن و داشتن بالابرهای بيشتر بهترين پيست اسکيه. به خاطر همين بيشتر مسابقات و اردوهای قهرمانی رو در اونجا برگزار می کنن.

-- در رشته Snowboard چه قسمت هايی از بدن بايد آمادگی جسمانی خوبی داشته باشن؟
ساق پا، زانو، ران پا و کمر.

-- در رشته اسکيت چی؟
در اين رشته بيشتر ران پا، ماهيچه پشت پا و کمر و شکم.

-- روزی چند ساعت از وقت خودت رو به ورزش اختصاص ميدی؟
من بيشتر روزها از ساعت پنج بعد از ظهر به بعد ورزش می کنم و باشگاه ميرم و حدوداً روزی چهار ساعت ورزش می کنم.

-- اگر يک نفر بخواد به رشته Snowboard بياد و اون رو ادامه بده چقدر بايد هزينه بکنه؟
مسلماً اگر کسی بخواد به صورت حرفه ای Snowboard رو ادامه بده، بايد با چيزی در حدود ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومان وسائل اين رشته رو تهيه بکنه. ولی اگر بخواد به صورت عادی اين ورزش رو انجام بده می تونه با ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان اين وسائل رو بخره.

-- هزينه مربی و پيست تمرين برای اين رشته چقدر هست؟
اون هم بستگی به مربی داره. مثلاً يک مربی عادی برای تمرين ساعتی ۷۰۰۰ تومان می گيره.

-- آيا از اين رشته خوب استقبال شده يا فقط تعداد محدودی توی اين رشته تمرين می کنن؟
الان خيلی ها برای ورزش اسکی به پيست نميان. به خاطر همين کسانی که رشته Snowboard رو به صورت حرفه ای انجام ميدن زياد نيست.

-- گفتی يک عده برای ورزش توی پيست ها نميان. در اين مورد بيشتر توضيح ميدی؟
اين عده برای گذروندن وقتشون يا تفريح کردن به پيست ميان و کسی زياد به صورت حرفه ای اين ورزش رو ادامه نميده.

-- آينده اين رشته ورزشی رو در قسمت خانم ها چطوری می بينی؟
اگر رقابت خوب باشه، مطمئناً آينده خوبی هم خواهد داشت. مثلاً اگر امسال من برای مسابقات برون مرزی تلاش کنم، حتماً اشخاص ديگری هم ميان و يک رقابت بين ما درست ميشه و اگر فدراسيون ببينه طرفدار های حرفه ای اين ورزش بيشتر شدن، بيشتر بودجه ميده و بيشتر وقت می گذاره.

-- وقت های آزادت چيکار می کنی؟
بيشتر پای اينترنت هستم که بتونم خبرهای ورزشی بخونم و يا آموزش های جديد رو از اونجا ياد بگيرم. چون بخصوص برای اسکيت ما در ايران مربی حرفه ای نداريم. بنابراين خودمون بايد سعی کنيم که رکورد ها رو در بياريم و تکنيک های جديد ياد بگيريم.

-- برگرديم به اسکيت ... چطوری موفق شدی که به تيم ملی راه پيدا کنی؟
من از سال ۱۳۸۱ به مسابقات کشوری راه پيدا کردم و قبل از اون برای شرکت کردن توی اين مسابقات برای خودم باشگاه انتخاب کردم. بعد از مسابقات انتخابی هم وارد تيم ملی شدم.

-- وقتی در مسابقات اسکيت ژاپن شرکت کردی، فاصله ورزش تخصصی خودت رو با کشورهای ديگه چقدر ديدی و فکر می کنی چرا اين فاصله هست؟
خوب فاصله که داشتيم . اين فاصله شايد به خاطر تکنيک و کمبود امکانات ما در ايرانه. ما برای ورزش اسکيت زمين خاصی نداريم و بايد از زمين دوچرخه سواری استفاده بکنيم! مربی بين المللی که دائماً بالای سرمون باشه هم نداريم.

-- اگر قرار باشه بين اسکيت و Snowboard يکی رو انتخاب کنی، کدوم رو انتخاب می کنی؟
نميدونم! دو تاش رو خيلی دوست دارم. شايد شنيده باشيد که ميگن يک ورزشکار دو بار می ميره! يک بار موقعی که ورزشش رو کنار ميزاره و يک بار هم زمانی که مرگ اصليش ميرسه! کنار گذاشتن هر کدوم از اين ورزش ها خيلی سخته و نمی تونم بگم کدوم!

-- برامون از وضعيت دختران ورزشکار در ايران بگو. آيا شما امکانات لازم رو برای ورزش کردن داريد ؟
امکانات لازم رو نه. اما اين حالت داره کم کم در ورزش ايران پيشرفت می کنه. در ايران به ورزش خانم ها خيلی کمتر اهميت ميدن اما ما به اين اميد هستيم که داره پيشرفت می کنه.

-- الان دخترهايی که در ايران ورزش می کنن راحت هستن يا محدوديت ها و مشکلاتی هست که نميذاره پيشرفت خوبی داشته باشن؟
مطمئناً محدوديت هست. ولی اگر کسی بخواد ورزش رو به صورت حرفه ای انجام بده، چيزی جلوش رو نمی گيره.برای مثال، ما با اينکه با لباس اسلامی در مسابقات اسکيت ژاپن شرکت کرديم هيچ مشکلی نداشتيم. اشکال اصلی از تکنيک ما بود.

-- مارال، به عنوان يک دختر ورزشکار و موفق در رشته ورزشی خودت، چه فرقی بين يک دختر ورزشکار و دختری که ورزشکار نيست می بينی؟
من معتقدم که وقت خودم رو هدر ندادم. وقتم رو برای چيزی گذاشنتم که ارزشش رو داشته. مطمئناً هر ورزشکاری همين احساس رو داره. تو جامعه به يک دختر ورزشکار بيشتر اهميت ميدن چون شاداب تر از بقيه دخترهاست.

-- الان بين دخترهای ورزشکار رقابتی هست؟
بله! توی ورزش اسکيت و Snowboard زياد هست! همين رقابت هاست که ورزش رو به سمت پيشرفت می بره.

-- ورزش زنان خارجی رو هم دنبال می کنی؟دوست داشتی يک زمانی هم مثل اونها باشی؟
بله.من دوست داشتم مثل خودم باشم ، اما قهرمان جهان