تاریخجه هنررزمی شورينجي كمپو

[bahar]

تاریخجه هنررزمی شورينجي كمپو

شورینجی کمپو یک هنر رزمی ژاپنی است که مستقیماً از سیستم یک هنر رزمی کره ای به نام شائولین مشتق شده و ترکیبی از تکنیک های ملایم و سخت با تأکیدی یکسان می باشد.

در این هنر، تبدیل و رفتن از یک فن به یک فن دیگر بسیار آسان است و تغییر یک تکنیک سخت به یک فن ملایم و یا بالعکس نیاز به صرف نیروی زیادی ندارد. شورینچی کمپو در سال 1947 توسط فردی به نام (Rev Doshin 1980-1911) پایه گذاری شد که خود در طول مدت اقامت 17 ساله اش در چین از یک استاد سبک (شائولین زن) و قبل از آغاز جنگ جهانی دوم آموخته بود. او نام شورینجی را که ترجمه ژاپنی کلمه قلعه شائولین بود را برای این هنر برگزید و هدف خود را آموزش قواعد فرهنگی و اخلاقی بودا در کنار تربیت و پرورش جسم قرار داد.

در ژاپن در ازهان عمومی این ورزش به عنوان یک مذهب و نه یک ورزش شناخته شده است .

اینگونه معتقدند که قبل از جنگ جهانی دوم استاد سابق این سبک { دوشین سو }

کخفیانه در چین زندگی میکرده و چندین روش مبارزه چینی را فرا گرفته است.

امروزه این روشها عموما به عنوان { کونگ فو } شناخته مشوند .

در چین نیز به آن { چوان فا } می گویند که به معنی راه و روش مشت زنی است.

لغـ ژاپنی { شورینچی } همان { شائولین } است که این نام به معنی معبد مشت زنی { شائولین } است .

در سال 1970 { دوشین سو } کتاب قطوری درباره سبک خود به رشته تحریر در آورد

که هدف این هنر برقراری امنیت شادی و کم کردن درد و رنج در جهان است .

در خاتمه فلسفه { شورین جی کمپو } در جستجوی مزایای هنرهای رزمی غرب است تا انظباط و نظم اخلاقی و روحانی شرقی را با آن در هم آمیزد .

سپتامبر سال 1988 حاکی از این است که از زمان آغاز این روش در ژاپن تغییراتی در آن ایجاد شده است / اما تکنیکها و اصولی که توسط موسسین این فن خلق شده تغییر اساسی نکرده است .

امروزه { شورینچی کمپو } در دنیای هنرهای رزمی از اعتبار بالایی برخوردار است اما از آنجایی که اکثریت مردم تمایلی به درگیر شدن در مسائل

{ ذن و مدیتیشن } و عقاید مذهبی این هنر ندارند متاسفانه این امر سبب شده است که این هنر رزمی مانند کاراته و یا جودو از شهرت جهانی برخوردار نباشد.

امروزه 4/1 میلیون نفر در سراسر جهان و در بیست و شش کشور به انجام این هنر مشغول هستند