قدیمی 22-11-2010, 08:42 AM   #1
bahar
(کاربر طلایی)
 
bahar آواتار ها
 
تاریخ عضویت: Oct 2010
نوشته ها: 1,078
پیش فرض تاریخجه هنررزمی كيودو




تاریخجه هنررزمی كيودو

كیودو ( Kyudo ) هنر كمانگیری ژاپنی ست كه قدمتی بسیار كهن دارد . تاریخ این طریقت ، همواره با افسانه ها و اسطوره های سرزمین آفتاب تابان همراه بوده و امروزه این هنر ، یكی از هنرهای بسیار مهم و اصیل ژاپن محسوب می شود .

تاریخ نگاران ، بنابر دستاوردهای باستان شناسی و جمع آوری وقایع نامه ها و گاهشمارهای باستانی ، عموماَ سیر تحولات و تكامل هنر كیودو را به پنج بخش تاریخی در ژاپن تقسیم می كنند كه عبارت است از : دوره پیش از تاریخ ( 7000 قبل از میلاد تا 330 میلادی ) ، دوره باستانی ( 330 تا 1192 میلادی ) ، دوره فئودالی یا ملوك الطوایفی ( 1192 تا 1603 میلادی ) ، دوره انتقالی ( 1603 تا 1912 میلادی ) و دوران معاصر ( 1912 میلادی تا زمان حاضر ) .

آنگونه كه مشهود است ، استفاده از تیر و كمان در ژاپن ، همانند بسیاری از تمدن های باستانی دیگر ، قدمتی بسیار زیاد داشته و به عصر انسانهای بدوی باز می گردد . این ابزار در دورانهای پیش از تاریخ ، وسیله ای برای شكار حیوانات و پرندگان بوده و نیز در جنگ های قبیله ای كاربرد داشته و رفته رفته تكامل یافته و در دوران های تاریخی ژاپن ، علاوه بر كابرد در شكار ، عموماَ در جنگ ها مورد مصرف بوده است و در طول دوره ی تاریخی ژاپن ، بیشتر به عنوان یك سلاح جنگی كاربرد داشته . امروزه این ابزار به یك وسیله ی ورزشی بدل شده و هنر استفاده ازآن در ژاپن كیودو نامیده می شود كه معنای آن راه كمانگیری ست .

برآورد می شود كه امروزه بیش از نیم میلیون هنرجوی كیودو ، در این هنر رزمی به فعالیت مشغولند . در ژاپن تخمین زده شده كه نیمی و یا شاید بیشتر از نیمی از هنر جویان كیودو را بانوان تشكیل می دهند .

كمان ژاپنی یا یومی ( Yumi ) ، كمانی استثنایی با طول غیر معمول در حدود دو متر است یعنی طولی عموماَ بیشتر از قامت یك هنرجوی كیودو یا یك كیودوكا ( Kyudoka ) .

یومی در زمان های باستان ، از خیزران یا بامبو ( Bamboo ) ، چوب و چرم ساخته می شد . امروزه علاوه بر یومی هایی كه به همان سبك سنتی ساخته می شوند ، یومی هایی با مواد مصنوعی جدید نیز تولید می شود و مورد كاربرد هنرجویان است .

تیر یا خدنگی كه توسط یومی پرتاب می شود یا ( Ya ) نام دارد و عموماَ از خیزران یا بامبو ساخته شده و البته امروزه از مواد مصنوعی و . . . نیز در ساخت آن استفاده می كنند . در زمان های گذشته در انتهای تیرها ، پر عقاب یا قوش می گذاشتند ، اما امروزه در راستای حفظ پرندگان در حال انقراض و حفاظت محیط زیست ، سازندگان تیرها ، از پر قو یا بوقلمون استفاده می كنند .

تیرهای استفاده شده در هنر كیودو ، اصطلاحاَ به دوگونه تقسیم می شوند : تیر نر یا هایا ( Haya ) و تیر ماده یا ئوتویا ( Otoya ) . تیرهایی كه جهت بافت تیر و پر آن در جهت عقربه های ساعت است هایا و تیرهایی كه دارای بافت خلاف جهت عقربه های ساعت هستند ئوتویا نامیده می شوند . كیودوكا یا تیرانداز عموماً در هر راند تیراندازی دو تیر به سوی هدف پرتاب می كند و اولین پرتاب را با تیر هایا انجام می دهد .

هنرجویان كیودو برای تیر اندازی یك دستكش نیز به دست راست خود می كنند كه یوگاكه ( Yugake ) نام دارد و از مواد گوناگون مانند پوست آهو تهیه می شود

سیبل یا هدفی كه تیر به سوی آن پرتاب می شود ماكیوارا (Makiwara ) نام دارد و حصیری ست . هنرجویان كیودو برای شروع تمرین از مسافت بسیار نزدیك به هدف تیر می اندازند و به مرور این مسافت را افزایش می دهند . تیر اندازی از مسافت نزدیك به هدف ، این امكان را به هنرجو می دهد تا با دقت ، تمركز و ظرافت بیشتری به پرتاب تیر همت گمارد . تكنیك های استفاده از تیر و كمان در طریقت كیودو دارای قوانین و مقررات بسیار مهم و منظمی ست . فدارسیون مركزی كیودو ژاپن ( ANKF ) قوانین و مقررات ویژه ای تحت عنوان هاستسو ( Hassetsu ) یا هشت مرحله ی پرتاب تیر را در نظام نامه ی كیودو ( Kyudo Kyohon ) وضع كرده كه تمامی هنرجویان موظف به رعایت این قوانین هستند كه هریك از این مراحل ، دارای دستور العمل ها و توضیحات خاصی ست . این هشت پایه عبارتند از :

1- آشیبومی ( Ashibumi ) : محل استقرار و وضعیت پاها .

2- دوزوكوری ( Dozukuri ) : شكل بدن .

3- یوگامائه ( ‎Yugamae ) : گرفتن كمان .

4- اوچیئوكوشی ( Uchiokoshi ) : بالا بردن كمان .

5- هیكی واكه ( Hikiwake ) : كشیدن آغازین كمان .

6- كای ( Kai ) : كشیدن كامل كمان.

7- هاناره ( Hanare ) : رها كردن تیر .

8- ذان شین ( Zanshin ) : تعقیب پرتاب تیر و ایستایی ذهن و بدن تیرانداز .

این هشت مرحله ی پرتاب ، هریك دارای متد ، دستور العمل ها و قوانین خاص و ثابتی می باشد كه هنرجویان كیودو موظف به رعایت و پیروی از آن هستند . تمركز صحیح و قرار گرفتن در وضعیت مراقبه در هنگام تیراندازی ، یكی از اصولی ترین بخش های این هنر است . آرامش كیودوكا و مراقبه در حین پرتاب تیر ، نیازمند تمرین ها و ممارست های ذهنی ست كه هنرجویان پیش از انجام تمارین خود به تقویت آن می پردازند . در این میان استفاده از روشهای مراقبه ، كمك بسیار مفیدی ست برای هنرجویان . استفاده از روشهای طریقت باستانی ذن ( Zen ) در این راستا در زمان های گذشته بسیار كاربرد داشته و امروزه نیز مورد توجه است . ذن مكتب بسیار دیرینه سالی ست كه در چین تولد یافت و حدوداَ در قرن دوازدهم میلادی به ژاپن راه یافته و پیشرفت های بسیاری نمود . بسیاری از سامورایی ها به سوی طریقت ذن سوق پیدا كرده و این مكتب در بسیاری از آداب و رسوم و هنر های ژاپنی نفوذ كرد و فرهنگ ژاپن را تحت تأثیر خود قرار داد . ذن در هنر های رزمی از جایگاه ارزشمند و مهمی برخوردار بوده و امروزه نیز حضور آن بسیار مشهود است. هنر كیودو تنها یك ورزش یا تفریح نیست ، بلكه این هنر ، موجبات تجلی روح و روان فرد را فراهم آورده و تأثیری مستقیم بر زندگی و تفكرات یك كیودوكا به جای خواهد گذاشت .

كیودو نمادی ست از فرهنگ ، اصالت و ذهنیت مردمان ژاپن ، مردمان سرزمین آفتاب تابان .




فایل های پیوست شده
نوع فایل: zip BEVNDQKD79537983.ZIP (1.83 مگابایت, 0 نمایش)
bahar آنلاین نیست.   پاسخ با نقل قول
پاسخ

برچسب ها
ورزش, ورزش های رزمی


کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)
 
ابزارهای موضوع
نحوه نمایش

مجوز های ارسال و ویرایش
شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید

BB code هست فعال
شکلک ها فعال است
کد [IMG] فعال است
کد HTML غیر فعال است

انتخاب سریع یک انجمن

War Dreams    Super Perfect Body    Scary Nature    Lovers School    Winner Trick    Hi Psychology    Lose Addiction    Survival Acts    The East Travel    Near Future Tech    How Cook Food    Wonderful Search    Discommend

Book Forever    Electronic 1    Science Doors    The Perfect Offers    Trip Roads    Travel Trip Time    Best Games Of    Shop Instrument    Allowedly


All times are GMT. The time now is 12:55 PM.


کپی رایت © 1388 . کلیه حقوق برای وبگاه حرف روز محفوظ است