درباره آمادگی جسمانی

[hamed1]

درباره آمادگی جسمانی

هر رشته ورزشی چهار بخش عمده دارد كه عبارتند از : تكنیك -1 تاكتیك -2 آمادگی جسمانی -3 آمادگی روانی-4 یكی از مهمترین بخشهای تمرینی در هر رشته ورزشی آمادگی جسمانی است كه ركن و اساس دستیابی به اجراها ومهارتهای ورزشی است كه هدف از آن توسعه و افزایش قابلیتهای عملی ورزشكاران می باشد.

آمادگی جسمانی اولین مرحله پیشرفت ورزشكار بوده و موفقیتهای بعدی ورزشكار براساس آمادگی جسمانی عمومی بدست می‌آیند .

هرچه زمان بیشتری به آمادگی جسمانی عمومی در برنامه تمرینات اختصاص یابد اجراها و مهارتهای ورزشی بهتر خواهد بود. آمادگی جسمانی یعنی قابلیت انجام فعالیتهای بدنی بدون ایجاد خستگی و حفظ این قابلیت و آمادگی جسمانی را بعد عمومی و همگانی آن برای هر انسانی مهم می‌باشد چراكه به فرد كمك می‌كند تا در فعالیتهای روزمره خود توان لازم را داشته باشد . هدف از آمادگی جسمانی بدون توجه به ویژگیهای رشته ورزشی موردنظر، بهبود توانایی و ظرفیت كاری ورزشكاران می‌باشد .

فاكتورهای آمادگی جسمانی شامل استقامت، قدرت ،انعطاف پذیری ، تركیب بدنی ، سرعت ، چابكی ، هماهنگی ، توان ، تعادل ، دقت ، تمركز می‌باشد كه در آمادگی جسمانی عمومی بیشتر به فاكتورهای استقامت، قدرت ، انعطاف پذیری و تركیب بدنی توجه می‌شود. از بعد همگانی نیز فردی كه دارای آمادگی جسمانی بالاتری است در مقابل بیماریها، اتفاقات غیرمنتظره، زمانهایی كه نیاز به واكنش سریع دارد و ... آماده ‌تر می‌باشد .

آمادگی جسمانی ویژه یا حركتی كسب بالاترین حد در آمادگی جسمانی براساس توانایی‌ها و قابلیت‌های فردی است . آمادگی جسمانی ویژه باتوجه به آمادگی جسمانی عمومی و یا هدف پیشرفت جسمانی ورزشكاران و ویژگیهای رشته ورزشی موردنظر شكل می‌گیرد. در صورت گسترش آمادگی جسمانی ویژه سازگاریهای زیادی در قابلیت ورزشكار بوجود می‌آید كه امكان كار بیشتر در تمرین و مسابقه را فراهم می‌آورد ورزشكاری كه آمادگی جسمانی عمومی خوبی را پشت سر بگذارد باكسب بهتر آمادگی جسمانی ویژه به راحتی می‌تواند به عملكردهای سطح بالایی دست یابد.

در مرحله آمادگی جسمانی ویژه باید در كنار توسعه عوامل جسمانی با گسترش مهارتهای تكنیكی تاكتیكی و روانی رشته موردنظر توجه شود .

عمده مخاطبین آمادگی جسمانی مردم عادی می‌باشند كه به هر نوعی اقدام به اجرای حركات ورزشی روزانه می‌نمایند. تمرینات صبحگاهی ، دویدن‌ها، نرمش‌ها و ... همگی زیر مجموعه این رشته ورزشی محسوب می‌شوند و اثر مستقیم آن تامین سلامت ورزشكار، كسب شادابی و نشاط و تندرستی است . آمادگی جسمانی واژه‌ای است با مفاهیم گسترده عملیاتی، هر رشته ورزشی علاوه بر فاكتورهای اختصاصی حركتی خود در صورت اجرا به یكی از فاكتورهای آمادگی جسمانی مرتبط بوده و باعث تقویت آن می‌شود.

لذا تمرینات كلیه رشته‌های ورزشی، اجرای برنامه‌های تمرینی ورزشی روزانه (گرم كردن، دویدن، تمرینات انعطاف پذیری، تمرینات قدرتی، تمرینات استقامت قلبی – تنفسی، سردكردن و ...) می‌توانند زیرمجموعه این رشته ورزشی قرارگیرند به عبارت دیگر می‌توان گفت آمادگی جسمانی موجب افزایش قابلیت‌های حركتی افراد شده و در سایر رشته‌های ورزشی در صورت نبود آمادگی جسمانی اجرای مهارتهای حركتی غیرممكن است این رشته در بخش عمومی و همگانی در باشگاهها و سالن‌های ورزشی اجرا می‌گردد .