فرود در غار

[bahar]

فرود در غار

ابزار Simple :

پر استفاده ترین ابزار فرود در غار می باشد . این وسیله فرود دارای فرق اساسی با ابزار Stop است، بجای یادامکهای ثابت در Stop در این وسیله از قرقره های گردان و متحرک استفاده شده که در سرعت فرود نقش به سزایی دارد.

در این ابزار هیچ گونه قفل اتوماتیکی وجود ندارد که این خود باعث می شود در صورت استفاده از این وسیله نهایت دقت را در فرودها به کار بریم ، البته همیشه یک Backup توسط شانت جهت خود حمایت بر روی سیستم فرود سوار می نماییم. در فرود های غارنوردی همیشه شانت را در بالای ابزار فرود به طناب وصل می کنیم. شانت به واسطه یکی از دم گاوی ها (معمولا دم گاوی بلند تر) به هارنس غارنورد متصل می شود.


جهت انداختن طناب در این ابزار و انجام فرود به روش زیر عمل می نماییم :

1) نخست خود حمایت شانت به طناب متصل می گردد.
2) پلاک متحرک ابزار را با چرخش در جهت عقربه های ساعت باز می کنیم.
3) طناب را با توجه به راهنمایی های موجود بر روی ابزار ، به آن متصل می نماییم.
4) پلاک رویی را در جهت عکس عقربه های ساعت می چرخانیم تا اینکه زبان متحرک زیر پلاک از کارابین عبور کند و قفل گردد.
5) استیل فرود را گرفته و توسط دست راست ادامه خروجی طناب را گرفته و در پایین بدن نگه می داریم و اجازه می دهیم طناب از بین دست ما سر بخورد. با دست دیگر بدنه شانت را گرفته و اقدام به فرود می کنیم.


ایجاد اصطکاک:

در زمانی که نیاز باشد که با سرعت کمتری فرود برویم لازم است توسط اضافه کردن یک کارابین به کارابین مشترک مایلن صندلی و عبور دادن طناب از آن موجب تغییر جهت پیدا کردن طناب شده و سرعت فرود را کم می نماییم، و با این کار اصطکاک بیشتری در طناب ایجاد می کنیم.

قفل :

گاهی در زمان فرود لازم است دستهایمان آزاد باشد جهت این کار :

1 – ابتدا ادامه طناب فرود را از محل بین سیمپل و طناب بالایی رد می کنیم.
2- ادامه طناب را حلقه کرده و از داخل کارابین سیمپل عبور می دهیم.
2- سپس حلقه مذکور را به دور بدنه اصلی می اندازیم
3- ادامه طناب فرود را می کشیم به نحوی که کاملاً طناب در بین استاپ و طناب بالایی لاخ گردد.

بازبینی :

1 – به خوردگی قطعات توجه گردد، به خصوص به غلتکها (قرقره ها)
2- قطعات را هر چند وقت یکبار آچار کشی و روغن کاری نمایید (روغن چرخ در حد 2 تا 3 قطره)
3- قطر طناب جهت فرود و کار mm11-9
4- قطعات را از وجود گل و رسوبات در حین و بعد از برنامه کاملاً پاکسازی نمایید.


توجه:

جهت تسهیل در فرود برای جلوگیری از صدمه دیدن و گره خوردن طناب در داخل ساک غارنوردی حلقه نماییم که نخست: انتهای طناب حتماً باید یک گره زده شود. سپس ساک را توسط یک اسلینگ بلند به کارابین ابزار فرود متصل می نماییم، به هر متراژ که فرود رویم طناب مصرفی از ساک خارج می شود.

نکته:
لازم است در محل سایش و یا برخورد طناب با لبه های سنگ با قرار دادن میانی (Rebelay) از خطر پارگی طناب جلوگیری بعمل می آید.


حد نصاب آموزشی :

کارآموزان حداقل 3 بار فرود با استاپ را در شیب کمتر از 90 درجه تمرین نموده سپس حداقل 4 مرتبه فرود در حالت معلق در هوا و از کلاهک را انجام دهند و درحین فرودها قفل دائم و موقت انجام گیرد طول هر فرود بیشتر از 10 متر باشد.


طریقه کار کردن با نردبانهای طنابی یا کابلی

برای بالا آمدن از چاه یا تالارها دو روش معمول است:

1- در حالت تعلیق در هوا

2- در حالت تماس با دیواره ها


1- در حالت معلق در هوا :

باید از همان ابتدا برای صعود یک دست و یک پای خود را به سمت جلو نردبان و دست و پای دیگر را در پشت نردبان قرار داد در این حالت بدن از دو طرف به طور مساوی به نردبان وارد می شود و حالت قائم به نردبان می دهد ولی اگر از دو دست و دو پا در یک طرف استفاده شود حتی نمی توان مقدار کمی هم بالا رفت. در تمام مرحله صعود باید این حالت رعایت شود برای راحتی صعود کننده در صورت امکان نفرات پایین می توانند با کشیدن نردبان صعود را برای نفر پیشگام آسان نمایند. صعود باید به آرامی و با دقت انجام شود و از تلاشهای عجولانه و تند خودداری شود برای راحتی بیشتر باید سعی کرد برای بالا رفتن از پله ها بجای دستها از قدرت پاها استفاده شود.


2- در حالت تماس با دیوارها :

باید دو دست و پاها در یک طرف نردبان باشد و فقط این نکته رعایت شود که پاها باید رد قسمت جلو پاشنه کفش در جایی که گودی پا قرار دارد روی پله باشد تا با این عمل پله از دیوار جدا شود تا دستها بتوانند آن را بگیرند ولی در این حالت باید بسیار مواظب دستها بود تا در زیر سنگینی بدن بین پله ها و دیوار به دام نیفتاده و آسیب نبینند.

اگر طرز صحیح قرار گرفتن پا در روی پله به قدت و آرامی رعایت شود احتمال این خطر بسیار کم خواهد بود ولی اگر نوک کفش در روی پله ها قرار گیرد در ضمن بالا رفتن هم امکان لغزیدن پاها و هم آسیب دیدن دستها بین پله و دیوار وجود خواهد داشت.

اگر زمانی در یک محل هر دو حالت مذکور وجود داشته باشند باید بلافاصله بدن را با هر یک از دو حالت سازگار در مواقع صعود از یک چاه کلاهکی در زمان رسیدن به لبه کلاهک باید آهسته و بادقت عمل کرد و بسیار مواظب انگشتان بود و سعی کرد از لبه پله ها استفاده شود زیرا بارها دیده شده است که در این لحظات دستهای غار نورد زیر پله مانده و آسیب دیده است.

در صورت نبودن کسی در بالای چاه جهت حمایت لازم همیشه نفر اول صعودکننده می تواند از یومار و طناب آویزان فرود در حین بالا رفتن از نردبان خود را حمایت کرده و با رسیدن به بالای چاه خود را آماده حمایت نفر بعدی نماید.


حد نصاب آموزشی :

1 – بالا رفتن و پایین آمدن از نردبان در حالت معلق 1 مرتبه با حمایت و 1 مرتبه با حمایت یومار یا کرول
2 – بالا رفتن و پایین آمدن از نردبان در حالت تماس با دیواره 1 مرتبه با حمایت یومار یا کرول


توضیح :

طول نردبان در هر مرحله تمرینی حداقل 5 متر باشد .


تذکر :

همیشه در موقع فرود و یا صعود یکی از نفرات پیشتاز که از نظر فیزیک بدنی و مسایل فنی ایده آل بوده اقدام به این کار می نماید.