درباره شتر

[bahar]

شتر (Camel)

شُتُر یا اُشتُر را که در زبان پهلوی ushtar می‌گفتند حیوانی است نیرومند و تنومند با توش و توان بالا از خانواده شترسانان؛ نشخوارکننده و با دست و گردنی دراز. بر پشت خود یک یا دو کوهان دارد که ساختارش از پیه و چربی است. در دین اسلام گوشت او حلال است. شیرش نیز نوشیده می‌شود ولی بیشتر کاربرد بارکشی دارد. پشم و پوستش نیز برای ریسندگی و پارچه بافی و کفش دوزی کاربرد دارد. گونه‌ای شتر نیز در آمریکای جنوبی زندگی می‌کند به نام لاما که دارای کوهان نیست. شُتُر ممیزات خاصى دارد نسبت به سایر حیوانات دیگر، اهم آنها زندگى کردن با شرایط سخت صحراء ودر دماى مختلف و مخصوصا گرماى شدید تابستان وکمبود آب وعلوفه در مناطق انتشار این حیوان پر برکت. همچنین ترکیب جسمانى شتر با دیگر حیوانات اختلاف زیادى دارد، واین اختلاف باعث شده که شتر در طول ایام سال در صحرا زندگى کند واز درختهاى مخلف صحرایی وکویرى تغذیه نماید، حتى اینکه مى تواند از درختهاى شور و خاردار نیز استفاده وتناول نماید. عرب‌ها از زمان‌هاى بسیار دور از شتر استفاده کرده و مى‌کنند، وحتى به این حیوان اهلی لقب کشتی صحرا (سفینة‌الصحراء) داده‌اند.