مصاحبه با محمد آرزومند اسکیت باز نامدار

[hamed1]

مصاحبه با محمد آرزومند

مصاحبه با محمد آرزومند دارنده مدالهای قهرمانی آسیا و کشور با 2دوره تجربه در مسابقات جهانی.

طی مصاحبه با دوست خوبم محمد آرزومند که در طول این سالها جایی کمتر از برادر کوچکم ندارد شما را بیشتر با این ورزشکار نمونه دراخلاق و ورزش اسکیت که مدتی به خاطر آسیب دیدگی همگی او را به دست فراموشی سپرده ایم اشنا میکنم.


محمد آرزومند اهل مشهد متولد 9/2/1366 در سال 1380 ورزش قهرمانی را در رشته اسکیت در پیست اسکیت پارک ملت زیر نظر مربیش مسعود نیک مهر آغاز کرد او در اولین دوره مسابقات قهرمانی جوانان کشوردر زنجان در 3 رشته شرکت کرد


و توانست در هر 3 رشته گردن آویز طلا را از آن خود کند و این شروع آغازین قهرمانیهای پی در پی او شد و در این مسابقه به عنوان بهترین ورزشکار معرفی و ازهمانجا به اوردوی تیم ملی بزرگسالان راه یافت.



با آمدن آقای روبرتوپرونه ایتالیای به عنوان سرمربی تیم ملی اسکیت سرعت او در تمرینات اردوهای آماده سازی و مسابقات انتخابی آقای روبرتو به او لقب خوش تکنیکترین بازیکن اسکیت ایران را داد.


محمد همچنان در ابتدای راه و خیلی جوان بود وبه همین خاطربا بدشانشی زیاد وبه دلیل وجود بازیکنان صاحب عنوان و کهنه کار این شانس را جهت حضور در مسابقات آسیای ژاپن در سال 2004 از اوگرفتند



ولی او با روحیه بالا و تشویق مربی و خوانواده اش دست از سخت کوشی برنداشت وتمریناتش را بدون وقفه انجام داد تا یک بار دیگر هم در سال 2005 با وجود اینکه در مسابقات انتخابی خوش درخشید


و امتیاز لازم را برای حضورش در مسابقات آسیایی کره بدست آورد اما دوباره مسئولین وقت با مشکلاتی که یکی از مربیان تهرانی با مربی او داشت و با ایجاد دادو فریاد او و مربیش را در آن سال حذف و شاگرد مربی تهرانی را جاگزین کردن.


این پایان کار محمد نشد و بعد از برگشت به مشهد به عنوان اعتراض فقط تمریناتش را با جدیت بیشتردر کنار مربیش دنبال کرد تا نتایج زیر با اقتدار رقم بخورد:


· حضور دو دوره در مسابقات جهانی کره جنوبی و کلمبیا
· حضور 3دوره مسابقات آسیایی و کسب
· یک مدال نقره مسابقات 42 کیلومتر اپن
· دوتا مدال برنز قهرمانی آسیا
· و سه تا چهارمی قهرمانی آسیا


اما یک اتفاق ناگواردر یک روز عصرکه محمد با هم تیمیهایش به علت نداشتن پیست مناسب برای تمرین در اتوبان وکیل اباد مشهد درحال تمرین و اسکیت کردن بود ناگهان اتومبیلی با سرعت جلوی آنها میپیچد و همگی از مسیرشان منحرف میشوند و بد شانس ترین آنان محمد آرزومند که به داخل یک فرعی بنبست منحف شده به زمین خورده و سور میخورد تا پای او به دیوا برخورد و دچار آسیبدیدگی و شکستن پایش از ناحیه مچ شود.


او یک سال است که در حال معالجه آسیبدیدگیش زیر نظردکتر متخصص میباشد.



اومید به خدا دکتر او از پیشرت سلامتیش رازی و اجازه داده که از 45روز دیگرکم کم اسکیت بپوشد و از اول سال جدید هم تمرینات حرفه ایش را شروع کند. ما هم امیدواریم که محمد سلامتی کاملش را به زودی به دست آورد و دوباره افتخار آفرین باشد.


یک مصاحبه کوتاه و دوستانه با محمد آرزومند


1. مشوقت چه کسانی بوده اند؟



پدرو مادر و مربیم


2. غذای مورد علاقه ات؟


من همه غذاهای مامانمو دوست دارم اما قرمه سبزیهای ایشان را ترجیح میدم و از چلو گوشتشم نمیتونم بگذرم.


3. تفریح و سرگرمی هات چیا هستن؟



بعضی وقتها میرم کارتینگ و بعضی وقتها هم با دوستان به مجموعه پینت بال میریم البته عاشق اسب سواری هم هستم.


4. آیاآسیب دیدگی تو را از اهداف قهرمانی دور کرده؟



خیر به هیچ عنوان من تلاش میکنم باز هم بهترین باشم البته به یاری خدا.


5. چند ساعت در روز تمرین میکنی؟


کلا" 9 الی 12 جلسه درهفته


6. مشه یه کم توضیح بدی واسه طرفتارات که چطوری تمرین میکنی؟



البته 3روزصبح میرم سالن بدنسازی 2روز با دوچرخه تمرین میکنم و 1 روز هم در هفته واسه آب درمانی واسه پام میرم استرخ.


7. درخواستی ازمسئولین فدراسیون اسکیت دای؟



بله هر چه زودترپیست استاندارد تاسیس کنند و به بازیکنانشون که یک روزهایی عناوین قهرمانی داشتن رو به دست فراموشی نسپارند.


8. توصیه ای واسه رقبات داری؟



واسه رقبام آرزوی خوشبختی و سلامتی میکنم و از همین جا سلام به همشون میرسونم چون رقبای من همه شون دوستای بزدیکم هستن و دوست دارم دوباره در کنار آنها به رقابت سالم بپردازم و رقابت مانع از رابطه دوستانمو نشه.


9. چه توصیه ای وا طرفتارات و علاقه مندان تازه کار اسکیت داری؟


به اونا هم توصیه میکنم اول اینکه منو به عنوان الگو خودشون انتخاب نکنند آخه هستن اسکیت بازانی بهتر از من.

دومین توصیه من اینه که برای زندگی و ورزششون هدف داشته باشن و هدفمند رو جلو حرکت کنند.




محمد آرزومند را ورزشکاران اسکیت به عنوان یک ورزشکار نمونه و با اخلاق یاد کردند و میکنند از توصیه شماره 9 بیشتر میتوانیم او را بشناسیم.


اومیدواریم همه ورزشکاران ما از او درس بیاموزند و مثل او شوند و همینجا به دوستان یادآور میشویم که بیاایم قدر همدیگر را بدانیم و هیچگاه همدیگر را فراموش نکنیم.