ورزش های زمستانی در ایران

[شقایق]

ورزش های زمستانی در ایران

فصل سرما نزدیک است. از هم اکنون علاقه مندان به ورزشهای زمستانی در تکاپوی برنامه ریزی برای تفریح به ویژه در حوالی تهران هستند. به این مناسبت پای صحبت آقایان شهریار نریمان و محمدعلی سلامی از آشنایان به انواع ورزشهای زمستانی و مدیران فروشگاه "ونک اسپرت" نشستیم. این فروشگاه عرضه کننده بهترین پوشاک و لوازم ورزشی کارخانجات معتبر دنیا و نزد دوستدارن انواع ورزشها نام آشناست.

آنها می گویند قادرند که هر نوع وسیله ورزشی را به دوستداران عرضه کنند. ونک اسپرت اولین واردکننده اسنوبورد در سال ۷۶ بوده و مسابقات زیادی را در رشته های اسکی و اسنوبورد در شهرهای مختلف کشور برگزار کرده است. این گفت و گو می تواند برای برنامه ریزان دولتی به ویژه فدراسیونهای ورزشی اطلاعات مفیدی عرضه کند.


چه ورزشهای زمستانی در سطح کشور انجام می شود؟

سلامی: در حال حاضر اسکی، اسنوبرد، کوهنوردی، سنگ نوردی، صخره نوردی، یخ نوردی، کراس کانتری، بک کانتری و تله مارک در ایران برگزار می شود. همچنین امکان برپایی رشته های نوین و مختلف ورزشی در سطح کشور وجود دارد که توجه بیشتر مسئولان را می طلبد. به عنوان نمونه ورزش پاتیناژ و گشت با "اسنومبیل" که قرار بود سال گذشته در منطقه توچال راه اندازی شود به دلیل مشکلات موجود در منطقه انجام نشد.


در تهران از ورزشهای زمستانی چگونه استقبال می شود؟

سلامی: در منطقه توچال، دیزین، شمشک، دربندسر و خور (بین کرج و دیزین در جاده چالوس) تمامی ورزشهای زمستانی انجام می شود و تمام شهروندان تهرانی و اقصی نقاط ایران جهت ورزشهای زمستانی به این پیستها مراجعه می کنند. حجم ورزشکارانی که به توچال می آیند نسبت به سالهای قبل بسیار افزایش یافته است که تصمیم و فعالیت مدیریت جدید تله کابین توچال در این امر بی تاثیر نبوده است.


برای رشد ورزشهای مرتبط با اسکی و پاتیناژ چه وظیفه ای از مسئولان انتظار می رود؟

سلامی: ببینید، ما ظرفیتهای بی شماری را برای رونق ورزشهای زمستانی و جذب توریست و تامین درآمدهای ارزی در کشور در اختیار داریم که باید مورد توجه جدی مسئولان قرار بگیرد.

برای مثال در ایستگاه هفتم توچال امکان راه اندازی ورزش پاتیناژ در زمستان به صورت روباز و بسته وجود دارد. طرح جامعی در مدیریت تله کابین توچال در دست بررسی و اجراست. همچنین مکانی در استادیوم آزادی از پیش از انقلاب برای ورزش پاتیناژ در نظر گرفته شده بود که هم اکنون بلااستفاده مانده است و می توان با برنامه ریزیهای گسترده، مسابقات پاتیناژ را در آن راه اندازی کرد.

در زمینه اسکی هم در بسیاری از نقاط ایران امکان راه اندازی پیستهای اسکی جدید با کمک متخصصان داخلی به راحتی فراهم است که اشتغال زایی در مناطق محروم و جذب درآمد برای این مناطق را در پی دارد. برای مثال در پیست اسکی شهرکرد، فریدون شهر، تبریز، اردبیل، زنجان، ارومیه، همدان و دیگر شهرهایی که هیچ گونه پیستی در آنها احداث نشده است، امکانات بالقوه برای گسترش وجود دارد.


کدام فدراسیون متولی پاتیناژ است؟

نریمان: فدراسیون اسکی و اسکیت.


اسکی بازان و علاقه مندان سایر کشورها به ورزشهای زمستانی تا چه اندازه برای سفر به این مناطق اشتیاق نشان داده اند؟

سلامی: فراوان. سال گذشته چند سفر کوتاه با بعضی از آنها رفته ایم. فرانسوی ها، اتریشی ها و آلمانی ها بسیار راغب هستند که به ایران سفر کنند. با اکثر ورزشکاران اروپایی در پیستهای ایران آشنا هستیم. ایران قابلیتهای زیادی برای اسکیهای آف پیست (مناطقی که فاقد تجهیزات بالابر، امکانات اقامتی و کمکهای اولیه هستند) دارد و این موضوع بسیار مورد توجه اروپایی هاست که در فضاهای باز، خلوت و ناشناخته ورزش کنند.

به طور کلی اروپایی ها برای اسکی در چند سال آینده ایران را انتخاب خواهند کرد. چون مناطق ایران بکر و دست نخورده و بسیار جذاب است. در اروپا مناطقی که قابلیت اسکی دارند از جذابیت کافی برای آنها برخوردار نیست. آنها نشان داده اند که علاقه زیادی به اسکی در کوههای البرز و زاگرس دارند.حتی در سال گذشته، گروهی فرانسوی و اتریشی شب را در قله دیزین خوابیدند و فردای آن روز از قله دیزین تا توچال را طی کردند و تا آخرین لحظه در توچال اسکی کردند و با تله کابین پایین آمدند. آن منطقه را تا به حال هیچ ایرانی با اسکی طی نکرده است.

حتی کمتر کوهنوردی است که این مسیر را طی کرده باشد.برخی از مسیرهایی را که تا به حال خود ایرانیها باز نکرده اند مثل بخشی از علم کوه، فرانسوی ها آنجاها را باز کرده اند یعنی به مناطق ما از خود ما آشناتر هستند. گروهی مسیر را باز می کنند و حتی مسیر را هم به فدراسیون اعلام می کنند.


چرا کوهنوردان اروپایی برخی از مسیرها را بهتر از ما می شناسند؟

نریمان: آنها در به کارگیری فناوری از ما پیشرفته تر هستند، تجهیزات کامل تری هم دارند و در زمینه دانش اسکی و کوهستان از ما جلوترند.

سلامی: منطقه حصارچال یک منطقه بکر، جذاب و دارای مسیر طولانی با یخچال طبیعی، بیش از ۲۰ کیلومتراست که امکان اسکی در فصل بهار به ویژه اردیبهشت و خرداد در آن وجود دارد. بسیاری از کوهنوردان دنیا آنجا را می شناسند. در ۱۴ خرداد یک گروه ۴ نفره از اتریش و فرانسه بدون راهنما برای اولین بار به آن منطقه آمدند ولی اظهار داشتند که از منطقه شناخت بیشری نسبت به ما دارند و این موضوع برای ما خیلی جالب بود. آنها نقشه ها و اطلاعاتی از منطقه داشتند که ما در ایران فاقد آن بودیم.ورزشکاران اروپایی که برای اسکی به ایران می آیند، هنگام بازگشت به کشور خود، باز تمایل به آمدن به ایران برای اسکی و کوهنوردی و ورزشهای خاص دارند. این موضوع مهمی است که باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.


آیا تبلیغات در زمینه معرفی پیستهای اسكی ایران كافی بوده است؟

نریمان: تبلیغات خیلی ضعیف است و متولیان امر می باید توجه بیشتری نشان دهند مخصوصا در زمینه اکوتوریسم. کشور ما بهترین کویر و بهترین کوهها را در اختیار دارد. در ایران بیش از ۴۰۰ قله بالاتر از ۴ هزار متر وجود دارد و این درحالی است که طبق آماری که در اختیار داریم در کل اروپا حدود ۴۰ قله (در حدود یک دهم) بالای ۴ هزار متر هست. ایران کشوری چهار فصل است و در این زمینه نسبت به کشوری مثل ترکیه ما بسیار ضعیف عمل می کنیم. باید در سفارتخانه ها، نمایشگاهها، رسانه ها و شبکه های ماهواره ای تبلیغات وسیعی در این زمینه انجام دهیم.

سلامی: نکته مهمی که در جذب گردشگر دیده می شود، دیدگاه و برداشت نامناسبی است که بر جذب پایدار گردشگر در کشور تاثیر منفی گذاشته است. تصور این است که از گردشگران خارجی باید پول بیشتری گرفت. این رفتار نامتعارف و ناشایست ضربه شدیدی به صنعت گردشگری وارد می کند.