روش هاي صعود در سنگ نوردي

[bahar]

روش هاي صعود در سنگ نوردي

در ديدرس / on sight : به معني صعود بدون سقوط از مسيري است كه فرد قبل از صعود هيچ شناختي از آن نداشته است و همين طور هيچ كس را قبلا در حال صعود بر روي مسير هم نديده است ؛ شبيه مسابقات سنگنوردي داخل سالن .

فلش / flash : نسبت به روش قبلي انسان اطلاعاتي درباره مسير دارد . بعضي مواقع هم از بتا فلش صحبت مي شود كه به معني اينست كه كسي اطلاعاتي در مورد مسير داده است ؛ مثل جاي گيره هاي اصلي و غيره .

نقطه قرمز / red point : به معني صعود بدون سقوط از يك مسيري است كه فرد قبلا در آن تمرين كرده و اطلاعاتي از آن دارد .

نقطه صورتي / pink point : مانند نقطه قرمز است ولي قبلا مياني ها و اسلينگ ها در مسير كار گذاشته شده اند .

يو يو / yoyo : صعود آزاد مسيري با يك يا چند سقوط . بعد از هر سقوط شخص به نقطه اي كه فقط بتواند بايستد آورده مي شود و با دستش حق ندارد چيزي را بگيرد و طناب در مياني ها باقي مي ماند .

حمايت از بالا / top rope : صعود بدون سقوط از يك مسير با حمايت طناب از بالاي مسير يا در حقيقت صعود آزاد با حمايت از بالا ( قرقره اي ) . در اين حالت بعد از هر سقوط شخص به نزديكترين نقطه اي كه ميتواند بايستد ولي از دستهايش استفاده نكند فرود آورده مي شود .

سگ آويزان / hang dog : صعود آزاد از يك مسير كه بعد از هر سقوط فرد از همان محل صعود خود را ادامه مي دهد .



بر اساس نوع و ارتفاع ديواره يا سنگ نيز يك تقسيم بندي وجود دارد كه به شرح زير مي باشد :

سنگ كوتاه / bouldering : يك نوع سنگ نوردي قدرتي و تمريني بر روي سنگ هاي كوتاه 2 تا 10 متر كه بدون ابزار و طناب انجام مي شود . در اين رشته مسابقاتي نيز برگزار مي شود .

ديواره بلند / big wall : ديواره هاي بلندي كه براي صعود بيشتر از يك طول طناب ( 50 متر ) لازم است و گاهي چند روز طول كشيده و سنگنوردان شب را در ميان ديواره در طاقچه اي طبيعي يا مصنوعي مي خوابند . در ايران مي توان به ديواره علم كوه - ديواره بيستون كرمانشاه - ديواره هاي اخلومد مشهد و ... و در آمريكا به ديواره هاي بيش از 1000 متر پارك و دره يوسميت اشاره كرد .

داخل سالن / indoor climbing : اين رشته سنگنوردي بر روي ديواره هاي پيش ساخته چوبي - فلزي و يا فايبرگلاس و در داخل سالن هاي سرپوشيده انجام مي شود و كاربرد آن بيشتر در برگزاري مسابقات و تمرين در شرايط محيطي يكسان در تمام طول سال مي باشد . در اين رشته امكان ابزار گزاري وجود ندارد و صعود كننده تنها اسلينگ را در مياني ها و رول هاي از قبل نصب شده مياندازد .

سنگنوردي ورزشي / sport climbing : در اين رشته كه عموميت آن در ديواره اي كوتاه است ؛ سنگنورد از ابزار براي كار گذاشتن مياني استفاده نمي كند و قبلا در مسير صعود رول ثابت كار گذاشته شده است . ايمني و سرعت عمل در اين رشته بالا است و نيازي به انواع ابزار گرانقيمت ( گوه - فرند - تراي كم - ... ) براي كار گذاشتن مياني ها نيست و امكان صعود براي افراد بيشتري وجود دارد . اشكال اين كار نيز از بين رفتن زيبايي سنگ است چون رول ها براي هميشه بر روي مسير باقي مي مانند .

سنگنوردي سنتي / traditional climbing : مخالفان رشته قبل هستند كه از كليه ابزارهاي غير ثابت براي كار گذاشتن مياني ها استفاده مي كنند و نفر آخر همه مياني ها را از مسير جمع كرده و آثاري از صعود در مسير باقي نمي ماند . اشكال كار در حمل ابزارهاي سنگين و دست و پاگير و گراني است كه بايد با نوع كار گذاري هريك كاملا آشنايي داشت .

ابزار خشك / يخ و سنگ / dry tooling : رشته اي است بين سنگنوردي و يخنوردي كه به قدرت و مهارت زيادي نياز داشته و تقريبا سخت ترين رشته كوهنوردي در حال حاضر است . در اين رشته با ابزار يخنوردي يعني كرامپون و تبر يخ از مسيري صعود مي شود كه ممكن است بيشتر آن عاري از برف و يخ باشد . يعني فرد بايد با كرامپون و تبر يخ سنگنوردي كند ! يك نوع يخنوردي بدون يخ كه در نتيجه ابزار شما خيس نشده و خشك مي ماند .

انفرادي / solo : صعود از سنگ به تنهايي كه در اين صورت فرد بايد كار نفر دوم يا حمايتچي را نيز خود انجام دهد . اين روش بسيار نفس گير و زمان بر و قدرتي است . يك روش بدين صورت است كه فرد سر طناب را در كارگاه اول گره زده و طناب را با يومار به كمر خود وصل كرده و در طول صعود مياني ها را كار گذاشته و با يومار به خود طناب ميدهد و طناب را در مياني ها مي اندازد تا به كارگاه دوم برسد . آنجا طناب را به كار گاه دوم ثابت كرده و با اضافه طناب در صورتي كه تنها نصف طناب را صعود كرده باشد و يا با يك طناب ديگر تا كارگاه اول فرود آمده و هنگام صعود مجدد با يومار تمام مياني ها را جمع مي كند ! در واقع هر طول طناب را بايد دوبار صعود كند و يكبار هم فرود بيايد .

انفرادي آزاد / free solo : كساني كه حوصله كار هاي فوق را ندارند فقط با يك جفت كتاني و يك كيسه پودر اقدام به صعود مي كنند ! در اين رشته كه بيشترين سرعت را دارد فرد از هيچ نوع وسيله حمايتي برخوردار نيست و اولين سقوط آخرين دقيقه عمر خواهد بود . اين رشته بيشتر از قدرت به روحيه قوي نياز دارد . شايد ديوانگي بنظر رسد ولي چنين ديوانه هايي وجود دارند كه پس از چندين بار صعود و فرود و تمرين بر روي يك مسير مشخص اقدام به صعود آزاد مي كنند البته چند تن از بهترين سنگنوردان جهان در چنين اقدامي جان خود را از دست داده اند .


تفاوت بين صعود طبيعي و مصنوعي : در نوع طبيعي طناب و ابزار تنها نقش حمايتي دارند تا در صورت سقوط فرد طول سقوط و شدت ضربه وارده را كاهش دهند و هيچ كمكي به شخص در صعود نمي كنند . ولي در نوع مصنوعي فرد ممكن است بر روي طناب بنشيند يا از ركاب براي صعود استفاده كند در واقع گاهي اوقات دست و پاي فرد وزن وي را تحمل ننموده و استراحت مي كنند و وزن وي بر روي ابزار و طناب و مياني ها است . اين روش بيشتر در مسير هاي بسيار صاف و بدون گيره و يا كلاهك ها و شيب هاي منفي استفاده مي شود