بيوگرافي اساتيد آيكيدو

[bahar]

بيوگرافي اساتيد آيكيدو

Shihan. Haruyoshi Horikoshi Sensei

شيهان هوريكوشي داراي دان 7 جهاني و از اساتيد بزرگ ژاپن مي‌باشد. ايشان داراي همسري مهربان كه داراي دان 3 جهاني و پسر بزرگش يوجي داراي دان 5 جهاني و دو ختر نيز مي‌باشند.
باشگاه مركزي ايشان در شهر كاسكابه قرار دارد، و هم‌چنين 6 باشگاه ديگر نيز در اطراف توكيو داراست.

شيهان هوريكوشي در شمال ژاپن در شهر ساپورو متولد شد و پس از پايان دوره دبيرستاني به دانشگاه توكيو در رشته حقوق وارد شدند و در آنجا با رشته آيكيدو آشنا گرديد و دان يك جهاني را از اواِشيبا موريهه اخذ نموده و پس از فوت بنيانگذار آيكيدو نزد پسر ايشان كيشوماروسنسه ادامه دادند.پس از فارغ‌التحصيل شدن به عنوان يكي از اساتيد كوباياشي دوجو مشغول به تدريس شدند و پس از گذشت حدود 40 سال ايشان هم‌اكنون به صورت مستقل آيكيدو هوريكوشي دو جو را هدايت مي‌نمايد.
كشورهاي تحت پوشش ايشان : آمريكا ـ كانادا ـ برزيل ـ سوئد ـ آلمان ـ كره جنوبي ـ تايلند ـ تايوان ـ تركيه ـ روسيه ـ فيليپين و ايران مي‌باشند.

بيوگرافی استاد بهرام شفاعت

بهرام شفاعت در سال 1347 در تهران متولد شد. وی از همان دوران کودکی عاشق ورزشهای رزمی بود. در سن 10 سالگی شروع به فراگیری کونگ فو زیر نظر مرحوم استاد سهراب عیسی پور نمود در آن ایام وی علاوه بر کونگ فو در سایر رشته های رزمی چون تکواندو ، کاراته ، بوکس چینی و بوکسآیکیدو آشنا شده و همزمان با فراگیری این ورزش زیر نظر استاد هوریکوشی هارویوشی، کاراته را نیز زیر نظر استاد نوکوچی ادامه می دهد.

استاد شفاعت به مدت 13 سال به صورت شاگرد خصوصی استاد هوریکوشی دارنده دان 7 بین المللی آیکیدو را کار کرده و چون آمادگی جسمانی خوبی برای یاد گیری داشت از همان ابتدا مورد علاقه استاد هوریکوشی و سایر استادان قرار گرفته به طوری که در غیاب استاد هوریکوشی در ژاپن به تدریس آیکیدو به شاگردان می پردازد. او آیکیدو را تا دان 4 ادامه داده و پس از اخذ دان 4 بین المللی و حکم نمایندگی از هوریکوشی دوجو برای تدریس و پرورش شاگرد به ایران عزیمت می نماید. استاد هوریکوشی همه ساله در تیرماه به دعوت استاد شفاعت به ایران آمده و با همراهی استاد با اجرای سمینار و اخذ آزمون دان به ترویج آیکیدو ، این هنر دفاعی رزمی ژاپنی می پردازند.

استاد بهرام شفاعت اولین ایرانی است که به مدرک دان 4بین المللی آیکیدو مفتخر شده و این همیشه باعث سربلندی وی و دوستانش می باشد.

نیز فعالیت ورزشی خود را ادامه می دهد. استاد در سن 17 سالگی داوطلبانه به جبهه های جنگ برای دفاع از میهن خویش شتافته و پس از شهادت برادر بزرگترش به تهران باز می گردد. وی پس از اتمام دوره دبیرستان به نیروی هوایی می پیوند و پس از اتمام دوره آموزش خلبانی در سال 1991 به کشور ژاپن عزیمت می نماید. شفاعت در آنجا با هنر رزمی دفاعی

Morihei Ueshiba

A Brief Biography of Morihei Ueshiba

موریهه اوشیبا (1883-1969) یکی از بزرگترین هنرمندان تاریخ نظامی بود حتی به عنوان یک پیرمرد از هشتاد گذشته، او میتواند هر دشمن ، خلع سلاح کردن هر تعداد از حمله ، سنجاق و حریف را با انگشت منفرد. اگر چه شکست ناپذیر به عنوان جنگجو ، او فراتر از همه ، انسان را صلح که detested دعوا ، جنگ ، و هر نوع خشونت بود. راه او آیکیدو ، که می تواند به عنوان "هنر ترجمه شده باشد صلح بود". موریهه اوشیبا به توسط پزشکان از آیکیدو به عنوان مراجعه کننده O Sensei ، "معلم بزرگ".
‌
1هنر صلح ، ایده آل است ، اما آن را در زندگی واقعی در بسیاری از جبهه توسعه. موریهه در جوانان خود را به عنوان سرباز پیاده در Russo - ژاپنی جنگ ، بعد از دزدان دریایی و bandits در طول ماجراجویی به مغولستان battled و پس از آن ، خدمت کرده است پس از تسلط بر تعدادی از هنرهای رزمی ، به عنوان مربی در ژاپن academies نخبگان نظامی. در طول زندگی اش ، با این حال ، بشدت توسط موریهه مشاجره و نزاع که plagued جهان او : بود مشکل مبارزات پدر را با politicians فاسد و استخدام خود را goons ، انهدام جنگ ، و بی رحمی از رهبران نظامی کشور خود است.
موریهه بود در تلاش روحانی بود و با سه چشم انداز درآورد. اولین بار در سال 1925 رخ داد ، زمانی که موریهه بود چهل و دو ساله است. "ناگهان زمین trembled. گلدن بخار تا از زمین welled فرو رفته من و من احساس تبدیل به یک تصویر طلایی ، و بدن من به نظر می رسید به عنوان نور به عنوان یک پر. همه در یک بار من را درک طبیعت خلق اثر : در راه آواتار ها آشکار است که عشق الهی ، روح است که embraces و پرورش همه چیز. اشک از قدرشناسی و شادی کردن جریان چشمان من. من تو را دیدم کل زمین به عنوان خانه ام ، و خورشید ، ماه ، و ستارگان به عنوان دوستان صمیمی من. همه دلبستگی به چیزهای مادی از میان رفت. " دیدگاه دوم در ماه دسامبر از محل یدلایمخیرات 1940 انجام گرفته است. "در حدود ساعت دو صبح بود که من از انجام مراسم تطهیر ، من ناگهان خود را فراموش تمامی تکنیکهای هنر رزمی همیشه من را یاد گرفت. همه روش های صادره از معلمان من به طور کامل دوباره ظاهر شد. حالا که وسایل نقلیه برای کشت از زندگی بود ، دانش ، فضیلت ، و احساس خوب است ، نه وسیله برای پرتاب سوزن و مردم است. "
بعد از شکست بالا رتبه بندی شده توسط شمشیر زن اجتناب از همه خود را کاهش و thrusts (موریهه بود غیرمسلح) ، موریهه رفتم به باغ خود.

د یدگاه سوم بود که در سال 1942 ، در طول بدترین مبارزه از جنگ جهانی دوم و در یکی از darkest دوره از تاریخ بشر است. موریهه به حال بینایی از روح بزرگ صلح ، مسیری است که می تواند به حذف سرب از همه نزاع و آشتی از نوع بشر. "در راه آواتار ها است به عنوان وسیله ای برای کشتن و نابود کردن دیگران اشتباه گرفته شده است. کسانی که می خواهند رقابت هستند ، ساختن یک اشتباه قبر. به سر و صدا ، ازار رساندن ، و یا نابود کردن بدترین گناه یک انسان می تواند مرتکب شده است. از یک راه حل واقعی جنگجو است برای جلوگیری از کشتار -- آن هنر صلح ، قدرت عشق ". موریهه خود را در این کشور منزوی و اختصاص هر دقیقه از زندگیاش پس از آن به پالایش و پخش آیکیدو ، هنر صلح.

‌