[bahar]

غار هیو

" غار هیو " در بخش شمال غربی هیو و در دره تفریحی واسوار واقع شده است.

این غار درلایه هایی از سنگهای آهکی با سن تقریبا دویست وشصت و پنج میلیون سال موسوم به آهکهای روته واقع شده است.البته این به معنای سن تشکیل غار نبوده و شواهد ،حاکی است از جوان بودن فوق العاده خود غاراست.

دهانه ی غار با قطر حدود 60 سانتیمتر و شیب زیاد متاسفانه و شاید به نوعی خوشبختانه ،ورود به آن را مشکل ساخته است.
بدنه ی اصلی غار شامل گالری بزرگی است که ارتفاع آن در قسمتهایی به بیش از 23 متر می رسد .

در این بخش استالاکتیتها و استالاگمیتهای وجود دارد که بخش اعظمی از آنها متاسفانه به دلیل ناآگااهی از ارزش علمی و زیبایی شناختی ،تخریب شده است. عدم وجود ستونهای کامل (استالاک تیتها و استالاگ میت هابه هم وصل شده ) نشان از جوان بودن و یا وجود گالری های عمقی تر دارد .

اصولا تشکیل غارها مراحلی دارد کهاولین مرحله آن وجودسنگ اولیه ای با توان غارزایی است که مطلوبترین آنها سنگ آهک است .

در درجه ی بعداین سنگها می بایستی از درز و شکاف مطلوب جهت هدایت آب برخوردار می باشند.

مهمترین عامل در تشکیل غارهایی از این نوع ،وجود آبهایی با توان انحلال بالاست . در نهایت، کل این فرآیند در زمانی طولانی ،که درمواردی تا دهها میلیون سال به طول می انجامد ، حفرات زیرزمینی موسوم به غار را ایجاد می کند.

در مواردی مثل غار «کارلباد» در آمریکا ، طول حفره به بیشاز 50 کیلومتر و دالانهایی با طول 1200 متر ، عرض1900 متر و ارتفاع 100 متر ایجاد می کند . در مورد غار هیو باید گفت که آبهای سطحیبه ویژه درفصول پرباران از منابع اصلی تامین کننده هستند که بخش زیادی از این آبها پس از ذخیره در دالانها
توسط یک شکستگی بزرگ به چشمه ای در غرب منطقه ی تفریحی چمبورک منتقل میشود . این چشمه در فصل بهار فوق العاده پرآب است ولیبه طور ناگهانی دراوایل تابستان خشک می شود که دلیل آن تخلیه کامل آب موجود در گالریهای عمقی غار است .

این نوع از آبها که به «آبهای کارستی» معروف هستند به دلیل گوارایی از دیرباز مورد توجه ایرانیان بوده استو حتی بعضی از شهرها مثل آبیک به دلیل وجود این نوع آب نامگذاری شده اند . ولی مشکل اصلی آنها وجود درصد بالایی از املاح کربناتی است که تا حدودی از کیفیت آنها می کاهد . متاسفانه بخش زیادی از آب مصرفی روستای هیو نیز از این گونه است .