ورزش، سایت تخصصی رشته های ورزشی - نمایش پست تنها

maryam20 · 22-12-2010, 05:13 PM

اسکیت بورد

اسکیت بُرد (یه انگلیسی: Skateboard) یا تخته اسکیت وسیلهٔ ورزشی کوتاهی‌است که از یک دک (تخته) و چهار چرخ تشکیل می‌شود؛ اطلاعات دقیقی از چگونگی اختراع تخته اسکیت در دست نیست؛ هر چند شواهد کافی وجود دارد که نشان دهد نخستین تخته اسکیت در سال‌های بین ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۸ ساخته شده‌است.

در گذشته تخته‌های اسکیت به شیوهٔ تخته‌های موج‌سواری و از چوب و فلز ساخته می‌شد؛ و در شکل آن هیچ‌گونه فرورفتگی وجود نداشت. چرخ‌ها در گذشته از فولاد و با ترکیب خاک رس ساخته می‌شدند؛ وچرخ‌ها ا از استحکام کمتری برخوردار بودند. هر تخته اسکیت از چندین قسمت تشکیل شده‌است.

دک (تخته)

کفه اسکیت بورد چنین ساخته می‌شود که چوب افرا را می‌آورد و به شیوه‌ای متورقانه روی‌هم قرار می‌دهند تا ورقه ورقه و طبقه طبقه دیده شود و حالتی مدوّر و هفت‌لا بگیرد.

البته در ساخت کفه از پشم‌شیشه، خیزران، انگرتیانه، کِولار و حتی پشم الماس بی‌فروغ نیز استفاده شده است؛ علت استفاده از چنین موادی در ساخت کفه البته افزایش قوت و سخت‌پایی یا همان استحکام و سختی تخته اسکیت است. پهنای کفه‌ها در تخته‌های اسکیت امروزینه، ۷ تا ۹ اینچ انگلیسی است که معادل با ۱۷٫۷۸ تا ۲۲٫۸۶ سانتی‌متر است.

درازای کفه‌های تخته اسکیت بر اساس نمونه‌های پذیرفته شده فدراسیون اسکیت، بین ۲۸ تا ۳۳ اینچ معادل ۷۱٫۱۲ تا ۸۳٫۸۲ سانتی‌متر است. البته انتخاب نوع اسکیت بر اساس درازا و پهنای کفهٔ آن به ترجیح کسی بستگی دارد که می‌خواهد از آن اسکیت استفاده کند؛ مثلاً اسکیت‌سواران خیابانی بیشتر ترجیح می‌دهند که سوار بر اسکیتی شوند که ۷٫۵ تا ۸ اینچ(تقریبا معادل ۱۹ تا ۳۲٫۲۰ سانتی‌متر) پهنا دارد؛ و عموماً اسکیت‌سواران کفهٔ پهن را ترجیح می‌دهند زیرا که دوام و پایداری آن بیشتر است. گروهی از اسکیت‌سواران ممکن است از درازتخته[لانگ‌بورد] استفاده کنند؛ در درازتخته، کفه طویل‌تر است.

تخته‌های اسکیتی که پیشینیان در بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ می‌ساخته‌اند، عموماً پهن‌تر بوده‌است. پیش از سال ۱۹۷۰، تقعر در کفهٔ اسکیت وجود نداشت؛ اما از سال ۱۹۸۰ به بعد تقعر در کفهٔ اسکیت به وجود آمد که به معنی همان فرورفتگی است.

محور(تراک)

دو محور عموماً به کفه اسکیت بورد متصل شده‌اند.جنس این محورها از آلیاژ فلزهای گرانبها است.محور چرخ‌ها را به کفه اصلی متصل می‌کنند. محورها از دو بخش تشکیل شده‌اند؛ قسمت شاک پد به کفه اصلی پیچ شده‌اند؛ و در حقیقت پایهٔ فولادی پیش‌ساخته شده چدنی است که در زیر آن یک چنگک آویخته‌است.

محور انتقال از طریق چنگگ به کار انداخته می‌شود. بین قرقره زیربنایی و چنگگ، غلاف حیله‌گردان واقع است؛ در آن‌جا همچنین ابریشم‌های ساینده و پولک‌های رزین و نیز حلقه ضامن وجود دارد؛ بدینسان است که ساز و کار تشک‌گونه‌ای برقرار می‌گردد. هر قدر که عایق برنجی یا فلزی، نرم‌تر باشد، گرداندن آن آسان‌تر است. زبانهٔ قبل‌پیچی مشابه میله بازی بولینگ وجود دارد، که وظیفه‌اش ایصال این اجزاء به هم است.

چرخ‌ها

در انواع اندازه‌ها و شکل‌ها وجود دارند؛ تا برای سبک‌ها و سیاق‌های تخته‌های اسکیت متناسب باشند. اندازه‌های بزرگ‌تر چرخ‌ها که از ۶۵ تا ۹۰ میلی‌متر هستند، سریع‌تر می‌چرخند، و آسان‌تر در پریدگی‌های پیاده‌رو حرکت می‌کنند. اندازه‌های کوچک‌تر مثل ۴۸ تا ۵۴ میلی‌متر تخته را به زمین نزدیک‌تر می‌دارند؛ و باعث می‌شوند که نیروی کمتری برای شتابانیدن تخته نیاز باشد. چرخ‌ها از حیث سختی هم متفاوت هستند. یکای اندازه‌گیری سختی چرخ‌ها در تخته اسکیت، دورومتر است. بعضی اسکیت‌بردها ریل هم دارد.

بلبرینگ

هر چرخ اسکیت برد توسط دو عدد بیرینگ یا بلبرینگ روی محور آن نصب می شود. به غیر از تعداد کمی از موارد استثتایی، آنها اندازه استاندارد صنعتی ۶۰۸ با کالیبر داخلی ۸ میلیمتر و قطر ۲۲ میلیمتری در عرض ۷ میلیمتر را دارا می باشند.که معمولاً در ساخت آنها از جنس استیل و همچنین نیترید سیلیکن و سرامیک با تکنولوژی بالا استفاده می گردد. بسیاری از بیرینگ‌های اسکیت توسط مقیاس اَبِک درجه بندی می شوند. این مقیاس با اَبِک-۱ به عنوان پایینترین شروع شده و به ترتیب ۳، ۵، ۷، ۹ ادامه پیدا می کند.

معمولاً این تصویر غلط وجود دارد که نمره اَبِک بالاتر برای بازی کردن مناسب تر است، در حالی که این نمره تنها استقامت بیرینگ را نشان می دهد که الزاما تاثیری روی اسکیت برد ایجاد نمی کند. مقیاس اَبِک همچنین سرعت و طول عمر آنرا برای اسکیت معرفی نمی کند. به طور خاص، این مقیاس چیزی مبنی بر اینکه بیرینگ تا چه حد خوب بار وارد بر محور را تحمل می‌کند را مطرح نمی کند که در مورد بیشتر کاربردهای آن مقدار شدیدی است.

کمپانی‌های زیادی مقدار فوق را روی اجناس خود درج نمی نمایند، مانند کمپانی بونز که بیرینگ‌های مخصوص بازی اسکیت برد با همین عنوان تولید می کند. آنها معمولاً سوییسی یا سرامیکی نامیده می شوند که هردو مناسب برای بازی هستند. هر یک از این بیرینگ‌ها حاوی ۷ توپ سرامیکی یا استیل می‌باشد گرچه پیکر بندی‌های دیگری نیز استفاده می شود.

سخت‌افزار

شامل ۸ پیچ که قسمت محور را روی بدنه چوبی استوار می‌کند و معمولاً دارای استاندارد آلن یا فیلیپس می‌باشد.

22-12-2010, 05:13 PM	#1
maryam20 (کاربر باتجربه) تاریخ عضویت: Nov 2010 نوشته ها: 100	اسکیت بورد و اجزای تخته آن اسکیت بورد اسکیت بُرد (یه انگلیسی: Skateboard) یا تخته اسکیت وسیلهٔ ورزشی کوتاهی‌است که از یک دک (تخته) و چهار چرخ تشکیل می‌شود؛ اطلاعات دقیقی از چگونگی اختراع تخته اسکیت در دست نیست؛ هر چند شواهد کافی وجود دارد که نشان دهد نخستین تخته اسکیت در سال‌های بین ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۸ ساخته شده‌است. در گذشته تخته‌های اسکیت به شیوهٔ تخته‌های موج‌سواری و از چوب و فلز ساخته می‌شد؛ و در شکل آن هیچ‌گونه فرورفتگی وجود نداشت. چرخ‌ها در گذشته از فولاد و با ترکیب خاک رس ساخته می‌شدند؛ وچرخ‌ها ا از استحکام کمتری برخوردار بودند. هر تخته اسکیت از چندین قسمت تشکیل شده‌است. دک (تخته) کفه اسکیت بورد چنین ساخته می‌شود که چوب افرا را می‌آورد و به شیوه‌ای متورقانه روی‌هم قرار می‌دهند تا ورقه ورقه و طبقه طبقه دیده شود و حالتی مدوّر و هفت‌لا بگیرد. البته در ساخت کفه از پشم‌شیشه، خیزران، انگرتیانه، کِولار و حتی پشم الماس بی‌فروغ نیز استفاده شده است؛ علت استفاده از چنین موادی در ساخت کفه البته افزایش قوت و سخت‌پایی یا همان استحکام و سختی تخته اسکیت است. پهنای کفه‌ها در تخته‌های اسکیت امروزینه، ۷ تا ۹ اینچ انگلیسی است که معادل با ۱۷٫۷۸ تا ۲۲٫۸۶ سانتی‌متر است. درازای کفه‌های تخته اسکیت بر اساس نمونه‌های پذیرفته شده فدراسیون اسکیت، بین ۲۸ تا ۳۳ اینچ معادل ۷۱٫۱۲ تا ۸۳٫۸۲ سانتی‌متر است. البته انتخاب نوع اسکیت بر اساس درازا و پهنای کفهٔ آن به ترجیح کسی بستگی دارد که می‌خواهد از آن اسکیت استفاده کند؛ مثلاً اسکیت‌سواران خیابانی بیشتر ترجیح می‌دهند که سوار بر اسکیتی شوند که ۷٫۵ تا ۸ اینچ(تقریبا معادل ۱۹ تا ۳۲٫۲۰ سانتی‌متر) پهنا دارد؛ و عموماً اسکیت‌سواران کفهٔ پهن را ترجیح می‌دهند زیرا که دوام و پایداری آن بیشتر است. گروهی از اسکیت‌سواران ممکن است از درازتخته[لانگ‌بورد] استفاده کنند؛ در درازتخته، کفه طویل‌تر است. تخته‌های اسکیتی که پیشینیان در بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ می‌ساخته‌اند، عموماً پهن‌تر بوده‌است. پیش از سال ۱۹۷۰، تقعر در کفهٔ اسکیت وجود نداشت؛ اما از سال ۱۹۸۰ به بعد تقعر در کفهٔ اسکیت به وجود آمد که به معنی همان فرورفتگی است. محور(تراک) دو محور عموماً به کفه اسکیت بورد متصل شده‌اند.جنس این محورها از آلیاژ فلزهای گرانبها است.محور چرخ‌ها را به کفه اصلی متصل می‌کنند. محورها از دو بخش تشکیل شده‌اند؛ قسمت شاک پد به کفه اصلی پیچ شده‌اند؛ و در حقیقت پایهٔ فولادی پیش‌ساخته شده چدنی است که در زیر آن یک چنگک آویخته‌است. محور انتقال از طریق چنگگ به کار انداخته می‌شود. بین قرقره زیربنایی و چنگگ، غلاف حیله‌گردان واقع است؛ در آن‌جا همچنین ابریشم‌های ساینده و پولک‌های رزین و نیز حلقه ضامن وجود دارد؛ بدینسان است که ساز و کار تشک‌گونه‌ای برقرار می‌گردد. هر قدر که عایق برنجی یا فلزی، نرم‌تر باشد، گرداندن آن آسان‌تر است. زبانهٔ قبل‌پیچی مشابه میله بازی بولینگ وجود دارد، که وظیفه‌اش ایصال این اجزاء به هم است. چرخ‌ها در انواع اندازه‌ها و شکل‌ها وجود دارند؛ تا برای سبک‌ها و سیاق‌های تخته‌های اسکیت متناسب باشند. اندازه‌های بزرگ‌تر چرخ‌ها که از ۶۵ تا ۹۰ میلی‌متر هستند، سریع‌تر می‌چرخند، و آسان‌تر در پریدگی‌های پیاده‌رو حرکت می‌کنند. اندازه‌های کوچک‌تر مثل ۴۸ تا ۵۴ میلی‌متر تخته را به زمین نزدیک‌تر می‌دارند؛ و باعث می‌شوند که نیروی کمتری برای شتابانیدن تخته نیاز باشد. چرخ‌ها از حیث سختی هم متفاوت هستند. یکای اندازه‌گیری سختی چرخ‌ها در تخته اسکیت، دورومتر است. بعضی اسکیت‌بردها ریل هم دارد. بلبرینگ هر چرخ اسکیت برد توسط دو عدد بیرینگ یا بلبرینگ روی محور آن نصب می شود. به غیر از تعداد کمی از موارد استثتایی، آنها اندازه استاندارد صنعتی ۶۰۸ با کالیبر داخلی ۸ میلیمتر و قطر ۲۲ میلیمتری در عرض ۷ میلیمتر را دارا می باشند.که معمولاً در ساخت آنها از جنس استیل و همچنین نیترید سیلیکن و سرامیک با تکنولوژی بالا استفاده می گردد. بسیاری از بیرینگ‌های اسکیت توسط مقیاس اَبِک درجه بندی می شوند. این مقیاس با اَبِک-۱ به عنوان پایینترین شروع شده و به ترتیب ۳، ۵، ۷، ۹ ادامه پیدا می کند. معمولاً این تصویر غلط وجود دارد که نمره اَبِک بالاتر برای بازی کردن مناسب تر است، در حالی که این نمره تنها استقامت بیرینگ را نشان می دهد که الزاما تاثیری روی اسکیت برد ایجاد نمی کند. مقیاس اَبِک همچنین سرعت و طول عمر آنرا برای اسکیت معرفی نمی کند. به طور خاص، این مقیاس چیزی مبنی بر اینکه بیرینگ تا چه حد خوب بار وارد بر محور را تحمل می‌کند را مطرح نمی کند که در مورد بیشتر کاربردهای آن مقدار شدیدی است. کمپانی‌های زیادی مقدار فوق را روی اجناس خود درج نمی نمایند، مانند کمپانی بونز که بیرینگ‌های مخصوص بازی اسکیت برد با همین عنوان تولید می کند. آنها معمولاً سوییسی یا سرامیکی نامیده می شوند که هردو مناسب برای بازی هستند. هر یک از این بیرینگ‌ها حاوی ۷ توپ سرامیکی یا استیل می‌باشد گرچه پیکر بندی‌های دیگری نیز استفاده می شود. سخت‌افزار شامل ۸ پیچ که قسمت محور را روی بدنه چوبی استوار می‌کند و معمولاً دارای استاندارد آلن یا فیلیپس می‌باشد.