موضوع: آموزش بزکشی
نمایش پست تنها
قدیمی 10-11-2010, 05:47 PM   #1
bahar
(کاربر طلایی)
 
bahar آواتار ها
 
تاریخ عضویت: Oct 2010
نوشته ها: 1,078
Icon115 آموزش بزکشی


آموزش بزکشی



اجازه ندارید بز را تا زین بالا بیاورید.


حق ندارید برای گرفتن بز از رقیب به دستش بزنید.

و حق ندارید برای مانع شدن از دیگر سواراکاران از طناب بر سر راهشان استفاده کنید.

اگر این قوانین کمی عجیب به نظر می رسند، آنها را یک درس سریع در بزکشی بحساب بیاورید.

البته این ها همه قوانین نیستند، اما آن هایی که با این بازی قدرتی آشنا هستند آنها را به عنوان قوانین مردانگی می شناسند.

بزکشی یکی از قدیمی ترین بازی های سنتی است که در دشت بازی می شود. پیشینه این بازی به چنگیز خان، امپراتور مغول، بر می گردد که ارتش وی در قرن سیزدهم آسیا را تسخیر کرد.

این بازی هنوز در بخش های شمالی افغانستان و توسط پناهندگان افغان در بسیاری از بخش های پاکستان همچنین در سراسر آسیای میانه بازی می شود. این بازی توجه هزاران هوادار را به خود جلب می کند و در افغانستان در استان های میمنه، مزارشریف و کتغان مشهور است. قانون دیگر این است که زنان حق تماشای این بازی را ندارند.

زهیر حسین سرواری، دبیرکل فدراسیون بزکشی پاکستان، گفت: «اغلب بزکشی در زمستان انجام می شود، چون فصل برداشت محصولات کشاورزی به اتمام رسیده است و اسب ها و سوارکاران بدون اینکه بیش از حد گرمشان شود می توانند مسابقه دهند.»

بزکشی هر طوری که شکل و رویدادش باشد بستگی به حمایت ها از اسب ها و سوارکاران پیروز و جشنی دارد که بزکشی در طی آن انجام می شود.

بطور سنتی، جنبه روستایی شمال افغانستان و در پاکستان جایی که بزکشی انجام می شود، هر دو نوع حمایت های مالی در دست روسای قبائل - مردان دارای اهمیت سیاسی، اقتصادی و سیاسی قرار دارند که طبقه برجسته غیر رسمی زندگی محلی را تشکیل می دهند.

روسای قبائل اسب هایی دارند که به نژاد آنها افتخار می کنند و موفقیت خود را در بزکشی به حیثیت صاحبان خود می افزاید.

روسای قبائل و اشخاص مشهور منطقه، سوارکاران ویژه ای را برای اسب های خود استخدام می کنند که به نام «چپ انداز» مشهور هستند. مهمترین چیز حمایت آنها از رویدادهای جشنی است که بزکشی بطور سنتی در طی آن انجام می شود.

حسین سرواری گفت: «برای بزکشی از لاشه یک حیوان استفاده می شود. بز ترجیح داده می شود اما اگر بز پیدا نشود از گوساله کوچک هم می توان استفاده کرد.»

قبل از اینکه مسابقه بزکشی شروع شود، بازیکنان، جسد را حداقل به مدت 24 ساعت در آب سرد قرار می دهند تا خیس بخورد.

حسین افزود: «این کار برای تغییر شکل نیافتن لاشه حیوان صورت می گیرد تا وقتی صدها چپ انداز برای گرفتنش رقابت می کنند لاشه متلاشی نشود و بازیکنان بتوانند آن را به حلقه پیروزی برسانند.»

چپ اندازها افرادی قوی هستند. آنها با استخوان های شکسته به بازی ادامه می دهند. حسین گفت: «یک چپ انداز فقط یک مدت بسیار کوتاه برای بستن شکستگی خود می تواند بایستد و مجدد سوار بر اسب شده و به بازی ادامه دهد.»

او گفت: «والی استان سرحد شمال غربی سال گذشته 500,000 روپیه (در حدود 6,000 دلار) به فدراسیون بزکشی هدیه داد؛ اما این مبلغ برای اجرا و بهبود این بازی در منطقه کافی نبود. بزکشی بازی گران قیمتی است. دولت باید به آن توجه کند، چرا که این بازی یک بازی سنتی است که می تواند به شهرت برسد.»

حاجی علی احمد، یک بازیکن مشهور بزکشی، به آسیای میانه آنلاین گفت: «اسب های بزکشی برای مسابقه تربیت می شوند و ویژگی های کیفی خاصی دارند. اگر چپ انداز در طی مسابقه از اسب خود بیافتد، اسب در میانه آن همه گرد و خاک می ایستد. او در بین آن همه شلوغی می ایستد و منتظر می ماند تا سوار کار دوباره سوار شود.»

او افزود که آنهایی که اسب های بزکشی را تربیت می کنند به اسب ها در زمان های مشخص به همراه رژیم معمولی کاه و جو، خشکبار و کره می دهند.

حاجی گفت: «اگر اسب بیش از حد چاق شود، مربی قنتر می کند یعنی اینکه اسب را چندین هفته هر روز به مدت چند ساعت افسار و زین کرده زیر تابش آفتاب نگه می دارد تا چاقی از بین برود. آفتاب نه تنها چربی ها را می سوزاند بلکه طاقت آوردن را نیز به اسب می آموزد.»

عباس علی، یکی از اعضای فدراسیون المپیک افغان، گفت که بزکشی یک بازی مشهور در بین جنوبی های آسیای میانه مانند پشتون ها، هزاره ها، تاجیک ها، ازبک ها، قرقیزها، قزاق ها و ترکمن ها است.
علی گفت: «در دهه 1950، دولت افغان بزکشی را به عنوان یک جاذبه گردشگری و سمبل قدرت مرکزی و اتحاد ملی تبلیغ می نمود. تیم های استانی وجود داشت و مسابقات تحت نظارت شاه بود. دولتی که توسط شوروی منصوب شد این مسابقات را برداشت.»

او گفت که بازیکنان بزکشی سال ها با شدت و کوشش آموزش می بینند. بسیاری از رقبای فصلی بیش از 35 سال سن دارند.

علی گفت: «بازی درست نیاز به اسب آموزش دیده دارد. چنین اسب هایی را امروزه می توان بین 15,000 تا 20,000 دلار خرید.»

او گفت: «این ورزش توسط پناهندگان افغان و در زمان طالبان زمانی که این بازی در استان های شمالی افغانستان انجام می شد به پاکستان آورده شد. وقتی قوانین و تاریخچه این بازی را می خوانید، جاذبه ها برای تماشاگران نوعی را می توانید حس کنید.»

bahar آنلاین نیست.   پاسخ با نقل قول